Του Κώστα Πάντζιου
Κάτι παραπάνω από τρεις εβδομάδες μέχρι τις εκλογές, στο κομματικό σκηνικό εμπλέκονται η αβεβαιότητα, το δράμα και η υπερβολή. Σε πρώτο πλάνο, η Ν.Δ. ενώ εξασφάλισε πολύ υψηλό ποσοστό και πρωτιά στις εκλογές της 21ης Μαΐου, έχει αγωνίες του τύπου αν θα πετύχει αυτοδυναμία στις 25 Ιουνίου. Και αν όχι, με ποιο κόμμα θα κάνει συμμαχική κυβέρνηση. Βέβαια, το ποσοστό του 40,8% που πήρε στην πρώτη εκλογή, κάνει τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη να έχει πολλές επιλογές, αλλά η μόνη ακίνδυνη περίπτωση είναι να πετύχει αυτοδυναμία, κάτι που οι αισιόδοξοι στο κόμμα αυτό, το θεωρούν βέβαιο. Όμως, βουλευτής της Ν.Δ. που εξελέγη στις 21 Μαΐου με πολύ καλή σειρά, μας έλεγε πως έχει επιφυλάξεις για την επίτευξη αυτοδυναμίας, φοβούμενος την αποχή. Η οποία μπορεί να έχει δύο όρους. Η μία είναι πως λόγω ζέστης κάποιοι θα πάνε για μπάνιο. Και η άλλη είναι το ότι κάποιοι που θα εργάζονται στον τουρισμό, δεν θα σπεύσουν να πάρουν άδεια ώστε να πάνε να ψηφίσουν. Υπάρχει και τρίτη εκδοχή. Και αυτή είναι ο εφησυχασμός κάποιων ψηφοφόρων της Ν.Δ., ότι ήδη το κόμμα, με το μπόνους των 40 εδρών, έχει σίγουρη την αυτοδυναμία. Γι’ αυτό είναι πιθανό να μην πάνε να ψηφίσουν. Αυτός είναι και ο λόγος που ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης κάνει έκκληση στους ψηφοφόρους της Ν.Δ. να πάνε να ψηφίσουν στις 25 Ιουνίου, τονίζοντας πως δεν έχει ακόμα τελειώσει τίποτε.
Στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. εκτυλίσσεται ένα δράμα, καθώς ο κ. Αλ. Τσίπρας, καταπτοη-μένος και ο ίδιος, προσπαθεί να τονώσει το ηθικό των ψηφοφόρων του κόμματος, δίνοντας ο ίδιος το παράδειγμα της αγωνιστικότητας. Κάτι το οποίο θα μπορούσε να έχει κάποιο αποτέλεσμα για καλύτερο αποτέλεσμα στη νέα εκλογή, αν δεν υπήρχε και στο κόμμα αυτό το ενδεχόμενο της αποχής, λόγω απογοήτευσης. Ο κ. Αλ. Τσίπρας υπόσχεται αλλαγή στρατηγικής και τακτικής, όμως αυτά δεν γίνονται σε τρεις εβδομάδες, ούτε είναι εύκολο να πείσει ο αρχηγός του κόμματος, ώστε να υπάρξει επάνοδος ψηφοφόρων στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., όταν συζητείται ήδη –έστω όχι δυνατά– η περίπτωση να υπάρξουν εξελίξεις στο κόμμα αυτό, για εκλογή νέας ηγεσίας.
Πάμε τώρα στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ του κ. Ν. Ανδρουλάκη. Κατά τη γνώμη μας, η προεκλογική του εκστρατεία δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική λογική. Γι’ αυτό, πάλι κατά την άποψή μας, η στρατηγική είναι προϊόν συναισθηματικής φόρτισης από έναν αρχηγό, στου οποίου το κόμμα οι δημοσκόποι έδιναν με το ζόρι 8%-10%. Το κόμμα πέτυχε 11,5%. Και αυτό έδωσε αέρα στα πανιά του αρχηγού του, σε σημείο που ο πυρήνας της προεκλογικής του εκστρατείας να είναι η πεποίθηση πως μπορεί να γίνει, με τις νέες εκλογές, το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης!!! Το πώς θα γίνει αυτό πολλοί το ψάχνουν, αλλά λίγοι υπεραισιόδοξοι οπαδοί το βρίσκουν. Το ακραίο του πράγματος στην προεκλογική εκστρατεία έχει να κάνει με την… ανένδοτη διακήρυξή του, πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να κάνει συμμαχική κυβέρνηση με τη Ν.Δ., βασιζόμενος προφανώς στη σιγουριά της αυτοδυναμί-ας του κ. Κυρ. Μητσοτάκη, άρα και στην εκ του ασφαλούς απόλυτα αρνητική του θέση. Υποψιαζόμαστε πως δεν έχει σκεφθεί τι θα κάνει, αν του ζητηθεί να στηρίξει συμμαχική κυβέρνηση με τη Ν.Δ. και αν έχει τα πολιτικά κότσια να πάρει το κόστος, να πάει η χώρα σε εκλογές για τρίτη φορά!!! Όλο αυτό, είναι κάπως ανασούμπαλο.
Και μιας και είμαστε γενικά σε κάποια αβεβαιότητα για το τι θα προκύψει το βράδυ της 25ης Ιουνίου, ας σημειώσουμε και κάτι… κουφό. Μπορεί κανείς να προβλέψει τι έχει να γίνει, αν για λόγους κοινής λογικής και στοιχειώδους σύνεσης, και με τον κ. Ν. Ανδρουλάκη να αρνείται να κάνει κυβέρνηση με τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη, αν λέμε δεχτεί ο κ. Αλ. Τσίπρας ή ο διάδοχος του κ. Τσίπρα να κάνει κυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία; Τι έχει να γίνει, δηλαδή, όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, αλλά και στον κ. Κυρ. Μητσοτάκη και το επιτελείο του!!!…
