Του Φαήλου Κρανιδιώτη*
Τον Χριστόφορο Ζαραλίκο τον γνωρίζω πολλά χρόνια. Δεν έκρυψε ποτέ τις πεποιθήσεις του, σε ποια πλευρά του ποταμού είναι. Μερικές φορές σου έρχονται δάκρυα από τα γέλια και τον αυτοσαρκασμό του, αλλά έχει πει και απαράδεκτα πράγματα, κάνοντας π.χ. «πλακίτσα» για άσκηση φυσικής βίας κατά του Θάνου Τζήμερου και έχει υπερασπιστεί τον Ρουβίκωνα.
Θυμίζω, δε, πως στον Τζήμερο κάτι καλόπαιδα, κακοποιοί που υποδύονται τους ιδεολόγους, έβαλαν εμπρηστική βόμβα στο σπίτι του, ενώ ήταν μέσα με το παιδί του και τη γυναίκα του. Είναι επικίνδυνο να κάνεις λογοπαίγνια και αστειάκια με τη βία, να ταυτίζεσαι έστω και έμμεσα με αυτήν και τους φορείς της. Πρέπει να προσέχεις τι εύχεσαι, διότι «η κατάρα είναι γαϊδάρα και πάντα γυρίζει στον αφέντη της».
Εμείς όμως υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα ακόμη και στην κακή μονόπαντη τέχνη, ακόμη και σε αυτήν που μας επιτίθεται προσωπικά, μην πω κυρίως σε αυτήν. Την πρώτη γελοιογραφία μου και βίντεο φωτογραφίες από τους «ΑΜΑΝ», που ασχολήθηκαν με την ταπεινότητά μου, τα φύλαξα ως παράσημα και έγινε πολύ καζούρα με τους δικούς μου ανθρώπους. Στο κάτω κάτω τι είμαστε να αρέσουμε σε όλους; Πατάτες τηγανητές; Δεν μπορούμε να γίνουμε ένα με τους ποικιλόχρωμους θιασώτες του ολοκληρωτισμού, που κλείνουν το μάτι στη βία, θεωρώντας την αποδεκτή μέθοδο πολιτικής δράσης και που θεωρούν πως ως αστυνομία σκέψης και τέχνης μπορούν να επιβάλλουν τι θα διαβάζουμε και τι θα βλέπουμε, να εμποδίζουν την προβολή π.χ. της ταινίας «Ελένη», γιατί ξεβρακώνει το ΚΚΕ για τα απίστευτης κτηνωδίας εγκλήματά του.
Κανείς δεν έχει δικαίωμα να κάνει ντου σε παράσταση, οποιαδήποτε, ακόμη και στη χειρότερη, που τελικά είναι και υποκειμενικό ζήτημα. Κάποιοι πλήρωσαν να τη δουν. Αστους να το κάνουν. Αν δεν σου αρέσει, αν θίγεσαι, σηκώνεσαι και φεύγεις. Δεν είναι υποχρεωτικό να την πιεις σαν μουρουνέλαιο. Και δεν είναι ιδιαίτερα ευφυές να μαλώνεις με κωμικούς και με τη σάτιρα, έστω και την πιο κακεντρεχή. Ακόμη κι αν τη θεωρείς εξοργιστικά κακόβουλη. Μου θυμίζει τους συριζαίους που τα έβαλαν με τον Αρκά, τον κατά την άποψή μου ευφυέστερο Ελληνα αυτής της τέχνης, τα κόμιξ είναι Τέχνη και ο Αρκάς ο μόνος που μπορεί να σταθεί στην παγκόσμια σκηνή, γιατί τόλμησε να τους κογιονάρει. Οταν τον πρωτοδιάβασα, νόμισα πως ήταν κάποιος από τους λαμπρούς καλλιτέχνες της Λατινικής Αμερικής ή της Δυτικής Ευρώπης. Το αποτέλεσμα της βλακείας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να γελοιοποιηθούν, διότι στο ματς Αριστερά ή όποιος άλλος εναντίον Βαγγέλη και Χλέμπουρα, θα νικάνε πάντα ο Βαγγέλης και ο Χλέμπουρας.
Αντιστοίχως, κανένας σταλινοφασίστας, αναρχοφασίστας δεν έχει δικαίωμα να κάνει ντου σε γραφεία, εκκλησίες, σπίτια, συνεδριάσεις συγκλήτου, φοιτητικές συνελεύσεις, παρελάσεις, υπουργεία. Θυμάστε, νομίζω. Διακοπή της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, για πρώτη φορά στην Ιστορία δεν παρέλασε η Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων, «παρεμβάσεις» με γιούχες και ασχήμιες σε καταθέσεις στεφάνων σε εθνικές εορτές, ντου σε πολιτικά γραφεία και κατατρομοκράτηση εργαζομένων, ντου και προπηλακισμοί στη Θεσσαλονίκη σε ναό κατά τη Θεία Λειτουργία. Εγραψα τότε, «Τι έπεται; “Παρεμβάσεις” σε κηδείες, γάμους και βαφτίσια”;» Ε, ακολούθησαν ύβρεις κατά του Πρωθυπουργού στην κηδεία του Μίκη. Θυμίζω και όσους επέχαιραν με τα καφριλίκια κατά του Γιώργου Νταλάρα σε συναυλία του. Τώρα τι; Αναμένουμε λοιπόν το πρώτο αριστερό ντου σε γάμο, βάφτιση, σε εννιάμερα και στα σαράντα κάποιου μακαρίτη.
Τώρα, λοιπόν, σύντροφοι, που, απαραδέκτως, το υπογραμμίζω, ήπιατε από το δικό σας ξινό κρασί, ίσως γίνει σε ελάχιστους -δεν προσδοκώ σε πολλούς- κατανοητό τι εστί αληθινά ελευθερία έκφρασης και δημοκρατία. Το πρόβλημα όμως είναι πως οι εχθροί της Δημοκρατίας και της Ελλάδας, μαύροι ή κόκκινοι, δεν πιστεύουν ούτε στην ελευθερία ούτε στη δημοκρατία.
Απέχουμε ακόμη πολύ από μια κοινωνία που η καφρίλα και η βαρβαρότητα δεν θα θεωρούνται αποδεκτές μέθοδοι δημόσιας συμπεριφοράς, που θα δικαιολογούνται όταν οι ασχημονούντες τραμπούκοι είναι του ημετέρου κόμματος ή κλίματος ή ομάδας και θα διαμαρτυρόμαστε όταν οι τραμπούκοι είναι των άλλων.
Αλλά κι αυτός ο Ζαραλίκος, πώς κάνει έτσι; Του έκανε παρέμβαση σινιέ ο Ρουβίκωνας και διαφήμιση 1.000.000 ευρώ, χωρίς καν να μάθουμε το επίμαχο αστείο. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα, να του έπαιρνε το μικρόφωνο η Σάσα Σταμάτη και να τραγουδούσε. Ο Θέμης Αδαμαντίδης, που κατά γενική ομολογία είναι φωνάρα, πήγε να καταταγεί στη Λεγεώνα των Ξένων μετά το ντουέτο αλλά δεν τον πήραν λόγω ηλικίας. Ηθελε να χαθεί στην απεραντοσύνη του Σαχέλ, πολεμώντας τους ισλαμιστές αντάρτες, για να ξεχάσει αυτό που άκουσαν τα αυτιά του…
*Δικηγόρος, Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, εταίρου του συνασπισμού ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Πηγή: newsbreak.gr
