Ο πρώην υπουργός Εθνικής Οικονομίας φυλακίστηκαν αυτός και η γυναίκα του και διασύρονται χωρίς δίκη εδώ και 4 χρόνια, ενώ υπάρχει ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΗ υπέρ εισαγγελική απόφαση.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Αν η υπόθεση του κ.Γιάννου Παπαντωνίου δεν αποτελεί προκλητικό διασυρμό του κράτους δικαίου, τότε τι άλλο μπορεί να είναι;
Τα γεγονότα που συνθέτουν την πραγματικότητα, έχουν το «κακό» ελάττωμα να ομιλούν από μόνα τους. Ο πρώην υπουργός Εθνικής Οικονομίας και πρωτεργάτης της εισόδου της χώρας μας στην ευρωζώνη, έξη χρόνια τώρα ταλαιπωρούνται αυτός και η σύζυγός του, για μια υπόθεση για την οποίαν δεν έχει γίνει ακόμη δίκη!!
Μετά από μια απίστευτη ταλαιπωρία με ηθικό διασυρμό, ο πρώην υπουργός προφυλακίστηκε 17 μήνες και η σύζυγός του 5 μήνες, περισσότερο για πολιτικούς λόγους παρά για οτιδήποτε άλλο.
Και μετά από εξαετή κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Δικαστικό Συμβούλιο τους παρέπεμψε σε δίκη, με το υπ’ αριθμό 4348/19-12-2022 Βούλευμα.
Για τον σκοπό αυτόν, το Δικαστικό Συμβούλιο, όπως υποστηρίζουν ο κ.Γ. Παπαντωνίου και διαπρεπείς νομικοί, ανέσυρε το αρχικό, διάτρητο γεμάτο ψέματα και υβριστικές αναφορές, κατηγορητήριο – παρακάμπτοντας την Εισαγγελική Πρόταση που είναι πρόσφατη και αναλύει επιμελώς όλα τα στοιχεία όπως προέκυψαν από την ανακριτική διαδικασία. Η Πρόταση 4045/24.11.2022 (Εισαγγελέας: Ευαγγελία Σπυριδωνίδου) είναι απαλλακτική γιατί «…δεν προέκυψαν σε βάρος των δύο κατηγορουμένων, Ιω. Παπαντωνίου και Στ. Κουράκου, σοβαρές ενδείξεις ενοχής για την παραπομπή τους στο ακροατήριο για τις πράξεις της απιστίας, της ενεργητικής και παθητικής δωροδοκίας σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες…». Προτείνει, ρητά, «να μη γίνει κατηγορία κατά των κατηγορουμένων».
Συγκεκριμένα, στην Εισαγγελική Πρόταση αναφέρονται τα εξής: «….Αναφορικά για τον Ιωάννη Παπαντωνίου, δεν προκύπτει εγκληματικό προϊόν που να χρειάζεται να αποκτήσει νομιμοφανή υπόσταση και δεν μπορεί να γίνει κατηγορία για νομιμοποίηση εσόδων με βασικό αδίκημα την πράξη αυτή όπως αποδίδεται.
Ο Ιωάννης Παπαντωνίου κατηγορείται ότι έλαβε ως “δώρο” το χρηματικό ποσό, τουλάχιστον 2.437.962,00 ευρώ. Το ποσό αυτό δεν προέκυψε από πουθενά ότι διακινήθηκε από τον Σπυρίδωνα Μπεκατώρο ή εταιρία συμφερόντων του προς τον Ιωάννη Παπαντωνίου. Οι χρηματικές ροές του Μπεκατώρου ή της αντισυμβαλλόμενης εταιρίας THALES NEDERLAND BV δεν συνδέονται με τον Ιωάννη Παπαντωνίου έτερο συγκατηγορούμενό του…..».
Εξάλλου, «….τα ποσά αυτά (δηλ. του “δώρου”) δεν ταυτίζονται ούτε ποσοτικά αλλά ούτε και όσον αφορά το χρόνο που διακινήθηκαν. Επιπλέον, όσον αφορά το χρόνο τέλεσης του αδικήματος, αυτός δεν προσδιορίζεται επακριβώς, ούτως ώστε έτσι να μπορεί και με βάση τα πραγματικά περαστικά να προκύψουν σοβαρές ενδείξεις αναφορικά με την κατηγορία που αποδίδεται. Πέραν αυτών, το χρηματικό ποσό που περιγράφεται στο κατηγορητήριο ότι έλαβε ως δώρο ο Ιωάννης Παπαντωνίου δεν προκύπτει με ποιο τρόπο ήλθε στην κατοχή του, από ποιον, με ποιον συγκεκριμένο τρόπο απαιτήθηκε, και πως εν τέλει έλαβε το ποσό αυτό στη σφαίρα κατοχής του…».
Η Ευαγγελική Πρόταση συμπεραίνει ότι «…από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν ενισχύονται τα περιστατικά που αποδίδονται στο κατηγορητήριο της πράξης της παθητικής δωροδοκίας, δεν υπήρξε καμία χρηματική ροή από τον Μπεκατώρο προς τον Ιωάννη Παπαντωνίου που να αποδείχθηκε….».
