Η πολιτική κωμωδία, αλλά και το δράμα… Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

274

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Κωμωδία και δράμα μαζί συνυπάρχουν στην ελληνική και διεθνή πολιτική σκηνή. Από την μια το δράμα, που ένας ανήμπορος Μπάιντεν καλείται να αντιμετωπίσει ένα λαϊκιστή και καταγεγραμμένα ψευδόμενο κατά 26 τουλάχιστον φορές Ν. Τραμπ, κι από την άλλη, το εγχώριο πολιτικό σύστημα, που το λιγότερο που έχει να πει κανείς είναι ότι προκαλεί με τα καμώματά του γέλια.

Οι Τραμπ και Μπάιντεν στο debate θύμιζαν Muppet Show. Δύο εμμονικοί υπερήλικες, που έκαναν μια συνομιλία, γράφε ξεκατίνιασμα, επιπέδου γειτονιάς της δεκαετίας του 1950. Και να σκεφθεί κανείς ότι ο ένας από τους δύο, θα κληθεί να αναλάβει μετά από μερικούς μήνες την ηγεσία μιας υπερδύναμης και την διαχείριση δύο καταστροφικών πολέμων.

Σε αυτές τις περιπτώσεις αναλογιζόμενος κανείς τον κίνδυνο μιας ευρύτερης ανάφλεξης, δεν έχει παρά να αναφωνήσει είτε πιστεύει σε Θεό είτε όχι. Ύψιστε βάλε το χέρι σου…

Τα σενάρια της μιας ή της άλλης επιλογής των ψηφοφόρων στις ΗΠΑ είναι πάμπολλα, και κάθε ανάλυση πιθανή. Ακόμη και όσες σήμερα κρίνονται απίθανες.

Αλλά ας προσγειωθούμε στην ημετέρα πατρίδα και στα όσα συμβαίνουν στο πολιτικό σκηνικό, που προκαλούν γέλια για να μην πάμε στα κλάματα. Ο πολυγραφότατος Σ. Κασσελάκης εξ Ηνωμένων Πολιτειών, που διάγει το τελευταίο δεκαπενθήμερο, εξαπολύει τα βέλη του σε όσους τον ανέχονται μέχρι σήμερα και δεν αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν αφήνει κανέναν ατσαλάκωτο. Ο τελευταίος του στόχος είναι ο ίδιος ο Α. Τσίπρας, που αρχικά τον κατηγόρησε για διακίνηση μαύρου χρήματος, μίλησε για χάος που παρέλαβε και κατέληξε, στο επεισόδιο με την εθελοντική εισφορά, που δεν έδωσε.

Παρά τις χοντράδες που ακούστηκαν, ο νεόκοπος πρόεδρος του κατακερματισμένου ΣΥΡΙΖΑ, έριξε και την τελευταία βολή προς τον πρώην αρχηγό του κόμματος. Με ανάρτησή του στο ‘Χ’ υποστηρίζει ότι τον υπονομεύει, για να το διορθώσει και να το αμβλύνει στη συνέχεια με την φράση, ότι παίζει παιχνίδια.

Το που έχουν μπλέξει οι τελευταίοι των Μοϊκανών του ΣΥΡΙΖΑ πιθανόν να μην το έχουν ακόμη καταλάβει. Όμως, ο μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ ευρισκόμενος αρχηγός, με τα twitter του δεν τους αφήνει να χαρούν τον ύπνο του δικαίου, μιας και τους κεραυνοβολεί σε ώρες κοινής ησυχίας.

Πάντως η επιστολή των ‘87’ προκλήθηκε από τις αδέξιες κινήσεις του Κασσελάκη, που έβαλε σε εξ αποστάσεως λουκέτο στην ΑΥΓΗ, αγνοώντας μια ιστορία 72 ετών. Αν εξωθήσει τους επτά εξ αυτών βουλευτών σε αποχώρηση, θα δει το κόμμα του να καταλαμβάνει αντί της δεύτερης και καταγεγραμμένης πρόσφατα θέσης να περνάει στην τρίτη, που σημαίνει ότι ο υπό έντονη αμφισβήτηση Ν. Ανδρουλάκης, θα αναλάβει από σπόντα τον ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Το δώστε και σώστε που ζητήθηκε εκ των υστέρων, αφού έβαλε λουκέτο στο πρωινό κομματικό φύλλο, δείχνει άνθρωπο που αυτοσχεδιάζει, όπως ο ντίλερ στις αγοραπωλησίες μετοχών και άλλων κινητών αξιών. Πάντως του κουτρούλη το πανηγύρι δεν φαίνεται να κλείνει τον κύκλο του και η διασκέδαση, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχιστεί ακατάπαυστα.

