Του Κώστα Χριστίδη*
Ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ έχουν επανειλημμένως δηλώσει ότι “θα είναι κάθε λέξη του Συντάγματος”.
Σύμφωνα με το άρθρο 59 παρ. 1 του Συντάγματος, οι βουλευτές πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους δίνουν στο Βουλευτήριο και σε δημόσια συνεδρίαση τον ακόλουθο όρκο : “Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου”. (Αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι βουλευτές, βάσει του άρθρου 59 παρ. 2 του Συντάγματος, δίνουν τον ίδιο όρκο σύμφωνα με τον τύπο της δικής τους θρησκείας ή του δικού τους δόγματος).
Ο τέως υπουργός Επικρατείας και στη συνέχεια υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης Νίκος Παππάς καταδικάσθηκε αμετάκλητα και ομόφωνα από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο για παράβαση καθήκοντος και του επιβλήθηκε η ανώτατη προβλεπόμενη ποινή φυλάκισης δύο ετών. Μετά την καταδίκη Παππά, στελέχη του Σύριζα περιφερόμενα στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ψελλίζουν ότι “η υπόθεση είναι στημένη … ” (!) Υπενθυμίζω ότι εν προκειμένω ακολουθήθηκε κατά γράμμα η προβλεπόμενη από το Σύνταγμα διαδικασία (άρθρο 86) για την άσκηση ποινικής δίωξης κατά μέλους της κυβέρνησης : πρόταση άσκησης δίωξης από τριάντα τουλάχιστον βουλευτές, σύσταση ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης κατόπιν απόφασης της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, υποβολή του πορίσματος της επιτροπής στην Ολομέλεια της Βουλής και λήψη απόφασης για την άσκηση της δίωξης με απόλυτη και πάλι πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Παραπομπή της υπόθεσης στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, που συγκροτείται από έξι μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας και επτά μέλη του Αρείου Πάγου . Τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη του Ειδικού Δικαστηρίου κληρώνονται , μετά την άσκηση της δίωξης, από τον Πρόεδρο της Βουλής σε δημόσια συνεδρίαση της Βουλής. Επίσης κληρώνονται τα μέλη του Δικαστικού Συμβουλίου (δύο μέλη από το ΣτΕ και τρία από τον ΑΠ) που διενεργεί την ανάκριση ορίζοντας έναν Αρεοπαγίτη από τα μέλη του ως ανακριτή. Καθήκοντα εισαγγελέα στο Ειδικό Δικαστήριο και στο Δικαστικό Συμβούλιο ασκεί μέλος της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου που επίσης κληρώνεται μαζί με τον αναπληρωτή του. Είναι προφανές ότι τα περιθώρια για “στησίματα” και “μεθοδεύσεις” είναι ανύπαρκτα.
Η πρόταση της εισαγγελέως για τον Νίκο Παππά ήταν απαλλακτική. Ο Σύριζα τότε, προώρως και ανεπιτρέπτως, εξέδωσε πανηγυρική ανακοίνωση. Η αμετάκλητη καταδίκη του τέως υπουργού των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προκάλεσε δήλωση του κ. Τσίπρα κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι “είναι … δειλός” διότι έπρεπε να είχε ασκήσει δίωξη (ο πρωθυπουργός ) όχι κατά του αρμόδιου υπουργού αλλά κατά του ιδίου. Ασφαλώς ο Αλέξης Τσίπρας έχει την τελική πολιτική ευθύνη , την οποία θα σταθμίσει το εκλογικό σώμα. Οι ανώτατοι δικαστές έκριναν – ομόφωνα – την ποινική ευθύνη του διαπράξαντος παράβαση καθήκοντος (και παραβιάσαντος τον κατ’ άρθρο 59 παρ. 1 του Συντάγματος όρκο του) Ν. Παππά. Και, κατά θεμελιώδες νομικό αξίωμα, “το δεδικασμένο αντί αληθείας λαμβάνεται”. Ως φαίνεται, πάντως, μετά την έκδοση της συγκεκριμένης απόφασης, για τον κ. Τσίπρα και τον Σύριζα δεν υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας αλλά μόνον … εισαγγελείς !
Στη σκηνή επανήλθε θορυβωδώς για πολλοστή φορά και ο “αψύς Σφακιανός” Παύλος Πολάκης. Είναι ο ίδιος που παλαιότερα ως υφυπουργός Υγείας είχε πει ότι “πρέπει να βάλουμε κάποιους στη φυλακή, αν θέλουμε να κερδίσουμε τις εκλογές”. Τότε δεν είχε συγκινηθεί πολύ ο κ. Τσίπρας, ούτε κάποια ομάδα συνταγματολόγων. Σήμερα, ίσως ενώπιον και του διαφαινόμενου εκλογικού καταποντισμού, ο αρχηγός του Σύριζα προτίθεται να θέσει τον συχνότατα κατά το παρελθόν ομοτράπεζό του εκτός κομματικών ψηφοδελτίων (ή και εκτός κόμματος), επειδή “ακολουθεί προσωπικές στρατηγικές”. Ασφαλώς, ο αψύς Πολάκης, δίνοντας και φωτογραφίες συγκεκριμένων δικαστών, δημοσιογράφων, τραπεζιτών, του επί κεφαλής της ΑΑΔΕ κ.α., (δίκην αφίσας της Άγριας Δύσης με την λέξη wanted) υπερέβη τα εσκαμμένα. Αποτέλεσμα ήταν να αντιδράσουν άμεσα θεσμικοί φορείς, όπως η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, η ΕΣΗΕΑ και άλλες ενώσεις δικαστικών λειτουργών (όχι, πάντως, μέχρι της στιγμής που γράφονταν αυτές οι γραμμές , όσοι ευαίσθητοι “επαγγελματικά”, θα έλεγε κανείς, ανησυχούν για το κράτος δικαίου εν Ελλάδι). Και άλλα, όμως, προβεβλημένα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπόσχονται ή απειλούν ότι “η επόμενη φορά θα είναι αλλιώς”, και, μάλιστα, “είτε με το καλό είτε με το άγριο”. Θεωρούν, μάλιστα, ότι καταδίκες όπως αυτή του Νίκου Παππά από το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο είναι άνευ ιδιαίτερης βαρύτητας καθ’ όσον αφορούν σε “θέμα για το οποίο τελικά θα αποφασίσει ο λαός” … Πλήρης, δηλαδή, απαξίωση της δικαστικής εξουσίας και προσπάθεια υποκατάστασης των θεσμών από τη λαϊκή βούληση. Είναι σαφές ότι κάποιοι, μέσα στο κομματικό μένος τους, καθίστανται επίορκοι και επικίνδυνοι.
*νομικός- οικονομολόγος