Του Κώστα Πάντζιου
Η κίνηση των τριών νέων ανθρώπων και πολιτικών, ήλθε σαν βάλσαμο και υπόσχεση στο ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στην πολιτική μας ζωή Και ιδίως στον δοκιμαζόμενο χώρο της Κεντροαριστεράς. Εξυπακούεται πως είναι πολιτικά θετική και ελπιδοφόρα εξέλιξη, αφού και ο Διον. Τεμπονέρας, και η Κα Έφη Αχτσιόγλου, και ο κ. Μαν. Χριστοδουλάκης εκπροσωπούν, όχι μόνον ηλικιακά, αλλά και πολιτικά μια νεότερη γενιά πολιτικών, αυτή των σαραντά-ρηδων. Ευχόμαστε να προχωρήσει η κίνηση αυτή και να αποδώσει.
Αλλά ας δούμε πώς έχει η κατάσταση. Και ο ευκολότερος τρόπος, εν προκειμένω, είναι να εντοπίσουμε τρεις λέξεις. Αυτές είναι: «ανησυχία», «κινητικότητα» και «ενδιαφέρον», λέξεις βέβαια που έχουν άκρως πολιτικό χαρακτήρα, ανάλογα σε ποιους χώρους και σε ποια πρόσωπα αφορούν. Πιο απλά, η ανησυχία αφορά στα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, οι ηγεσία των οποίων έχει επιλέξει την περιχαράκωση, την αμυντική στάση απέναντι σε κάθε εξέλιξη, που δεν εμπίπτει στη δική τους αντίληψη περί «πολιτικού μαγαζακίου». Είναι ηγεσίες πολιτικά θλιβερές, αφού έχουν στην ουσία αποδεχθεί ότι πρέπει να δώσουν ανελέητο αγώνα μέχρις εσχάτων για τα δύο μετάλλια, το ασημένιο και το χάλκινο, ενώ αμήχανοι και μοιραίοι, έχουν αποδεχτεί πως το χρυσό μετάλλιο ανήκει στη Ν.Δ. του κ. Κυρ. Μητσο-τάκη!!!
Η δεύτερη λέξη, «κινητικότητα», ανήκει στο κόμμα της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Επέλεξαν τα στελέχη της, μήνες τώρα, όλο να οργανώνονται και να μην έχουν πολιτική παρουσία στα ΜΜΕ, σαν να μην μπορούν να υπηρετηθούν και τα δύο. Και εκεί που είχαν αρχίσει να απογοητεύονται εκείνοι οι πολίτες που συμπαθούν το νέο αυτό κόμμα, να που η Κα Έφη Αχτσιόγλου κάνει πάλι αισθητή την παρουσία της. Κατά τη γνώμη μας, φαίνεται να επιστρέφει στην προ καιρού ενεργητικότητά της, τότε δηλαδή, που αμέσως μετά την παραίτηση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. κ. Αλέξη Τσίπρα, βγήκε μπροστά, δήλωσε ότι είναι υποψήφια για την αρχηγία του κόμματος, με συνυποψήφιο τον κ. Ευκλ. Τσακαλώτο. Και τότε, η Κοινή Γνώμη, ο λαός, σε σχετική δημο-σκόπηση της έδωσε το προβάδισμα του 56%, έναντι 19% του κ. Τσακαλώτου. Το τι επακολούθησε μετά, ας μην το σχολιάσουμε πάλι. Πρόκειται για μία αποσταθεροποιητική διαδικασία του χώρου της Κεντροαριστεράς, η οποία λίγο-πολύ είναι γνωστή. Η Κα Αχτσιόγλου, που για πάρα πολλούς Έλληνες είναι πολιτικός με ικανότητες, δεν έκανε χρήση της «προίκας» του 56%, αυτο-αποστασιοποιήθηκε από αυτό, που γενικά σημαίνει καθημερινή πολιτική κονίστρα. Ευχόμαστε να είναι αυτό παρελθόν. Και να πρωταγωνιστήσει από δω και πέρα στην ανασυγκρότηση του πολιτικού και κομματικού χώρου της Κεντροαριστεράς. Είναι η δεύτερη λέξη «κινείται» της αρχής του άρθρου. Να προσθέσουμε ότι σε πολλούς είναι αρεστή η υπέρβαση του κ. Αλ. Χαρίτση και η προβολή της πραγματικής ηγέτιδας του κόμματος.
Και ερχόμαστε τώρα στην Τρίτη λέξη: «ενδιαφέρον». Η λέξη αυτή, πιστεύου-με πως αφορά ολόκληρη στον κ. Αλέξη Τσίπρα. Διότι επιτέλους κάτι κινείται, από τους νέους πολιτικούς του χώρου και έσπευσε να ενημερωθεί για τα συμβαίνοντα, από τον κ. Διον. Τεμπονέρα. Ενδιαφέρθηκε. Και αλίμονο αν δεν ενδιαφερόταν. Να προσθέσουμε εδώ, για άλλη μία φορά, πως είναι εκτός πραγματικότητας, όσοι πιστεύουν πως ένας πολιτικός σαν τον κ. Αλ. Τσίπρα λογαριάζει στα 50 του χρόνια να γίνει συνταξιούχος της πολιτικής!!!
Και για να κλείσουμε, από την παραίτηση του κ. Αλ. Τσίπρα, στο τέλος παρελ-θόντος Ιουνίου, μέχρι προχθές, κατά την άποψή μας, δύο πολιτικά γεγονότα σημάδεψαν το χώρο της Κεντροαριστεράς, θετικά και ελπιδοφόρα. Το ένα είναι το 56% της Κας Έφης Αχτσιόγλου, αρχές παρελθόντος Ιουλίου. Και το άλλο, η κίνηση των τριών, πριν λίγες ημέρες. Φυσικά, υπάρχουν και σημαντικά γεγονότα που οφείλουν τη σημαντικότητά τους, στο ότι είναι πολύ αρνητικά. Αλλά δεν πειράζει να είμαστε καμιά φορά «αφελώς αισιόδοξοι». Όπως επί παραδείγματι, τον Μάιο του 2012, όταν ο κ. Αλέξης Τσίπρας, ηλικίας τότε 38 ετών, βγήκε και δήλωσε ως Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ του 4,6%, πως είναι κόμμα εξουσίας!!! Και τότε, οι αιώνιοι «συνετοί» μίλησαν για δηλώσεις εκτός πραγματικότητας. Μόνο που δεν ήταν εκτός πραγματικότη-τας ο νεαρός πολιτικός, αλλά εκείνοι!!!
Υ.Γ. Τον τίτλο του άρθρου τον αντλήσαμε από τον Γαλιλαίο και αφορούσε την πίστη του πως η γη κινείται. Και ας είχε δηλώσει δημόσια το αντίθετο, για να σώσει τη ζωή του.
