Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη
Ι. Ο Covid έκλεισε τον κόσμο. Έπεσε έτσι η παραγωγή. Κυβερνήσεις και Κεντρικές Τράπεζες συντήρησαν -τεχνικά- το πρότερο βιοτικό επίπεδο. Αυτό με εκτύπωση χρήματος. Ο ουκρανικός πόλεμος επιβάρυνε τα πράγματα.
Όμως, χρήμα χωρίς αντίκρισμα είναι (και) χρήμα χωρίς αξία.
●● Είναι χρήμα πληθωρικό.
ΙΙ. Για να μειώσουν τον πληθωρισμό αύξησαν τα επιτόκια. Αυτό ώστε το χρήμα να πάει σε τοκοφόρες καταθέσεις. Άρα να φύγει από την αγορά. Έτσι και να πέσουν οι τιμές. Να μειωθεί, λοιπόν, ο πληθωρισμός.
ΙΙΙ. Αλλά πολλές τράπεζες επενδύουν τα αποθέματά τους σε κρατικά ομόλογα μικρής απόδοσης, μεγάλης, όμως, ασφάλειας.
Η αύξηση των επιτοκίων είχε ως π α ρ ε ν έ ρ γ ε ι α την α γ ο ρ α ί α μείωση της αξίας των κρατικών ομολόγων, αφού τα επιτόκια τους είναι χαμηλά. Αυτό σε σύγκριση με τα νέα και υψηλά επιτόκια (!!!). Έτσι, τεχνικά, οι τράπεζες «έγραψαν» ζημιές.
Μερικές οδηγήθηκαν και σε πτώχευση.
IV. Καταστατικός κανόνας της οικονομίας: …«…εστί καιρός του σπείρειν, εστί καιρός του θερίζειν…»…
V. Το θερίζειν χωρίς σπορά στοιχίζει α κ ρ ι β ά.
