Του Τάσου Παπαδόπουλου
Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, που ο Πρόεδρος Μπάιντεν αδειάζει τους Ευρωπαίους συμμάχους των ΗΠΑ, αναιρώντας στην πράξη όσα υποσχέθηκε όταν διαδέχθηκε τον προκάτοχό του, Ν. Τραμπ.
Η πρώτη ήταν στο Αφγανιστάν και στον τρόπο υλοποίησης των συμφωνιών της Ντόχα πριν ένα χρόνο με τους Ταλιμπάν, με αποτέλεσμα την άτακτη αποχώρηση ΗΠΑ και συμμάχων από την Καμπούλ, και η δεύτερη με την συμφωνία AUKUS, που θα δημιουργήσει μια νέα πυρηνική δύναμη την Αυστραλία, για να κάνει τον χωροφύλακα στον Ινδικό και τον Ειρηνικό.
Και στην πρώτη και στην δεύτερη περίπτωση οι Βρυξέλλες αιφνιδιάστηκαν και είδαν πως το κέντρο βάρους των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών μετατοπίστηκε στην νοτιοανατολική Ασία, μια και ο αντίπαλος των ΗΠΑ είναι τώρα η Κίνα.
Αργά το κατάλαβαν τα σαΐνια της Ουάσινγκτον. Αφού η απληστία τους για αστρονομικά κέρδη, τους οδήγησε στο φτηνό εργατικό δυναμικό της Κίνας, είδαν όμως στη συνέχεια ότι οι κούληδες ξύπνησαν και αφού κοπιάρησαν την τεχνογνωσία των Αμερικανών, πλημμύρισαν την παγκόσμια αγορά με προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, πολύ φθηνότερα.
Αποτέλεσμα να δημιουργήσουν έναν γίγαντα, που έχει ένα ιδιότυπο θα έλεγε κανείς καθεστώς, μια και το κομμουνιστικό κόμμα ασκεί αυταρχικά την εξουσία, αλλά οι αγορές οργιάζουν μια και λειτουργούν χωρίς κανόνες και χωρίς κανένα έλεγχο. Έτσι είδαμε τις μέχρι χθες φτωχογειτονιές με τα χαμόσπιτα να μεταμορφώνονται μέσα σε λίγα χρόνια σε μεγαλουπόλεις και τους Κινέζους να κυκλοφορούν με Rolls Royce.
Όμως στον οικονομικό τομέα, γιατί αυτό είναι το επίδικο στην προκειμένη περίπτωση, η Κίνα κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να πετύχει ένα θαύμα μια και η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ ποσοστιαία κινείται σταθερά λίγο πάνω ή κάτω σε διψήφιους αριθμούς.
Αλλά πέρα από τον οικονομικό ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας, υπάρχει και το θέμα της επεκτατικής πολιτικής, που ακολουθούν στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Είναι αλήθεια ότι χρησιμοποιούν την ισχύ τους προκειμένου να καταπατήσουν δικαιώματα στη θάλασσα γειτονικών χωρών.
Η πρώτη εξ αυτών που πλήττεται είναι το Βιετνάμ, όπου με διάφορα τεχνάσματα επεκτείνουν τις θαλάσσιες ζώνες τους, σε βάρος όμορων χωρών. Ταυτόχρονα απειλούν την Ταϊβάν, το νησί στο οποίο κατέφυγαν οι αντίπαλοι του Μάο, με εισβολή το οποίο υποστηρίζουν στρατιωτικά οι ΗΠΑ.
Η Ουάσινγκτον προκειμένου να αναχαιτίσει την κίτρινη εισβολή στην περιοχή, αλλά με πραγματικό κίνητρο τον οικονομικό ανταγωνισμό, που ξεκινάει από τα φτηνά εργατικά χέρια και φτάνει στην διείσδυση μέχρι την αφρικανική ήπειρο, αποφάσισε να αντιδράσει δι’ αντιπροσώπου που δεν είναι άλλος από την Αυστραλία.
