Του Παύλου Παπαδάτου
Προκειμένου να διερευνηθεί η ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών, ορίστηκε μια τριμελής επιτροπή της οποία τα μέλη ζήτησαν και πέτυχαν το ακαταδίωκτο για τα συμπεράσματα στα οποία θα καταλήξουν!!! Οπότε, είτε δεν σκοπεύουν να ανακαλύψουν την αλήθεια, είτε αμφιβάλλουν για την αντικειμενικότητα των δικών τους συμπερασμάτων… αλλιώς γιατί θέλουν εκ των προτέρων «άφεση αμαρτιών»;
Όταν διαπράττεται οποιοδήποτε αδίκημα αστικής ή ποινικής μορφής από μία ιδιωτική εταιρία, οι πρώτοι που καλούνται σε απολογία από τον ανακριτή και τον εισαγγελέα είναι ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας, τα εκτελεστικά μέλη του διοικητικού συμβουλίου, καθώς και ο ασκών την ουσιαστική διεύθυνση της εταιρίας. Διαβάζω όμως ότι για το δυστύχημα των Τεμπών προφυλακίστηκε ένας σταθμάρχης και ένας επιθεωρητής αλλά δεν διαβάζω τίποτε για τον διευθύνοντα σύμβουλο και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΟΣΕ ενώ θα έπρεπε να ήταν οι πρώτοι που θα είχαν επισκεφτεί τον ανακριτή. Όσο για τον αρμόδιο υπουργό, θα αποφασίσει το λαϊκό δικαστήριο των Σερρών! Απίστευτα πράγματα. Μήπως τελικά οι διοικητές των δημόσιων οργανισμών τυγχάνουν και αυτοί ασυλίας και η μόνη τους ευθύνη περιορίζεται στην είσπραξη ενός παχυλού μισθού που στη ελεύθερη αγορά δεν θα τον έβλεπαν ούτε στα όνειρά τους;
Τέλος πάντων… εντύπωση μου προκαλεί η επικοινωνιακή πλατφόρμα της ΝΔ. Το ομαδικό κυβερνητικό πνεύμα και η ιδεολογική φιλοσοφία της ΝΔ που υπερέχει συντριπτικά έναντι του πολιτικού συνονθυλεύματος που αποτελεί τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν προβάλλονται. Είμαι σίγουρος ότι ακόμη και ο κύριος Τσίπρας θα διερωτάται πώς τα κατάφερε και παίζει επί ίσοις όροις με τη ΝΔ, η οποία προσπαθεί να αλιεύσει ψήφους από το ΠΑΣΟΚ λειαίνοντας επικίνδυνα το φιλελεύθερο ιδεολογικό της προφίλ, με αποτέλεσμα ένα 15% των φιλελεύθερων πολιτών να έχει «μετακομίσει» στα δεξιά της ψάχνοντας πολιτική στέγη. Σε κάθε περίπτωση είναι ώρα να αντιληφθούμε ότι η ομαδική συνεργασία είναι πιο «σοφή» από τη σοφία του ενός. Αργά η γρήγορα η χώρα θα πρέπει να πάρει εθνικής εμβέλειας αποφάσεις που μια μονοκομματική κυβέρνηση δύσκολα μπορεί να επωμιστεί. Εξ άλλου υπάρχει ένας κανόνας: Η δύναμη οδηγεί σε αυταρχισμό, και η ανεξέλεγκτη δύναμη σε ανεξέλεγκτο αυταρχισμό.
Πάντως τα σοβαρά προβλήματα της χώρας δεν είναι οι βίλες με ή χωρίς πισίνα, ούτε καν οι κωμικοτραγικές παρακολουθήσεις της ΕΥΠ, που και αυτή είναι μέρος του κράτους-οπερέτα που έχουμε. Άλλα είναι τα φλέγοντα θέματα……(Μόνο κράτος οπερέτα παρακολουθεί τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων της χώρας του, και τον αρχηγό μεγάλου αντιπολιτευτικού κόμματος)
Τι θα γίνει με τα 100.000 σπίτια και ακίνητα που θα βγουν σε πλειστηριασμό τα επόμενα 2 χρόνια; Τι θα γίνει με τα 90 δις ευρώ κόκκινα δάνεια ενώ αναμένονται να κοκκινήσουν και άλλα 15 δις; Τι θα γίνει με την ενέργεια; Πώς θα επανεκκινήσει η βαλτωμένη οικονομία της χώρας και τι είδους οικονομία θέλουμε τελικά; Πώς θα αντιμετωπιστεί η ακρίβεια; Μήπως με τα ξόρκια των καλαθιών με τις συκωταριές, τις λαμπάδες του νονού με τις αστειότητες των market pass, ή με τα μπόνους και τις προσωπικές διαφορές των συντάξεων που όλα αυτά μαζί δεν έχουν καμία σχέση με αναπτυξιακό στρατηγικό σχεδιασμό; Τι θα γίνει με το κράτος-οπερέτα που δημιούργησε και συνεχίζει να συντηρεί η ρουσφετολογία και η ανικανότητα των πολιτικών διαφόρων αποχρώσεων; Ποιοι είναι οι εθνικοί στρατηγικοί μας στόχοι, που θα δώσουν ελπίδα στους νέους μας ώστε να μένουν στην Ελλάδα, της οποίας ο πληθυσμός γερνάει και συρρικνώνεται επικίνδυνα; Τι είδους χώρα θέλουν οι πολιτικοί μας να παραδώσουν στις επόμενες γενεές; Δυστυχώς, όταν μια χώρα πορεύεται χωρίς όραμα και στόχους, είναι φυσιολογικό οι πολίτες της να ονειρεύονται εφιάλτες. Ποιο είναι το όραμα των πολιτικών μας για την Ελλάδα του 2030; (Αν υπήρχε θα το ξέραμε και εμείς).
Σημείωση
Πέρασαν εννέα χρόνια από όταν άρχισε η δίκη της Χρυσής Αυγής και φυσικά χρειάζονται ακόμη κάποια χρόνια για να τελεσιδικήσει. Και αντί το επιτελικό μας κράτος να επανιδρύσει τη χειμάζουσα δικαιοσύνη μας, σε μία μόνο ημέρα «επανίδρυσε» τον Άρειο Πάγο! Μα καλά, αυτό είναι το επιτελικό κράτος που ευαγγελιζόμαστε
