Του Αλέξη Παπαχελά
Αν ένας θεσμός χρειάζεται επειγόντως μεταρρύθμιση, αυτός είναι η Δικαιοσύνη. Αυτή τη διαπίστωση την κάνουν όλοι, αλλά κανείς δεν θέλει να αλλάξει τίποτα. Οι μεγάλες υποθέσεις φτάνουν στο ακροατήριο όταν έχουν πλέον ξεχαστεί και η κάθαρση δεν έχει ουσιαστικό αντίκτυπο. Αθώοι σύρονται στις αίθουσες για χρόνια περιμένοντας να τελειώσει μια δίκη. Χιλιάδες απλοί πολίτες ταλαιπωρούνται, ακόμη και για να πάρουν τη σύνταξή τους.
Δεν γνωρίζω ποιες είναι οι λύσεις. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν, αλλά θα απαιτήσουν λίγη γενναιότητα.
Ξέρετε όμως τι θα ήταν τέλειο; Να δούμε μία φορά σε αυτόν τον τόπο τους ίδιους τους δικαστές να προτείνουν μεταρρυθμίσεις. Πέρα από μισθολογικά αιτήματα. Να πάρουν πάνω τους την προσπάθεια και να εκπονήσουν το δικό τους μεταρρυθμιστικό σχέδιο. Πολλοί εξ αυτών συναισθάνονται το κοινωνικό και οικονομικό κόστος από τη δυσλειτουργία του συστήματος. Μια σχετικά απλή μελέτη θα μπορούσε να υπολογίσει πόσο κοστίζουν στον μέσο Ελληνα εργαζόμενο και φορολογούμενο οι απίστευτες καθυστερήσεις σε μεγάλα έργα και επενδύσεις λόγω μακροχρόνιων δικαστικών εμπλοκών. Το κόστος είναι απολύτως πραγματικό, ειδικά στην περίοδο της κρίσης και τώρα της πανδημίας.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη οφείλει και αυτή τη μεταρρύθμιση, που μοιάζει να έχει μείνει, μαζί με άλλες, στο ράφι. Αλλωστε, το ευρωπαϊκό πακέτο στήριξης μας δίνει μια εξαιρετική ευκαιρία για να βρεθούν κονδύλια για τον εκσυγχρονισμό της Δικαιοσύνης, την περίφημη δικαστική αστυνομία και άλλες παρεμβάσεις. Πρόκειται για μια τομή που δεν μπορεί να περιμένει άλλο.
Πηγή: kathimerini.gr