Για το σκοπό αυτό της παρέχει πυρηνικά υποβρύχια που μπορούν να καιροφυλακτούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας για μήνες, λόγω του καυσίμου τους και να αστυνομεύουν τις κινήσεις των εχθρών της Ουάσινγκτον.
Οι Ευρωπαίοι τώρα είδαν ότι δεν υπάρχει ο μπάρμπας από την Κορώνη, που καθαρίζει για λογαριασμό τους. Οφείλουν πλέον να μην στρουθοκαμηλίζουν και να δουν κατάματα τη νέα πραγματικότητα. Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ έδρασαν και στις δύο περιπτώσεις, τόσο το Αφγανιστάν όσο και στην περίπτωση της συμφωνίας AUKUS, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους Ευρωπαίους, δείχνει τον μονόδρομο της ανάγκης πλήρους απεξάρτησης.
Οι χθεσινοί ψιθύρου για ευρωπαϊκό στρατό και ευρωπαϊκή άμυνα είναι καιρός να γίνουν πραγματικότητα. Εξάλλου στην Ε.Ε. παράγονται κάθε λογής οπλικά συστήματα ικανά να εξοπλίσουν και τον Ευρωπαϊκό στρατό και αυτό των κρατών-μελών των εταίρων.
Στα καθ’ ημάς τώρα το θέμα του νέου δόγματος των ΗΠΑ οφείλει να προβληματίσει την πολιτική ηγεσία. Κι αυτό εν όψει της πενταετούς συμφωνίας, που πρόκειται να υπογράψει με τις ΗΠΑ σε ένα μήνα η ελληνική κυβέρνηση. Το τι δίνει η Ελλάδα έχει γίνει γνωστό. Βάσεις και διευκολύνσεις σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο. Το τι παίρνει δεν έχει γίνει επαρκώς γνωστό.
Ψελλίζουν ότι στα αμερικανικά Drones, που θα εγκατασταθούν στην κεντρική Ελλάδα θα έχουν πρόσβαση και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Όμως το ελληνικό πρόβλημα έχει να κάνει με έναν κατά τα άλλα σύμμαχο στο ΝΑΤΟ. Που σημαίνει και σύμμαχο των ΗΠΑ. Αν επιτεθεί στην Ελλάδα η Τουρκία, πιο ρόλο θα παίξει η συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Θα έχουν τότε πρόσβαση στα αμερικανικά Drones οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις; Ή θα μας πουν μην τα αγγίζεται. Και η δυνατότητα χρήσης των αμερικανικών Drones ισοσκελίζει την πληθώρα των διευκολύνσεων, που παρέχονται και μάλιστα με πενταετή σύμβαση αντί της μονοετούς που ίσχυε μέχρι τώρα;
Σε αυτά τα ερωτήματα θα δοθούν αναλυτικές απαντήσεις; Θα υπάρξουν καθαρές δεσμεύσεις και ποιες θα είναι αυτές; Γιατί η Ελλάδα δεν απειλείται από την Λιβύη, ούτε από την Αλγερία. Απειλείται από ένα θεωρητικά σύμμαχο και μέλος του ΝΑΤΟ, την Τουρκία.
Είναι καιρός να μην εμφανίζεται η Ελλάδα, ούτε ως καλόπιστη και αφελής, ούτε ως σύμμαχος της καρπαζιάς. Οφείλει η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση, να προστατεύσουν τα συμφέροντα της χώρας και το κυριότερο την ασφάλειά της.
Γιατί χωρίς αυτήν δεν υπάρχει, ούτε οικονομική ανάπτυξή, ούτε ευημερία των πολιτών, μια και θα είναι ως πρόβατο επί σφαγή, έρμαιο στις ορέξεις των νέο-Οθωμανικών μεγαλοϊδεατισμών του σουλτάνου της Άγκυρας…
