Του Θανάση Φροντιστή*
Αφού επί έναν χρόνο και πλέον Κυβέρνηση και λοιμωξιολόγοι πειραματίστηκαν στου…. κασιδιάρη το κεφάλι, αφού πλέον όλα τα μεγέθη της πανδημίας είναι τα χειρότερα που έχουμε ως τώρα και σχεδόν τα χειρότερα στην Ε.Ε., ακούσαμε χθες από τον Πρωθυπουργό και το αμίμητο «τα μέτρα που πήραμε απέδωσαν»! Και αμέσως μετά το Πάσχα, όλα ανοίγουν!
Δηλαδή; αυτό που έπρεπε να είχαμε κάνει από την αρχή το κάνουμε τώρα υπό ασυγκρίτως χειρότερες συνθήκες, δηλ. με όλα τα νοσοκομεία στο «μη παρέκει» και με την οικονομία μισοκατεστραμμένη! Μπράβο λοιπόν! Με όλες τις κυβερνητικές ανακολουθίες, με τά κλείσε-άνοιξε, μετά από τόσα δισ. Ευρώ που μοιράστηκαν παντού, βρισκόμαστε τώρα σε σημείο εκκίνησης. Για την κυβέρνηση βέβαια. Και περιμένουμε αφού τερματίσει η πανδημία (θα τερματίσει;) να κάνουμε τον λογαριασμό της. Που θα τον πληρώσουν βέβαια οι ασθενέστεροι, που είναι πλέον πολύ πιο ασθενέστεροι απ’ όσο ήταν στην αρχή της πανδημίας.
Και με κερδισμένη βέβαια μια εμπειρία – συμπέρασμα, ότι δηλ. το μόνο αποτελεσματικό φάρμακο κατά του κοροναϊού ήταν και παραμένει ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ! Ναι, αυτό που είχαν συνειδητοποιήσει από την αρχή της πανδημίας και ίσως ήταν οι μόνοι, οι Σουηδοί! Οι οποίοι ούτε έμειναν έγκλειστοι επί έναν και πλέον χρόνο, ούτε την οικονομία τους έκλεισαν. Είχαν βέβαια και αυτοί θανάτους, όχι αναλογικά περισσότερους από μας. Όμως είχαν θανάτους υπερηλίκων σε οίκους ευγηρίας που είναι η συνήθης κατάληξη των ηλικιωμένων εκεί. Για τη διαχείριση όμως της πανδημίας ήξεραν ότι διέθεταν ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ. Που πέρα από τα αξεπέραστα νοσοκομεία, περιλαμβάνει ένα ισχυρό Σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, ένα Σύστημα Φροντίδας κατ’ οίκον και μια σειρά από άλλους συμπληρωματικούς φορείς υγείας, που όλα τους επέτρεψαν να διαχειριστούν την κρίση χωρίς «Μένουμε Σπίτι» και χωρίς να καταστραφεί η οικονομία! Η εσπευσμένη εισαγωγή και ψήφιση στη Βουλή του νόμου που απαλλάσσει από διώξεις ,αλλά και από την υποχρέωση μαρτυρίας τα μέλη της Επιστημονικής Επιτροπής επιδέχεται ίσως και της ερμηνείας, ότι για κάποιους θανάτους κάποιοι είναι και ποινικά υπεύθυνοι. Ταυτόχρονα, ξαναφέρνει στη μνήμη τις προτάσεις ορισμένων έγκυρων επιστημόνων ότι η περίφημη αυτή Επιτροπή πρέπει να διευρυνθεί και να περιλάβει, πέρα από τους λοιμωξιολόγους και τους εντατικολόγους και άλλους επιστήμονες άλλων ειδικοτήτων, όπως ψυχιάτρους και κοινωνικούς και οργανωτικούς ψυχολόγους, οικονομολόγους, κοινωνιολόγους, κ.ά. ώστε οι αποφάσεις να λαμβάνονται ύστερα από μια σφαιρική αντιμετώπιση όλων των συναφών προβλημάτων.
