Κρυμμένοι στο σκοτάδι της νύχτας, ξημερώνοντας η 13η Νοεμβρίου 1946, 300-500 κομμουνιστές αντάρτες και ΝΟΦίτες (Σλαβόφωνοι που ήθελαν την ανεξαρτησία της Μακεδονίας) επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά σε άνδρες του 564ου Τάγματος Πεζικού στο ακριτικό χωριό Σκρα, σκοτώνοντας 50 περίπου αξιωματικούς και στρατιώτες.
Στη συνέχεια ξεχύθηκαν στο ανυπεράσπιστο χωριό, το λεηλάτησαν, έκαψαν τα σπίτια όσων αντιδρούσαν στην αντεθνική δράση τους και σκότωσαν 50 κατοίκους: από μωρά μέχρι ηλικιωμένους. Τα μισά θύματα ήταν γυναίκες. Ανάμεσά στα θύματα ο πρόεδρος Γιάννης Μήτζιας και τα 11 (!) μέλη της οικογένειάς του (από την 72χρονη μητέρα του μέχρι τις 2 και 3 ετών κόρες του).
Ιδιαίτερη «τιμή» επεφύλαξαν οι σφαγείς στη δασκάλα Βασιλική Παπαθανασίου.
Η Βασιλική Ζιάρα ή Παπαθανασίου ήταν κόρη του ιερέως Αθανασίου Ζιάρα, ο οποίος είχε πλούσια εθνική δράση, κατά τήν περίοδο του Μακεδονι κού Αγώνα. Απέκτησε τρία παιδιά: τον Δημήτρη (1906), την Αντωνία (1908) και τη Βασιλική (1910).
Ο Δημήτρης, υπολοχαγός του Στρατού, πολέμησε το 1940-41 και παρασημοφορήθηκε για την ανδρεία του στα βουνά της Αλβανίας. Παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού, συλλαμβάνεται, στις 4 Νοεμβρίου 1944, και θανατώνεται από τους κομμουνιστές, μετά από τρεις μέρες φριχτών βασανιστηρίων.
Ο παπα-Θανάσης πεθαίνει λίγο αργότερα μη μπορώντας να αντέξει την ψυχική οδύνη από τη δολοφονία του γιου του. Στο ΣΚΡΑ απέμειναν οι δύο αδελφές, Αντωνία και Βασιλική. Η Βασιλική ήταν απόφοιτος του Διδασκαλείου Νηπιαγωγών Εδέσσης. Το 1930 σε ηλικία μόλις 20 χρόνων, διορίστηκε νηπιαγωγός στη γενέτειρά της, όπου και υπηρέτησε μέχρι και την 13η Νοεμβρίου 1946, ημέρα του μαρτυρικού θανάτου της.
Κατά την περίοδο της Γερμανο-Βουλγαρικής κατοχής, αντέδρασε δυ ναμικά στα σχέδια, και των Βουλγάρων για την προσάρτηση της Ανατολικής Μακεδονίας και των κομμουνιστών για τον διαμελισμό της χώρας και την υπαγωγή των κομματιών της στο Σοβιετικό μπλοκ, με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει το μίσος και των δύο. Πρώτα πυρπόλησαν το σχολείο της. Η Βασιλική Παπαθανασίου δεν λύγισε. Έκανε σχολείο το πατρικό της σπίτι, στο οποίο, καθώς δεν υπήρχαν άλλοι δάσκαλοι στο Σκρα, δίδασκε και στους μαθητές του Δημοτικού.