Στο έτερον στρατόπεδο της αντιπολίτευσης βρισκόμαστε στην εξής φάση. Ακόμη δεν τον είδαμε, Χάρη τον βγάλαμε. Ο Μανώλης Χριστοδουλάκης έσπευσε να ρίξει πρώτος τη ζαριά υπέρ του Χ. Δούκα, που στο Δήμο ένωσε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ και τώρα φιλοδοξεί να κάνει κάτι ανάλογο στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Βεβαίως όλα γίνονται με το αζημίωτο, μιας και ο Δήμαρχος θα παραμείνει στην Πλατεία Κοτζιά και αντ’ αυτού, δεν μπορεί να είναι άλλος, από τον άνθρωπο που είπε το αμίμητο Χάρη πάμε, που μεταφράζεται σε θέση του επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.

Κάτι σαν τον Μ. Κατρίνη της εποχής του Ν. Ανδρουλάκη στην Ευρωβουλή και Σ. Φάμελλου τώρα στο ΣΥΡΙΖΑ, μιας και ο Χάρης δεν είναι βουλευτής. Μικροτακτοποιήσεις που λένε, αλλά με δεδομένο ότι εκλογές θα γίνουν σε τρία χρόνια, μια τόσο σημαντική καρέκλα, είναι περιζήτητη. Εξάλλου μέχρι το καλοκαίρι του 2027 ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.

Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης, στη ΝΔ την περασμένη Τετάρτη είχαμε Κ.Ο., με θέμα την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος. Επί πέντε ολόκληρες ώρες άκουσε τα εξ αμάξης ο Κ. Μητσοτάκης. Κάποιοι των εκνεύρισαν και το κυριότερο, οι πολλοί δεν τον χάιδεψαν.

Δεν ήταν μικρή άλλωστε η απώλεια 13 ποσοστιαίων μονάδων μέσα σε ένα μόλις χρόνο. Ζήτησε από τους βουλευτές λιγότερα λάθη και περισσότερη δουλειά. Σε άλλους όμως θα έπρεπε να κτυπήσει το καμπανάκι.

Στους 60 ναι 60, που έχει μαζέψει στο υπουργικό συμβούλιο, έπρεπε να τα ψάλλει, που δεν έχουν καταφέρει να συντονίσουν Λιμενικό, Πυροσβεστική και Αστυνομία με αποτέλεσμα να πετάξει το πουλάκι με του 10 από το Καζακστάν, που εμπλέκονται στην πυρκαγιά της Ύδρας, με αποτέλεσμα να καούν 300 στρέμματα δάσους, από τα ελάχιστα που υπάρχουν στο φαλακρό κατά τα άλλα, νησί.

Και να σκεφθεί κανείς ότι οι υπουργοί παρά την πληθώρα του αριθμού τους ελάχιστα νομοσχέδια επεξεργάζονται. Τα περισσότερα ξεκινούν από το Μαξίμου, πάνε σε κάποια δικηγορικά γραφεία για επεξεργασία και αποστέλλονται στους υπουργούς να τα εισηγηθούν στη Βουλή. Αυτά συμβαίνουν στο κατά τα άλλα επιτελικό κράτος.

Όμως εκεί που άστραψε και βρόντηξε ο Κ. Μητσοτάκης, ήταν όταν με στεντόρεια φωνή είπε, ότι δεν δέχεται κουβέντα για τον κοινωνικό χαρακτήρα της παράταξης. Οι βουλευτές το έπιασαν το υπονοούμενο και κατάλαβαν ότι εννοούσε τα του γάμου των ομοφυλόφιλων ζευγαριών.

Κάποιοι την έκαναν γυριστή και είπαν ότι δεν φτάνει που το ψήφισαν οι 100 από του 158 της Ν.Δ. πήγαν στη συνέχεια τα μεσάνυχτα να το γλεντήσουν μετά της Προέδρου της Δημοκρατίας. Και εξ αφορμής αυτής της παράταιρης παρουσίας έθεσαν και θέμα αλλαγής του ενοίκου, στο Προεδρικό Μέγαρο.

Όμως παρά την αυστηρότητα Μητσοτάκη προς τους βουλευτές είναι προς τιμήν του, ότι τα άκουσε για πέντε ώρες, κάτι που δεν έκανε ο Κασσελάκης, που μίλησε στην Κ. Ο., έκανε την αποτίμησή του των Ευρωεκλογών και σηκώθηκε κι έφυγε αφήνοντας σύξυλους τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Κατά τα άλλα μιλάμε για προοδευτικό κόμμα και συντηρητικό. Κούνια που τους κούναγε…