Του Νίκου Αναγνωστάτου
Η Ευρώπη διάγει ακόμη τα παιδικά της χρόνια, κάτι που ευνοεί να διέρχεται παιδικές ασθένειες. Η γηραιά ήπειρος μάλλον γέρασε σε σημείο παλιμπαιδισμού, οπότε αιτιολογούνται οι αντιδράσεις τους στις αποφάσεις του Προέδρου Τραμπ.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, μάλλον αποκάλυψε την παιδικότητα των Ευρωπαίων ηγετών, ελλείψει ισχυρού ηγέτη, παρά να δεχθούμε ότι υπερασπίζονται και ενισχύουν με όλες τους τις δυνάμεις την Ουκρανία. Το αιτιολογικό τους έχει αρκετές ερμηνείες, μια των οποίων είναι η εισβολή Ρωσίας σε ένα ανεξάρτητο κράτος, γεγονός που τους επιβάλλει να υποστηρίξουν την διεθνή τάξη, παραβλέποντας την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο εδώ και πενήντα χρόνια, τηρούντες ένοχη σιωπή.
Μια άλλη αιτιολογία είναι αυτή του φόβου ότι ο Πούτιν, αν κερδίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, θα έρθει η σειρά και άλλων ευρωπαϊκών κρατών, αδιαφορώντας τις τραγικές συνέπειες της οικονομίας τους, με χαρακτηριστική περίπτωση την κραταιά Γερμανία, η οποία ενεργούσα μεταξύ των πρωτοπόρων εφαρμογής αυστηρών οικονομικών μέτρων κατά της Ρωσίας, πολλά των οποίων είναι παράνομα, κατά την γνώμη μου, όπως η δέσμευση ρωσικών κεφαλαίων στη Δύση, ακόμη και σφετερίζοντάς τα, για δήθεν αποδυνάμωση της οικονομίας της και αναγκαστεί να σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Όλα τα πιο πάνω, θα εξετάσουμε αν και πόσο ευσταθούν ή απλά αποτελούν παιδικές υποθέσεις και ανύπαρκτους φόβους.
Πρώτα από όλα, να υπενθυμίσουμε ότι όλη η Δύση με πρωταγωνιστή τις ΗΠΑ, προσπαθούσαν και πέτυχαν να αναγκάσουν την Ρωσία να επέμβει. Μετά την προκαrασκευασμένη επανάσταση της πλατείας Μαϊντάν του Κιέβου, με τους Ναζί για να φύγει ο φιλορώσος Πρόεδρος Γιακούνοβιτς, για λόγους που έχω αναλύσει στο άρθρο μου της 14 Ιουλίου 2014, με θέμα «Κυοφορείται Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος», να μειώσουν την αντίδραση της Ρωσίας, παρουσίασαν την συμφωνία του Μινσκ ένα και δύο, για αυτονομία του Ντομπάς.
Να θυμηθούμε την μαρτυριάρα κ.Μέρκελ, η οποία αποκάλυψε ότι οι συμφωνίες αυτές του Μισνκ, δεν έγιναν για να εφαρμοστούν, αλλά για να προετομαστεί η Ουκρανία για τον πόλεμο που προκάλεσαν να έρθει και προφανώς ήρθε. Επομένως η Δύση, με όργανο τον εκλεγμένο Πρόεδρο Ζελένσκυ, προκάλεσαν και πέτυχαν να εισβάλει η Ρωσία.
Η Ρωσία, δια του Πούτιν, είχε προτείνει να ενταχθεί η Ρωσία στη Ενωμένη Ευρώπη, και δεν έγινε δεκτό, συμπαρομαρτούσης της ΗΠΑ, διότι χρειάζεται να υπάρχει ένας εχθρός να προκαλούνται τοπικοί πόλεμοι που καταναλώνουν όπλα.
Κατά συνέπεια, ο Πούτιν δεν έχει σκοπό να εισβάλει σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα. Προσχηματικά διαδόθηκε κάτι τέτοιο, για να ανησυχήσουν τα ευρωπαϊκά κράτη, κάτι που τους έγινε έμμονη ιδέα πλέον. Πιστεύω λοιπόν ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρέπει να ανησυχούν.
Τα αυστηρά οικονομικά μέτρα εναντίον της Ρωσίας, όχι μόνο δεν έπληξαν την Ρωσία, όπως είναι γνωστό, αλλά αντιθέτως την ευνόησαν. Αυτοί που επλήγησαν και ακόμη υποφέρουν, είναι τα ευρωπαϊκά κράτη, με την Γερμανία περισσότερο όλων, μια χρησιμοποιούσε το φτηνό αέριο της Ρωσίας. Η προσδοκία να αποδυναμωθεί εσωτερικά ο Πούτιν, διότι ο Πούτιν ήταν ο στόχος και όχι η Ρωσία, μάλλον δυνάμωσε τον Πούτιν εσωτερικά.
Η Ρωσία, ως μία υπερδύναμη, αποκλείεται να δεχθεί να χάσει τον πόλεμο, διότι άλλως θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα και μετά ο Θεός βοηθός στην ανθρωπότητα για τη συνέχεια.
Επομένως αν σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι Ευρωπαίοι θα είναι οι πρώτοι ωφελημένοι, κυρίως η Γερμανία η οποία από την κραταιότερη οικονομία της Ευρώπης, κινδυνεύει να πτωχεύσει, αλλά και η Ουκρανία, που θέλει να συνεχιστεί ο πόλεμος, με την μάταιη ελπίδα να τον κερδίσει, θα σταματήσει να σκοτώνονται άδικα οι νεολαίοι Ουκρανοί.
Τέλος, οι όποιες βαθύτερες δυνάμεις επεδίωκαν να εξαφανίσουν τον Πούτιν, λόγω BRICS, με την βοήθεια τις ΗΠΑ ως διαχειριστή και όλους του Ευρωπαίους, ως συμπαραστάτες, βλέποντας πως δεν υπάρχει πλέον πιθανότητα να εξοντωθεί ο Πούτιν, ας ελευθερώσουν τους υποστηρικτές τους, να επέλθει πραγματική ειρήνη.
