Η Ελλάδα χορεύει στην πολιτική παραφωνία της Ευρώπης

127

Οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης έχουν ανταμείψει τις ελληνικές μεταρρυθμίσεις και τη λιτότητα με 8,5 δισ. ευρώ σε δάνεια, και υποσχέσεις για μελλοντική ελάφρυνση του χρέους. Όπως σχολιάζει το Breaking Views, πολιτικοί παράγοντες, μεταξύ των οποίων και οι γερμανικές εκλογές, σημαίνουν ότι οποιαδήποτε μελλοντικά μέτρα, παραμένουν ασαφή. Η έλλειψη σαφήνειας αρνείται στην Ελλάδα την ώθηση που χρειάζεται. Η συμφωνία της τελευταίας στιγμής αποφεύγει τον κίνδυνο αθέτησης πληρωμής των ομολόγων των 6 δισ. ευρώ της Ελλάδας που λήγουν τον Ιούλιο. Η αριστερή κυβέρνηση Τσίπρα ανταποκρίνεται στους δημοσιονομικούς στόχους και περνά τις μεταρρυθμίσεις.

Επομένως η συζήτηση αφορούσε κυρίως τον συμβιβασμό των πιστωτών που κατέχουν το χρέος της Ελλάδας. Το ΔΝΤ δεν ήθελε να συμμετέχει σε μια νέα συμφωνία που επιβάλει πολλή λιτότητα και κάνει μη ρεαλιστικές εκτιμήσεις σχετικά με τη μελλοντική ανάπτυξη. Η Γερμανία δεν ήθελε να δώσει ρητές υποσχέσεις για αναδιάρθρωση. Οι πιστωτές επίσης ανησυχούν ότι εάν έλθει νωρίς η ελάφρυνση του χρέους, θα μειωθούν οι πιέσεις από την κυβέρνηση για να επιμείνει στις μεταρρυθμίσεις. Η λύση απλώς συμβιβάζει αυτές τις θέσεις. Η ευρωζώνη έχει δεσμευτεί στην επέκταση ορισμένων δανείων και στην αναβολή πληρωμής τόκων. Αλλά πόση ελάφρυνση, θα αποφασιστεί μόνο μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018, με την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα έχει τηρήσει τα υπεσχημένα.

Εάν η οικονομία εμφανίσει καλύτερες επιδόσεις από την πρόβλεψη του ΔΝΤ για ανάπτυξη 1%, η Ελλάδα θα χρειαστεί λιγότερη ελάφρυνση. Εάν τα πάει χειρότερα, οι πιστωτές έχουν δώσει μια ασαφή δέσμευση να απομειώσουν περαιτέρω τα δάνεια. Αυτό εμποδίζει το ΔΝΤ να αποχωρήσει από τη συμφωνία: έχει υποσχεθεί να διαθέσει περισσότερα κεφάλαια μόλις διευκρινιστεί το μέγεθος της αναδιάρθρωσης του χρέους. Στο μεταξύ, η Γερμανία δεν χρειάζεται να ξεκαθαρίσει τη θέση της για την ελάφρυνση χρέους μέχρι τις εκλογές.

Η απουσία μιας ξεκάθαρης συμφωνίας κρατά την Ελλάδα σε οικονομικό limbo. Η συμφωνία για μια αναδιάρθρωση θα είχε καταστήσει τους επενδυτές του ιδιωτικού κλάδου πιο πρόθυμους να αγοράσουν τα κρατικά ομόλογα. Η ΕΚΤ θα μπορούσε επίσης να προσθέσει την Ελλάδα στο QE. Αυτό θα μείωνε το κόστος χρηματοδότησης, δίνοντας στην οικονομία μια ώθηση.

Ως έχει, η Ελλάδα θα πορευτεί με την ανεργία στο 24% -τρεις φορές ο μέσος όρος της ευρωζώνης- ενώ θα διατηρήσει ένα πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5%$ του ΑΕΠ, τουλάχιστον διπλάσιο από οποιονδήποτε ομόλογό της. Η οικονομία παίζει δεύτερο ρόλο σε σχέση με την πολιτική, καταλήγει το δημοσίευμα.