Οι κομμουνιστοσυμμορίτες τη συλλαμβάνουν και μαζί με άλλους κατοίκους του ΣΚΡΑ, την οδηγούν στον τόπο της εκτέλεσης. Την «περιποιούνται» πρώτη, προς παραδειγματισμό. Την ακρωτηριάζουν, κόβοντας τα δάχτυλά του δεξιού χεριού της, αυτά με τα οποία έγραφε και δίδασκε την Ελληνική και όχι την Σλαβομακεδονική γλώσσα, όπως ήθελαν οι διώκτες της. Της ζητούν να φωνάξει αντάρτικα συνθήματα. Επιμένει να φωνάζει «Ζήτω η Ελλάς». Της κόβουν τη γλώσσα, τα αυτιά και τη μύτη. Της ξεσκίζουν το σώμα και συνεχίζουν να την κατακρεουργούν, μέχρι που άφησε την τελευταία της πνοή.
Οι αντάρτες εκτελούν και τους άλλους κατοίκους, ποτίζοντας με αίμα την «κόκκινη χαράδρα» του ΣΚΡΑ.
Η δεύτερη κόρη του παπα-Θανάση, μη μπορώντας να αντέξει τα απανωτά χτυπήματα κι έχοντας χάσει όλη την οικογένειά της, τρελαίνεται και κλείνεται σε Ψυχιατρείο.
Η Ακαδημία Αθηνών αναγνώρισε τη μεγάλη θυσία της Βασιλικής Παπαθανασίου, το 1947, απονέμοντάς της “βραβείο αρετής, αυτοθυσίας και υπερτάτου πατριωτισμού”. Το Γενικό Επιτελείο Στρατού, για να τιμήσει την μνήμη της, τοποθέτησε το 1961 μια χάλκινη προτομή στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου του Σκρα. Πριν την μεταπολίτευση, κάδρα με φωτογραφία της ηρωικής δασκάλας υπήρχαν σε όλα τα σχολεία της περιοχής. Όμως, με τη μεταπολίτευση απομακρύνθηκαν. Ήρωες της νέας εποχής έγιναν οι σφαγείς, που έφτασαν να «κοσμούν» και υπουργικά γραφεία. Σήμερα, το μόνο κάδρο της Βασιλικής Παπαθανασίου που διασώθηκε υπάρχει στο Βλαχογιάννειο Μουσείο, στη Βέροια.
Ούτε όμως οι εκπαιδευτικές οργανώσεις, οι σύλλογοι και οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης θεωρούν σημαντικό να καταθέσουν στεφάνι στη μνήμη της και να συζητήσουν με τους μαθητές τους λόγους που οδήγησαν τους Έλληνες, τότε, να διαπράττουν τέτοια εγκλήματα. Προτιμούν να τα αποκρύπτουν διά της λήθης, και να προωθούν την αναθεωρημένη από το ΚΚΕ ιστορία, διαδίδοντας ότι οι κομμουνιστές στασιαστές ήταν «αντιστασιακές ομάδες» κατά των Γερμανών και… απελευθέρωσαν τη Μακεδονία. Με ποιον τρόπο; Δολοφονώντας Έλληνες, αφού είχε αποχωρήσει και ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης!
Η ΕΘΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ δεν θα πάψει να φωτίζει την ιστορική Αλήθεια και να τιμά τους αδικοχαμένους νεκρούς μιας εγκληματικής πολιτικής θρησκείας, που ενώ κατέρρευσε παντού στον κόσμο, εξακολουθεί στη χώρα μας να έχει πιστούς, που απεργάζονται την επανάληψη της αιματοχυσίας εκείνης της εποχής, όπως ανερυθρίαστα δηλώνει το ΚΚΕ σήμερα, στις επίσημες θέσεις του, εδώ: https://www.kke.gr/export/sites/default/.galleries/docs/Programma.pdf σελίδα 7, παράγραφος 4.
Την Κυριακή 13 Νοεμβρίου σε μια σεμνή τελετή μνήμης, ο Δημοσθένης Τριανταφυλλίδης, γεωπόνος, στέλεχος της ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο της Βασιλικής Παπαθανασίου, στο Σκρα. Κανένα άλλο κόμμα δεν εκπροσωπήθηκε.