Όσες χώρες, θύματα των νεοφιλελεύθερων δογμάτων είχαν υποβαθμίσει, μισοκαταστρέψει τα Δημόσια Συστήματα Υγείας τους, όπως και η χώρα μας, τώρα θα πληρώσουν πολύ ακριβά αυτή τους την ανόητη επιλογή.
Για την ιστορία, αλλά όχι μόνο, θα επαναλάβω ένα σύντομο τμήμα από άρθρο μου και ανάρτηση στο fb της 20/5/2020:
Με ποιό ηθικό (ίσως και νομικό) έρεισμα οι λοιμωξιολόγοι, αλλά κυρίως οι πολιτικοί, έκριναν ότι οι ζωές που θα χάνονταν από τον κορονοϊό ήταν περισσότερες ζωές που που θα κατέστρεφε το lockdown; Ας δούμε τι έγινε σε άλλες χώρες όπως η Σουηδία που εφάρμοσαν ένα σύστημα περίπου ανοσίας της αγέλης με ορισμένες όμως ισχυρές προστατευτικές δικλείδες. Εκεί, δεν ήταν ανθρώπινες ζωές αυτές που χάθηκαν; Κι όμως, ο κορυφαίος επιδημιολόγος Anders Tegnell που συμβούλεψε την κυβέρνηση να εφαρμόσει το σύστημα που εφάρμοσε, δήλωσε «εμείς οι Σουηδοί είμαστε ένας λαός που εκτιμάμε την ανεξαρτησία!» Έτσι, δεν έκλεισαν την οικονομία τους και τους πολίτες στα σπίτια τους. Και εμείς οι Έλληνες είμαστε ένας λαός που εκτιμάμε την ανεξαρτησία του και το έχουμε αποδείξει στη διαδρομή της ιστορίας. Η κυβέρνηση όμως και ο λοιμωξιολόγοι έχουν άλλα ηθικά κριτήρια θεώρησης της «γυμνής ζωής», όπως την έχει αποκαλέσει ο Ιταλός φιλόσοφος Τζόρτζιο Αγκάμπεν και άλλα για την «ξυπόλητη», την άνεργη, την άθλια ζωή που θα βιώσουν εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια συμπολιτών μας. Και για τους συνακόλουθους θανάτους. Υποστηρίζεται, ότι τα μέτρα που λήφθηκαν απέδωσαν το μέγιστο δυνατό όφελος. Σε σχέση όμως με ποιο κόστος; Δεν πρέπει οι λοιμωξιολόγοι να έχουν μια αίσθηση, τουλάχιστον, γι’ αυτό το κόστος πριν συστήσουν το lockdown, κυρίως το κόστος στις ζωές των εκατοντάδων χιλιάδων επιχειρηματιών που υποχρεώθηκαν αν κλείσουν τις επιχειρήσεις τους και στις ζωές των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων που έχουν χάσει τις δουλειές τους και που ορισμένοι θα οδεύσουν σε μακροχρόνια ανεργία, αλλά και στις οικογένειες όλων αυτών, πράγμα που ανεβάζει τον αριθμό των ζωών σε εκατομμύρια;
Ως πολίτης που ανήκει σε ευπαθή ομάδα, αισθάνομαι ενοχή, γιατί χάρη και της δικής μου σωτηρίας (ως τώρα) καταστρέφονται τόσες ζωές συνανθρώπων μου. Αισθάνομαι εμφάνισή του, προφανώς σε μια στιγμή κρίσης συνείδησης. Το δικαστήριο της Ιστορίας θα αποδώσει τις ευθύνες όπου ανήκουν. Στο μεταξύ όμως, πέρα από τις ζωές αυτές, θα έχουν θυσιαστεί πάνω από μία γενιές στη χώρα μας…..
*Δρ. Οικονομολόγος – Συγγραφέας
