Του Γιώργου Κράλογλου
Κρατική Βιομηχανία Ζάχαρης. Επιδότηση μισθολογικού κόστους με 1.441 εκατ. στους κρατικούς υπαλλήλους της που δεν πήγαν σε άλλες κρατικές υπηρεσίες!!!
Είναι ή δεν είναι το χάλι μας το μαύρο, σε παραγωγή και επενδύσεις στην Ελλάδα, τα 50 χρόνια που οραματιστήκαμε τον Στάλιν να εγκαινιάζει βιομηχανική ανοικοδόμηση στην ελληνική σοβιετία;
Αναρωτηθήκαμε ποτέ τι κέρδισε ο φορολογούμενος ή ο ιδιώτης επιχειρηματίας από τις (κάποιας άλλης εποχής) κομματικές πρωτοβουλίες να στήσουμε και κρατική βιομηχανία ζάχαρης, υπολογίζοντας ότι η τροφοδοσία και λειτουργία θα εξασφάλιζε στο κόμμα 5-8 έδρες στη Βουλή; Αυτό δεν αποδείχθηκε τελικά;
Η κρατική ζάχαρη δεν έβγαλε κέρδος στον φορολογούμενο που την πλήρωσε. Έβγαλε όμως ψήφους… Συντήρησε κόμματα και κυβερνήσεις, που ζαχαρώθηκαν… στη συνέχεια.
Τι και αν τρομάζουν τώρα, τους ξένους και ντόπιους επενδυτές, οι συνεχείς ανάγκες των δημοσίων επενδύσεων και η φορολογία. Τι και αν φεύγει (σοβαρό μέρος) της άλλης βιομηχανίας τροφίμων που φαντάσθηκε αναπτυξιακές πολιτικές και κίνητρα για επεκτάσεις.
Μήπως είναι μακριά η Ρουμανία, η Τσεχία, η διπλανή μας Αλβανία ή και η Τουρκία, που ποτέ δεν είπε όχι στις ελληνικές παιδικές τροφές.
Ποιος νοιάστηκε για τη βιομηχανία στην Ελλάδα. Και αν την χάσουμε τι έγινε; Κρατάμε τη ραχοκοκαλιά της…
Τη βιοτεχνία. Τους μικρούς. …Άντε και τους μικρομεσαίους για να έχουμε επιχειρήσεις να μαδάμε…
Μπορεί να μην τα πήγε καλά το κρατικό νικέλιο. Από βουλευτικές έδρες όμως να μην έχουμε παράπονο. Προσλήψεις και ρουσφέτια όλο και κρατούσαν κόσμο στη Βουλή. Έτσι την χάνεις τη ΛΑΡΚΟ;
Τα κρατικά ναυπηγεία και η ΕΑΒ με τις κρατικές κατασκευές για την άμυνα μας; Που τα πας αυτά; Φτύσαμε αίμα μετά το 1980 για να πείσουμε τη Βουλή να μην δώσει “ούτε μια δραχμή στο Νιάρχο τον ληστή…” .
Πόσο πλήρωσε ο ελληνικός λαός τα κρατικά ναυπηγεία; Μια φορά; Γελιέστε… Τα πλήρωσε και τα ξαναπλήρωσε, δύο και τρεις φορές.
Τα ίδια και με την κρατική ΕΑΒ. Και ας μην πρόλαβε… την τεχνολογία που ακολουθούν κάποιοι ανόητοι Γερμανοί, Γάλλοι και άλλοι στην Ευρώπη. Από βουλευτές όμως; Λίγους εξασφάλισε η ΕΑΒ, στη Βουλή;
Ποιος στηρίζει την αντιπολίτευση των δυνάμεων της αριστεράς και της προόδου…, αν δεν ήταν η ΕΑΒ και τα αιτήματα των κρατικών της υπαλλήλων. Πού θα εύρισκε η αντιπολίτευση της αριστεράς και της προόδου, λόγους να γεμίζει το αγαπημένο της πεζοδρόμιο…
Άσε την κρατική ΠΥΡΚΑΛ. Την ξεχάσαμε τόσο γρήγορα και τόσο άδικα. Αείμνηστος ο Μποδοσάκης που την φόρτωσε στο κράτος. Ξέρετε τι ψήφους έφερε η ΠΥΡΚΑΛ στη Βουλή, μέχρι προχθές που αποφασίσαμε να την κάνουμε πάρκο; Ξέρετε πόσες κόκκινες, ροζ, πράσινες και πρασινομπλέ…δυνάμεις της προόδου έβγαλε στον δρόμο η ΠΥΡΚΑΛ; Μην τα ξεχνάμε αυτά.
Αλλά οι “ανόητοι” ιδιώτες επενδυτές ή οι πολυεθνικές δεν τα βλέπουν όπως εμείς. Θέλουν, λέει, να επενδύσουν σε χώρα με σταθερή και μακρόχρονη φορολογική πολιτική. Χώρα όπου τα προβλήματα της οικονομίας είναι οικονομικά. Και το βάζουν στα πόδια όταν συναντούν οικονομίες χωμένες στα πολιτικά προβλήματα. Κυβερνήσεις που μένουν στην εξουσία επειδή γδέρνουν τον ιδιώτη!! Επειδή διαλύουν την ιδιωτική οικονομία!! Την διαλύουν γιατί δεν έχουν τι να την κάνουν. Έχουν τη δική τους. Την κρατική… Έχουν τα ναυπηγεία, τη Ζάχαρη, τη ΛΑΡΚΟ, την ΕΑΒ…
Πηγή: capital.gr
