Του Τάσου Παπαδόπουλου
«Το 1538 υπό την ηγεσία του Μπαρμπαρός Χαϋρετίν Πασά, το πολεμικό μας ναυτικό με την ναυμαχία της Πρέβεζας κατέστησε την Μεσόγειο τουρκική λίμνη, μετέφερε την επιτυχία των χερσαίων επιχειρήσεων στις θάλασσές μας και κατέδειξε την δύναμη του στόλου μας σε ολόκληρο τον κόσμο», τάδε έφη Ταγίπ Ερντογάν, εν έτι 2021 απευθυνόμενος στα πληρώματα των πλοίων, στη διάρκεια της άσκησης με τον μη προβοκατόρικο τίτλο «γαλάζια πατρίδα».
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά ο εκ δεξιών ψάλτης τους, εν ονόματι Χουλουσί Ακάρ από τα πολεμικά πλοία πλειοδοτεί, με γενικούς αφορισμούς του τύπου η Ελλάδα ενεργεί προβοκατόρικα και είναι προκλητική. Άρμεγε και κούρευε που λένε στην Ελλάδα…
Το «αμάρτημα» της Ελλάδας είναι ότι έχει θωρακίσει αμυντικά ορισμένα νησιά του Αιγαίου και ότι αγοράζει 18 Rafale για να αντιμετωπίσει την επιθετικότητα του ιταμού γείτονά της.
Τους ενοχλούν σφόδρα επίσης οι διπλωματικές κινήσεις της Ελλάδας με τις χώρες της Μ. Ανατολής και του Κόλπου. Τα επεκτατικά σχέδιά τους και αυτά της επιρροής στα Βαλκάνια, που θέλουν τα κατακερματισμένα μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας κράτη προτεκτοράτα τους, είναι και μεγαλεπήβολα και εξόχως προκλητικά παρά τις περί του αντιθέτου κατηγορίες τους.
Η μεγάλη άσκηση που πραγματοποιούν αυτές τις ημέρες σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο με την συμμετοχή 87 πολεμικών πλοίων την ώρα που κάνουν νάζια και δεν δίνουν ημερομηνία για τον επόμενο γύρο των διερευνητικών, δεν είναι προκλητική ενέργεια κατά τους πολεμοχαρείς Τούρκους, νοσταλγούς του αιμοσταγούς Μπαρμπαρόσα.
Κι όσοι δεν γνωρίζουν τα έργα και τις ημέρες του Μπαρμπαρόσα, που επικαλείται ο νέο-σουλτάνος, μπορούν να τις πληροφορηθούν από τα Κύθηρα. Όταν κατέλαβε την Παλαιόχωρα, την τότε πρωτεύουσα του νησιού, το 1537, ένα χρόνο πριν τη Ναυμαχία της Πρεβέζης, κατέσφαξε 7.000 γυναικόπαιδα. Αυτά τα ανδραγαθήματα, γράφε εγκλήματα πολέμου που καλούνται στις ημέρες μας, επικαλείται το 2021 κομπάζοντας ο Ερντογάν.
Και να σκεφθεί κανείς ότι τον Δεκέμβρη του 1999 με πανηγυρικό τρόπο στο Ελσίνκι οι «18» τότε της Ε.Ε. είχαν αποδεχθεί να εντάξουν στους κόλπους τους, την «Ευρωπαϊκή» Τουρκία. Κούνια που τους κούναγε…
Στην Ελλάδα πολιτικοί, αναλυτές, δημοσιογράφοι, όλοι μιλούν για αύξηση της αποτρεπτικής δύναμης, προκειμένου η Αθήνα να αποκρούσει μια επιθετική ενέργεια από την πλευρά της Τουρκίας.
Στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου από μεγάλα κανάλια της Τουρκίας, οι αναλυτές μας πληροφορούν πόσο εύκολα μπορούν να καταλάβουν τα νησιά του Α. Αιγαίου, επειδή δήθεν κακώς δόθηκαν στην Ελλάδα και οι πιο προκλητικοί, υπολογίζουν ότι σε τέσσερεις ημέρες, ως σύγχρονοι Πορθητές, θα βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη και σε δώδεκα στην Αθήνα.
Μέχρι και η φιλοτουρκικών απόψεων Μέρκελ μετά την δεύτερη τηλε-διάσκεψη που είχε με τον Ερντογάν και βλέποντας ότι η Τουρκία είναι απρόθυμη να συνεχίσει τις διερευνητικές, που τις ονομάζει αυθαίρετα διαβουλεύσεις, κάλεσε την Άγκυρα να συνομιλήσει με την Ελλάδα με βάση τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου.
Η Ελληνική προκλητικότητα που επικαλούνται ουδόλως αποδεικνύεται από τα γεγονότα. Από πού να αρχίσει κανείς. Από την αποδοχή στο Ελσίνκι το 1999 του όρου περί «κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλα συναφή θέματα», μέχρι την πίεση της Αθήνας το 2003 προς την Λευκωσία, που ανέφερε «για αποφυγή των προβλημάτων-εννοούσε με την Τουρκία- προτρέπουμε την κυπριακή πλευρά, όπως διορθωθούν οι συντεταγμένες και τα σύνορα δυτικά να σταματήσουν μέχρι 14 ν.μ. πιο μέσα από εκεί που έχουν συμφωνηθεί, ούτως ώστε να αποφευχθούν οι οποιεσδήποτε επιπλοκές με γειτονικές χώρες» με αφορμή την χάραξη ΑΟΖ Κύπρου-Αιγύπτου.
Και για να μην πάμε παλιότερα με το Πρακτικό της Βέρνης του 1976 του Κ. Καραμανλή και το «μη πόλεμος» του Α. Παπανδρέου το 1988, για την αποχή άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, πέραν των έξι μιλίων.
Η Ελληνική πλευρά μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974 όχι μόνο δεν έχει επιδείξει επιθετικές διαθέσεις απέναντι στην Τουρκία, αλλά αντίθετα έχει κάνει υποχωρήσεις και μάλιστα σημαντικές, που σε μεγάλο βαθμό εμποδίζουν την άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της, όπως είναι η το κλείσιμο των κόλπων, οι γραμμές βάσης και τέλος η αύξηση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα δώδεκα μίλια.
Αυτή η χοντροκομμένη τουρκική προπαγάνδα, που γίνεται πιστευτή στο εσωτερικό της χώρας μιλώντας για επεκτατικές βλέψεις της Ελλάδας, στις χαμένες πατρίδες της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης, είναι προδήλως προφανώς εκτός χρόνου και τόπου.
Όσοι δεν γνωρίζουν και δεν το πολυψάχνουν εκτός Τουρκίας, μπορεί να πιστεύουν αυτού του είδους τα παραμύθια της Χαλιμάς. Βεβαίως αν αντισταθμίσει κανείς και τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που διακυβεύονται στις διακρατικές σχέσεις, μπορεί αβίαστα να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα.
Αντί λοιπόν να ασχολούμεθα με διαδηλώσεις, για το που θα εκτίσει την φυλάκισή του ένας πολύ-ισοβίτης, αντί να μην τηρούμε τα μέτρα για να τον κορονοϊό, αντί να μεμψιμοιρούμε λέγοντας ότι το 8,2% δεν είναι αληθινό, καλό και χρήσιμο είναι να δούμε τα πραγματικά προβλήματα, που ξεκινούν από την ελληνική υπογεννητικότητα σε αντίθεση με την τουρκική πληθυσμιακή έκρηξη και φτάνουν στον σύγχρονο Μπαρμπαρός…
