Του Άριστου Μιχαηλίδη
Να, που κατέθεσε επίσημα την έκθεσή του ο Αντόνιο Γκουτέρες για να επιβεβαιώσει ότι περί άλλων τυρβάζουμε στη νήσο των ρεαλιστών και αφήνουμε την ουσία να μας προσπερνά. Όταν την βρούμε μπροστά μας, όπως τόσες και τόσες φορές, θα επιδοθούμε στο προσφιλές άθλημα της επίρριψης ευθυνών, αλλά το πουλλίν επέτασε, θα λέμε. Λοιπόν, ο κύριος όγκος της έκθεσης αυτού που εκπροσωπεί τα Ηνωμένα Έθνη, αντί να αφορά το καθαυτό πρόβλημα της Κύπρου, αφορά τη δράση και το ρόλο των δικοινοτικών Τεχνικών Επιτροπών. Η Τουρκία είναι εξαφανισμένη, και το πρόβλημα, έτσι όπως περιγράφεται, δεν είναι άλλο από ένα δικοινοτικό ζήτημα το οποίο θα χειριστούν οι δύο κοινότητες όταν ξεπεράσουν τα ψυχολογικά τους προβλήματα και μπορέσουν μέσω των Τεχνικών Επιτροπών να αντιμετωπίσουν τα διάφορα μεταξύ τους προβλήματα.
Ακόμα και για τα οικονομικά προβλήματα των Τουρκοκυπρίων, την ώρα που οι ίδιοι στα κατεχόμενα κάνουν διαδηλώσεις ενάντια στην επιρροή της Τουρκίας και των επιπτώσεων από τα δικά της οικονομικά προβλήματα, ο Γκουτέρες τα μετατρέπει σε δικοινοτικά προβλήματα. «Υπάρχει κίνδυνος», λέει, «η εμβάθυνση των ανισοτήτων μεταξύ των δύο οικονομιών να αρχίσει να διαβρώνει τη βάση των σημαντικών συγκλίσεων που επιτεύχθηκαν στο παρελθόν, εξού και η ανάγκη για πιο συντονισμένες προσπάθειες για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας και άλλων παραγόντων, προωθώντας παράλληλα μεγαλύτερους οικονομικούς δεσμούς και αυξημένο εμπόριο στο νησί». Κατά τον Γενικό Γραμματέα, οι επιπτώσεις δεν είναι από την Τουρκία και την καταβαράθρωση της τουρκικής λίρας (ξέχασε ότι και στα κατεχόμενα το νόμισμα είναι η τουρκική λίρα) και ζητά «πιο συντονισμένες προσπάθειες» για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας. Προσθέτει βέβαια το «και άλλων παραγόντων», αλλά μπορεί να εννοεί τις καταστροφές από τις πλημμύρες, σίγουρα όχι τις καταστροφές από την Τουρκία.
Να σημειωθεί ότι ενώ σε προηγούμενες εκθέσεις, κάνει αναφορές σε όσα αφορούν τους Ελληνοκύπριους (π.χ. απέτρεψαν μέλη της κρατικής Συμφωνικής Ορχήστρας να συμμετάσχουν σε φεστιβάλ στα κατεχόμενα ή κάποιος έγραψε συνθήματα σε ένα τζαμί) σε αυτή την περίπτωση δεν πρόσεξε την «κυβέρνηση» Τατάρ που ζητούσε από τους πρατηριούχους να μην βάζουν καύσιμα στα αυτοκίνητα των Ελληνοκυπρίων, διότι προηγούνται οι Τουρκοκύπριοι.
Δίνει τόση έκταση στον ρόλο των Τεχνικών Επιτροπών, –με χαρακτηριστικές αναφορές π.χ. στην Επιτροπή Παιδείας και στο ότι δεν έγινε μια κοινή μελέτη των σχολικών βιβλίων, «ως μια συμβολή στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των κοινοτήτων»– που πλέον είναι σαφές προς ποια κατεύθυνση καθοδηγεί τις εξελίξεις. Και σίγουρα δεν είναι προς την άρση των συνεπειών ενός διεθνούς προβλήματος εισβολής και κατοχής, αλλά προς τη νομιμοποίηση της διαίρεσης του νησιού, του εδάφους και του λαού, προς την κατεύθυνση που η Άγκυρα και οι άνθρωποί της στην Κύπρο επιθυμούν.
Όπως και το έγγραφο Τατάρ, που περιέλαβε στην έκθεση του (σύμφωνα με το κυριακάτικο πολιτικό ρεπορτάζ του Κώστα Βενιζέλου) και στο οποίο προβάλλεται η προσπάθεια αξιοποίησης των Τεχνικών Επιτροπών ως εργαλείο για την ανάδειξη των δύο χωριστών κρατικών οντοτήτων. Μάλιστα, ο Τατάρ (για φαντάσου!) πρότεινε να αλλάξει η σύνθεση των Τεχνικών Επιτροπών, για να συμμετάσχουν δύο που θα έχουν «εκτελεστική εξουσία», ώστε στις συνεδριάσεις να λαμβάνονται και αποφάσεις.
Παράλληλα, εκφράζει και την αποφασιστικότητά του να συμμετάσχει «σε διαπραγματεύσεις σε νέα βάση με σκοπό τη δημιουργία μιας σχέσης συνεργασίας μεταξύ των δύο υφιστάμενων κρατών, με την επίσημη αναγνώριση των εγγενών ίσων δικαιωμάτων με την ελληνοκυπριακή πλευρά, διασφαλίζοντας την κυριαρχική ισότητα και το ίσο διεθνές καθεστώς των δύο πλευρών».
Αλλά, ο Γκουτέρες δεν βλέπει καμιά σύγκρουση της τουρκικής πλευράς με τις θέσεις των Ηνωμένων Εθνών, βλέπει μόνο ότι «οι θέσεις των κοινοτήτων φαίνεται να έχουν εδραιωθεί περαιτέρω και είναι πιο μακριά». Ποια από τις δύο κοινότητες είναι σε διάσταση με τις θέσεις του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Τι να κάνει η ελληνοκυπριακή κοινότητα για να έρθει πιο κοντά στη θέση των δύο κρατών; Μήπως, μπορούν οι Τεχνικές Επιτροπές να ξαποστείλουν τον κατοχικό στρατό, όταν ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας δεν τον θεωρεί πρόβλημα;
