Προωθείται νέο νομοσχέδιο για την εισαγωγή και εφαρμογή του σημαντικού θεσμού του εσωτερικού ελέγχου σε όλο τον δημόσιο τομέα, ενώ από το 1994 έχουν ψηφιστεί οκτώ παρόμοιοι Νόμοι, εκδόθηκαν τρία Προεδρικά Διατάγματα και κυκλοφόρησε μία Εγκύκλιος με πολλά ευτράπελα
Του Δημήτρη Στεργίου
Με νέο “στρίβειν δια νομοσχεδίου” η κυβέρνηση δίνει συνέχεια στην περιπέτεια εισαγωγής και ίδρυσης μονάδων εσωτερικού ελέγχου σε όλο το Δημόσιο, η οποία άρχισε από το 1994 και λοιδορείται ένας σημαντικός θεσμός – διαρθρωτικό μέτρο με πολλά ευτράπελα. Κατ’ αρχάς, υπενθυμίζω ότι μόνο το 2018 ψηφίστηκαν οι Νόμοι 4547/2018, 4520/2018 και 4555/2018 και εκδόθηκαν τα Προεδρικά Διατάγματα 96/2018 και 18/2018, τα οποία περιλαμβάνουν λεπτομερείς διατάξεις που προβλέπουν την ίδρυση αυτοτελών τμημάτων – μονάδων εσωτερικού ελέγχου μέσα στις διάφορες δομές του δημόσιου τομέα.
Έκανα την εισαγωγή αυτή διότι με εξέπληξε η ανακοίνωση του υπουργείου Εσωτερικών, η οποία αναφέρει ότι “ο θεσμός του εσωτερικού ελέγχου προβλέφθηκε για πρώτη φορά με ένα άρθρο σε νόμο του 2016, ενώ πιο λεπτομερής αναφορά γίνεται σε άλλους δύο νόμους, του 2013 και του 2019”. Η αλήθεια είναι ότι, ύστερα από πιέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πρώτη προσπάθεια έγινε με τον Νόμο 2271/1994. Και επειδή ο Νόμος αυτός, όπως και όλοι παρεμφερείς επόμενοι, ψηφίζονταν για το “θεαθήναι τοις Ευρωπαίοις”, συνοδεύτηκε από πολλά ευτράπελα, από τα οποία αναφέρω στη συνέχεια μερικά:
- Ο Κώστας Σημίτης (πρωθυπουργός από το 1996 έως το 2004) προσπάθησε, εξαιτίας των πιέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Μάαστριχτ και του εθνικού στόχου ένταξης της χώρας μας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (Ζώνη Ευρώ) το 2000, να προωθήσει μερικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στον χώρο των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, αλλά στα … χαρτιά! Τότε ψηφίστηκε ο Νόμος 2414/1996 με τον βαρύγδουπο τίτλο “Οργανωτικός εκσυγχρονισμός των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών”, οι οποίοι επιχορηγούνταν αφειδώς από τον κρατικό προϋπολογισμό.
- Το τέλος Δεκεμβρίου του 1996, με Προεδρικό Διάταγμα παρατάθηκε, τελικά, η εφαρμογή του παραπάνω Νόμου … για ένα εξάμηνο! Δηλαδή, ψηφίζονταν νόμοι από τους ίδιους που δεν τους εφάρμοζαν ή ανέβαλλαν την εφαρμογή τους με … Προεδρικό Διάταγμα!!
- Επειδή ο Νόμος αυτός “έμεινε στα χαρτιά” ψηφίστηκε, ύστερα από ένα περίπου χρόνο, ο Νόμος 2469/97.Τελικά, δεν είχε συνέχεια ούτε ο νόμος αυτός…
- Τον Ιανουάριο του 1998, η τότε κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη έφερε στη Βουλή μια νέα ρύθμιση για τις ζημιογόνες δημόσιες επιχειρήσεις, η οποία προκάλεσε αναταράξεις και εσωκομματική κρίση στη Νέα Δημοκρατία. Διεγράφησαν οι Γιώργος Σουφλιάς, Στέφανος Μάνος και Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, διότι, μαζί με τον πρώην πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, είχαν απουσιάσει από την ψηφοφορία. Δηλαδή, ζητούνταν να ψηφισθεί νέος Νόμος, ενώ υπήρχαν … ανεφάρμοστοι Νόμοι!
- Σχεδόν επτά χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2005, η τότε κυβέρνηση του Κώστα Κραμανλή έφερε προς ψήφιση στη Βουλή ένα νομοσχέδιο για τις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς , το οποίο περιείχε σχεδόν αυτούσια την ανενεργή ρύθμιση Παπαντωνίου του 1998. Ψηφίστηκε ως Νόμος 3429/2005 από τη Ν. Δ. (που προφανώς δεν θυμόταν τι έλεγε το 1998) και καταψηφίστηκε από το ΠΑΣΟΚ (που προφανώς δεν θυμόταν τι είχε ψηφίσει επτά χρόνια νωρίτερα). Φυσικά και η ρύθμιση αυτή, που αφορούσε δημόσιους οργανισμούς με αρνητικά αποτελέσματα και επαναλάμβανε διατάξεις του πρώτου …Νόμου, δεν εφαρμόστηκε ποτέ!
- Στα μέσα Οκτωβρίου του 2016, δηλαδή επί του τρίτου Μνημονίου με νέα του εγκύκλιο το υπουργείο Εσωτερικών υπενθύμιζε ότι όσοι φορείς του Δημοσίου επιχορηγούνται από το Κράτος πρέπει να καταθέσουν τα απολογιστικά τους στοιχεία δαπανών έως την 31η Οκτωβρίου 2016, ειδάλλως…! Τίποτα!!! Σημειώνω ότι σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, το 2015 βρέθηκαν εκτός στόχων 31 από τους 55 φορείς της γενικής κυβέρνησης, με προϋπολογισμό άνω των 10 εκατ. ευρώ.
Και φτάσαμε στο 2018, όταν ψηφίστηκαν τρεις νέοι παρόμοιοι νόμοι και εκδόθηκαν δύο Προεδρικά Διατάγματα…
