Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Καμιά δεκαπενταριά μαντράχαλοι με ματσούκια και κόκκινα πανάκια φτάνουν για να δώσεις την εντύπωση του υποκινητή σε μια διαδήλωση μαθητών και διδασκόντων. Οι εκατοντάδες μαθητές που ακολουθούν, ούτως ή άλλως, δεν ενδιαφέρονται ποιος θα σταθεί μπροστά τους. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι ο χαβαλές. Ο χαβαλές της κατάληψης που γίνεται χαβαλές της διαδήλωσης και οι πραγματικοί ρέκτες τον μετατρέπουν σε τσίρκο με μολότοφ. Οπως θα αντελήφθητε δεν συγκαταλέγομαι σε όσους πιστεύουν ότι η όλη αναταραχή οφείλεται σε οργανωμένες μειοψηφίες που την υποκινούν. Αυτές μπορεί να έριξαν την ιδέα ή και να οργάνωσαν μία ή δύο, όπου έτυχε να μπορούν να το κάνουν. Δεν ελέγχουν όμως την εξάπλωση των σχολικών καταλήψεων. Το δικό τους πολιτικό εργαλείο είναι η κουτοπονηριά. Παράδειγμα ο κ. Σπίρτζης του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είπε πως συμφωνεί με τις καταλήψεις για να βγουν να καταγγείλουν αφελώς οι της Νέας Δημοκρατίας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποκινεί τις καταλήψεις. Μα αυτό ακριβώς επιθυμεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Να εμφανιστεί ότι διαθέτει τόση δύναμη στις νέες γενιές ώστε να μπορεί να κλείσει τα σχολεία. Να βγάλει από πάνω του τη σκόνη της ανυπαρξίας που τον έχει σκεπάσει από τότε που βρέθηκε στην αντιπολίτευση. Ψάχνει «αγανακτισμένους» για να τους εκφράσει όπως τότε. Τους μόνους που μπορεί να υποκινήσει μαζί με το ΚΚΕ είναι κάτι πρόωρα γερασμένοι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ που βαριούνται να μπουν στην αίθουσα. Και για να κερδίσουν χρόνο μέχρι να βγουν στη σύνταξη φωνάζουν ότι στάζει το ταβάνι και η μάσκα εμποδίζει την ανάπτυξη της σκέψης τους.
Οι καταλήψεις μεταδίδονται διά του μιμητισμού. Ο Χρήστος Παπανίκος έκανε σκίτσο με τους μαθητές που κρέμονται σαν πίθηκοι από τα κάγκελα. Για καλό και για κακό η παιδική και η εφηβική ηλικία κινητοποιείται από τη μίμηση. Οι έφηβοι έχουν μεγαλύτερη ελευθερία να μιμηθούν ό,τι τους εντυπωσιάσει από ό,τι τα παιδιά. Ποιος έφηβος τόλμησε να μείνει έξω από την καζούρα; Οταν λοιπόν ακούς ότι στο τάδε σχολείο έγινε κατάληψη λες κι εγώ κάτι πρέπει να κάνω. Πολλώ μάλλον που περνούν οι μέρες και διαπιστώνεις ότι η οργανωμένη καζούρα είναι δωρεάν. Κανείς δεν τιμωρεί τους καταληψίες, προσπαθούν διάφοροι να τους νουθετήσουν, ενώ αυτοί συνεχίζουν να γλεντάνε. Η Παιδεία του χαβαλέ είναι έθιμο. Πόσες δεκαετίες διέπρεψε η κατάληψη στο Πολυτεχνείο; Αυτό δεν είναι καζούρα. Είναι τυραννικό καθεστώς.
Οι καταλήψεις είναι εκδηλώσεις του χαβαλέ. Και ο χαβαλές δεν αφορά μόνον την εκπαίδευση. Είναι η κυρίαρχη νοοτροπία μιας κοινωνίας που έχει μάθει, προκειμένου να συγκρουστεί με τα προβλήματά της, να ξεσαλώνει. Και με τον καιρό εθίστηκε στο ξεσάλωμα. Με αποτέλεσμα να επινοεί ανύπαρκτα προβλήματα για να διασκεδάσει κάνοντας χαβαλέ.
