Η “βιομηχανία” των ΜΚΟ όζει… Του Κώστα Στούπα

283

Του Κώστα Στούπα

Η περίπτωση της φυλάκισης της Ελληνίδας ευρωβουλευτού στις Βρυξέλλες για υπόθεση διαφθοράς, ως μέλος κυκλώματος με ιταλικό πυρήνα, έχει επιπρόσθετη σημασία γιατί για άλλη μια φορά ως “βιτρίνα” της εγκληματικής οργάνωσης ήταν μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση (Μ.Κ.Ο.).

Αν αναζητήσει κάποιος δημοσιεύσεις με την φράση “παραπέμπονται μέλη Μ.Κ.Ο.” στις μηχανές αναζήτησης θα εκπλαγεί με τον αριθμό των δημοσιευμάτων και των περιπτώσεων τους τελευταίους μήνες.

Πολιτικοί, ιερείς και κάθε είδους ακτιβιστές φαίνεται πως τα τελευταία χρόνια έχουν ανακαλύψει έναν ιδιαίτερα προσοδοφόρο κλάδο πλουτισμού ο οποίος έχει εξελιχθεί και σε σημαντικό κλάδο βιοπορισμού για χιλιάδες ανθρώπους.

Θα εκπλαγείτε αν ανακαλύψετε πόσοι άνθρωποι βιοπορίζονται προσφέροντας τις υπηρεσίες τους σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στις πλούσιες δυτικές δημοκρατίες.

Στις ΗΠΑ π.χ. υπολογίζεται πως το 10% του εργατικού δυναμικού απασχολείται σε Μ.Κ.Ο., αριθμός που ισοδυναμεί με το μέγεθος του κόσμου που απασχολείται σε μεγάλους κλάδους της οικονομίας όπως είναι το λιανεμπόριο.

Ως “boomer” και γνωρίζοντας κάποιους φίλους που προσφέρουν εθελοντικά κάποιες ώρες την εβδομάδα υπηρεσίες σε διάφορες Μ.Κ.Ο., είχα διαμορφώσει την ψευδαίσθηση πως ο κύριος όγκος των υπηρεσιών παράγεται από εθελοντική προσφορά.

Αργότερα κατάλαβα πως όλα αυτά μάλλον αποτελούν τη “βιτρίνα” για κερδοσκοπικές δραστηριότητες. Το ίδιο κατάλαβα πως συμβαίνει και με τα τρόφιμα που συγκεντρώνονται για τις ανάγκες σίτισης αναξιοπαθούντων.  Τι νόημα έχει η συγκέντρωση φορτίων τροφίμων μερικών εκατοντάδων ευρώ για οργανισμούς που διαχειρίζονται δεκάδες εκατομμύρια χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν αφού μέχρι πρόσφατα δεν ήταν υποχρεωμένοι να δημοσιεύουν ούτε και για τους τύπους κάποιον ισολογισμό.

Επιπλέον, η  εμπειρία όποιου ασχολείται με τα οικονομικά διδάσκει πως όταν η προσφορά ενός προϊόντος υπερτερεί της ζήτησης οι επωφελούμενοι αυτού καταφεύγουν στη δημιουργία τεχνητής ζήτησης.

Για τούτο μέχρι πρόσφατα υπήρχε η υποψία ότι συνέβαινε με τις μεταναστευτικές  και προσφυγικές ροές. Πρόσφατα οι εισαγγελικές  αρχές έχουν τεκμηριώσει σχετικές κατηγορίες και έχουν παραπέμψει στελέχη Μ.Κ.Ο. στη δικαιοσύνη.

Διάφοροι “εθελοντές” και “επιδειξίες” αλτρουισμού με το… αζημίωτο σε συνεργασία με κυκλώματα παράνομης διακίνησης δυστυχισμένων  ανθρώπων, κερδοσκοπούν σε βάρος των δυστυχισμένων, της κοινωνίας και συχνά των εθνικών συμφερόντων.

Ενίοτε, όπως κατέδειξαν τα πρόσφατα γεγονότα στον Έβρο, ξένες μυστικές υπηρεσίες χειραγωγούν μετανάστες και άλλους εμπλεκόμενους για σκοτεινές ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα επιδιώξεις.

Στην περίπτωση του Έβρου η Ελλάδα διασύρθηκε διεθνώς για κάποιο υποτιθέμενο ανήλικο που πέθανε από τσίμπημα σκορπιού σε ελληνικό έδαφος και θάφτηκε σε άγνωστο σημείο. Το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel που κανοναρχούσε της ανθελληνικής εκστρατείας, εκ των υστέρων απέσυρε τα δημοσιεύματα ως μη τεκμηριωμένα…

Πρόσωπο εντός της ομάδας προσφύγων-μεταναστών που τους καθοδηγούσε στην παράνομη είσοδο στην Ελλάδα, μετά από λίγες μέρες εξαφανίστηκε από τη δομή και εντοπίστηκε στη Γερμανία όπου αποδείχτηκε πως ζούσε και πριν το επεισόδιο.

Επιπλέον, με το επεισόδιο αυτό κάποιοι επιχείρησαν να παρασύρουν την  Ελλάδα να επέμβει για τη διάσωση, σε έδαφος της κοίτης του Έβρου που εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως ανήκε στην Τουρκία. Τούτο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μεθοριακό επεισόδιο.

Η δραστηριότητα πολλών ΜΚΟ υπερβαίνει τις ανάγκες κοινωνικής και ανθρώπινης αλληλεγγύης που χρειάζεται μια πολιτισμένη κοινωνία και είναι προφανές πως συχνά γίνεται κατάχρηση πόρων και ήθους.

Το πλέον περίεργο είναι πως οι θιασώτες του κρατισμού, του “επιδοματισμού” και του επαγγελματικού “αλληλεγγύη-ισμού” ανακάλυψαν ένα προσοδοφόρο τρόπο ιδιωτικοποίησης και εκμετάλλευσης της αλληλεγγύης, συχνά και με κρατικούς πόρους…

Ο χώρος όζει και χρειάζεται εξυγίανση και κυρίως προσοχή…

Πηγή: capital.gr