Του Κώστα Πάντζιου
Μετά από έναν μήνα ακριβώς από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Ντ. Τραμπ δικαιούται να βρίσκεται στη φάση της… μυθιστορηματικής μαγείας και να κάνει δηλώσεις, επηρεασμένες από την, πράγματι, σημαντική νίκη του στις εκλογές. Εκείνο που πραγματικά είναι… «κουφό», έχει να κάνει με την… θρηνωδία που έχει ξεσπάσει στο χώρα μας, αλλά και τον ανταγωνισμό στη φοβερή κριτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτούς τους τελευταίους, τίποτε πια δεν έγινε και δεν γίνεται στις Βρυξέλλες, ενώ το αντίθετο συμβαίνει, δηλαδή γίνονται ήδη πολλά και σε ταχύτατο χρόνο, σημαντικά και ιστορικά, όπως θα αποδείξουμε στη συνέχεια.
Και κατά πρώτον, χρήσιμο είναι να προσπαθήσουμε να μπούμε στην ψυχολογία των «θρηνούντων». Είναι, κατά την άποψή μας, δύο διαφορετικές περιπτώσεις. Η πρώτη, είναι εκείνοι οι πολίτες που βλέπουν τις ΗΠΑ να έχουν κουραστεί –και δικαίως– να πληρώνουν τον μεγαλύτερο, πολύ μεγαλύτερο λογαριασμό της άμυνας της Δύσης. Και της Ευρώπης, ιδιαίτερα. Όμως, καλύτερα είναι να σταματήσουν οι κλάψες και να δουν αυτοί οι συμπολίτες μας, και το δίκιο της άλλης πλευράς. Η δεύτερη περίπτωση είναι των πολιτών που… κάτι παθαίνουν από την επίδειξη ισχύος, γενικά, στην προκειμένη δε περίπτωση, από τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου!!!
Όμως, το θέμα είναι, κατά την άποψή μας, πολιτικό και γεωπολιτικό. Και θαυμάζουμε την συγκινητικό αλληλεγγύη Τραμπ, Βανς και Πούτιν –τι θαύμα κι αυτό– να βάλλουν με θαυμαστή σύμπνοια κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αγωνίζονται σε ιδέες, για το πώς θα αδικήσουν κατά τις ειρηνικές διαπραγματεύσεις την Ουκρανία, η οποία έχει υποστεί εδώ και τρία χρόνια εισβολή και κατοχή. Τι θαύμα κι αυτό!!! Αλλά γιατί τέτοιο μένος κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Μα γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σταθερή στο να σταματήσει η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, να υπάρξουν διαπραγματεύσεις για δίκαιη ειρήνη. Αυτό… χαλάει τη μανέστρα!! Ειρήσθω εν παρόδω… για γεωπολιτική της αρπαχτής πρόκειται. Και όχι για «Νέα Γιάλτα». Για να γίνει μία νέα Γιάλτα, πρέπει να υπάρχουν πολιτικοί με «Π» κεφαλαίο!!!
Πάμε τώρα στο «διά ταύτα». Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα από το νικητήριο πάρτι στην Ουάσινγκτον. Φυσικά και για τις ψευδαισθήσεις της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και κατά την ταπεινή μας άποψη, το πρόβλημα είναι οξύτερο για την πολιτική ηγεσία, στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, παρά για την ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία. Θα αρχίσουμε από την δεύτερη περίπτωση. Η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι λαοί της, θα πρέπει να καταλάβουν, ότι εδώ δεν γίνεται π.χ. ο εκάστοτε Ισπανός πρωθυπουργός να θεωρεί, χρόνια τώρα, ότι η Ελλάδα είναι φυσικό να διαθέτει το 3% του ΑΕΠ της για εξοπλισμούς, γιατί έχει γείτονες τους Τούρκους πολιτικούς, που θέλουν να πάρουν μέρος της επικράτειας της Ελλάδας (δηλαδή μέρος της Επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να συνεννοούμεθα) και η φίλη χώρα Ισπανία π.χ., που δεν έχει πρόβλημα, δικαιούται να πιστεύει πως πρέπει να έχει αμυντικές δαπάνες στο μισό ποσοστό του ΑΕΠ. Πού είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη; Η Ε.Ε. έχει δυσκολίες συνοχής. Σίγουρα. Όμως έχει, νομίζουμε, τη δυνατότητα να οργανωθεί αμυντικά και να απεγκλωβιστεί από το πατρονάρισμα των ΗΠΑ. Αυτό φάνηκε από τις πρόσφατες Διασκέψεις στο Μόναχο και στο Παρίσι. Και κάτι ακόμα πιο σημαντικό και πολύ πρόσφατο και αυτό. Στο Κοινό Ευρωπαϊκό Μέτωπο, μπήκε δυναμικά και το Ηνωμένο Βασίλειο, αφού η ηγεσία Τραμπ απεχθάνεται και το Ηνωμένο Βασίλειο, επειδή είναι χώρα της Ευρώπης!!!
Πάμε τώρα στην άλλη πλευρά. Στην περιφρόνηση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και της Δημοκρατικής Ευαισθησίας. Την έχουμε τρία χρόνια συνειδητοποιήσει, λόγω Ουκρανίας, από την ρωσική πολιτική ηγεσία. Δεν την περιμέναμε όμως από την ηγέτιδα δύναμη του Δυτικού Ελεύθερου Κόσμου, από τις ΗΠΑ δηλαδή, την ισχυρότερη δημοκρατική χώρα του πλανήτη!!! Η όλη εικόνα θυμίζει θεατρικό έργο του Ντάριο Φο!!! Δύο αντίπαλες υπερδυ-νάμεις, συμφωνούν να αδικήσουν την Ουκρανία, συμφωνούν στην αντιπάθειά τους για την Ευρώπη, κάτι θέλουν να μοιράσουν, αλλά τι κίνητρα έχουν να συμφωνήσουν και να μην συμφωνήσουν. Μύλος!!! Και στη μέση η Ε.Ε., να μη λέει να υποταχθεί και ο κ. Έλον Μασκ να κάνει εξαγωγή απολυταρχισμού προς πάσα κατεύθυνση. Κάτι, νομίζουμε, φοβούνται όλοι αυτοί στις ΗΠΑ.
Τελειώνοντας, πάλι θα θυμηθούμε τους αρχαίους προγόνους μας. Για την Ε.Ε. ισχύει το «ανάγκα και θεοί πείθονται». Και γρήγορα, προσθέτουμε εμείς. Για τους άλλους, την άλλη πλευρά, ισχύει το Σωκρατικό: «Γνώθι σ’ αυτόν»!!!
Υ.Γ.: Τι συμβαίνει αδέλφια; Μαζεύτηκαν στον Λευκό Οίκο όλοι οι πάμπλουτοι και αγωνίζονται υπέρ της φτωχολογιάς των ΗΠΑ;