Τα συμπεράσματα της Εισαγγελικής Πρότασης γίνονται ακόμα πιο ισχυρά,από την κατάθεση του νέου Αρχηγού του Στόλου αντιναυάρχου Δημήτρη Κατάρα – που διετέλεσε Υπαρχηγός Στόλου και ήταν εν πλω Διοικητής το καλοκαίρι του 2020, στη διάρκεια της ελληνοτουρκικής κρίσης: «…Οι φρεγάτες ‘S’ εξακολουθούν να αποτελούν την αιχμή του δόρατος του TIN, έχοντας ήδη ξεπεράσει το αναμενόμενο μέγιστο όριο ζωής τους, ανταποκρινόμενες και σήμερα σε απόλυτο βαθμό στις επιχειρησιακές απαιτήσεις… Η τελική τιμή της σύμβασης (381.578.580 ευρώ) αντιπροσώπευε ό,τι καλύτερο από άποψη τεχνικών και επιχειρησιακών χαρακτηριστικών… ως Επιτροπή κυριολεκτικά εξαντλήσαμε κάθε περιθώριο μείωσης της τιμής, ζητώντας από τους αναδόχους το ελάχιστο ποσό έναντι του οποίου θα ανελάμβαναν την εκτέλεση του προγράμματος… Με παρρησία υποστηρίζω ότι η Επιτροπή διαπραγματεύσεων πέτυχε άριστα αποτελέσματα: Αυτές οι φρεγάτες είναι που επιτηρούν και εξασφαλίζουν τα θαλάσσια σύνορά μας… Αυτές οι φρεγάτες… αποτρέπουν την εκάστοτε τουρκική απειλή, μ’ αυτές τις φρεγάτες εγώ ως Υπαρχηγός Στόλου και εν πλω τακτικός Διοικητής ανταπεξήλθα και προστατεύσαμε την εθνική κυριαρχία επί των νησιών μας στην ελληνοτουρκική κρίση του καλοκαιριού 2020, σχεδόν 20 χρόνια μετά (την υπογραφή της σύμβασης)…».
«Στην «υπόθεση Παπαντωνίου», ο κατάλογος των ουσιαστικών και δικονομικών παραβιάσεων που έλαβαν χώρα στο όνομα του «πολιτικού παραδειγματισμού» («δεν θα κερδίσουμε αν δεν βάλουμε τους αντιπάλους μας στη φυλακή») είναι πολύ μακρύς: δίωξη με εμφανώς πολιτικό χαρακτήρα, αφού πρώτα ο πρώην Υπουργός κατηγορήθηκε για ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα (απιστία κατά του Δημοσίου) και, όταν αυτό «δεν βγήκε», προστέθηκε το ξέπλυμα χρήματος, κάμψη του τεκμηρίου αθωότητας (δήλωση της Εισαγγελέως Διαφθοράς κατά την ανακριτική διαδικασία: «είσαι τυχερός που δεν είσαι ήδη στη φυλακή»), εκβιασμός μέσω της απειλής, που έγινε πραγματικότητα, για δίωξη και της συζύγου του, προφυλάκιση χωρίς αποδείξεις ή ενδείξεις ή παραπεμπτικό βούλευμα, τιμωρητική φυλάκιση 17 μηνών, με συνεχείς απορρίψεις αποφυλάκισης, χωρίς εξέταση των προβαλλόμενων λόγων και με στήριξη σε ψέματα («ύποπτος φυγής», δήθεν Γάλλος υπήκοος, παραποίηση καταθέσεων), ασύγγνωστη καθυστέρηση προώθησης της υπόθεσης μετά την αποφυλάκιση, που έλαβε χώρα το 2020, αγνόηση Εισαγγελικής πρότασης (Δεκέμβριος 2022) περί μη άσκησης κατηγορίας λόγω έλλειψης οποιασδήποτε απόδειξης περί των αποδιδόμενων κατηγοριών, παραπομπή στο ακροατήριο, παρ’ όλα τα παραπάνω, και εκκρεμοδικία ως σήμερα, 20 ακριβώς χρόνια μετά τα γεγονότα (η υπογραφή της σύμβασης για τις φρεγάτες έγινε το Μάρτιο του 2003) βάσει των οποίων κινήθηκε η δίωξη.
Ο πρώην Υπουργός «πληρώνει» τη θητεία του στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ – και μάλιστα κυρίως τη θητεία του στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και την καθοριστική συμβολή του στην είσοδο της χώρας μας στην ΟΝΕ. Πληρώνει με την τιμή και την υπόληψη του, αλλά και με μια προσωπική και οικογενειακή οδύσσεια (την περιγράφει χωρίς μελοδραματισμούς στο βιβλίο του «Προσωπική Μαρτυρία», 2021). Πληρώνει το μένος των πολιτικών του αντιπάλων. Αλλά και πληρώνει την ασέβεια της ελληνικής Δικαιοσύνης έναντι του εαυτού της. Δεν ζητά επιείκεια, ζητά δίκαιη κρίση βάσει στοιχείων, αποδείξεων και γεγονότων. Το αίτημα αυτό οφείλει να το συμμερίζεται, όχι υπέρ προσώπων αλλά υπέρ θεσμών, κάθε Έλληνας πολίτης».Αυτά αναφέρει σε άρθρο του ο εγκριτος συνταγματολόγος Κ. Κώστας Μποτόπουλος,πρώην ευρωβουλευτής και τέως πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς, ο οποίος προφανώς και τα λόγια του γνωρίζει να μετρά και τις γνωστικές ικανότητες να ζυγίζει.Χρειάζεται να πούμε τίποτε περισσότερο?
