Tης Ευτυχίας Λαμπροπούλου
Πέρασαν μερικές εβδομάδες από τότε που όλη η χώρα μέσα από τα social media παραληρούσε στην «ένωση» των δύο καλλιτεχνών αοιδών Βίσση και Βανδή που βρέθηκαν πάνω στη σκηνή, με αποτέλεσμα η όποια κόντρα είχαν στήσει εδώ και 30 χρόνια να γίνει σκόνη στη στιγμή. Τώρα θα μου πεις μετά από τόσες μέρες τώρα ασχολείσαι με αυτό;
Τώρα είπα να ασχοληθώ μετά από μια έρευνα που διάβασα σε ένα ξένο περιοδικό των (Efthymiou & Stavrakakis, 2018) και (Mc Kinney, 2017). Τις προηγούμενες δεκαετίες κυρίως του ’80, του ’90 έως και στα μέσα του 2000 μεσουρανούσε το λαϊκό και το λαϊκό ποπ τραγούδι, τα σουξέ και οι επιτυχίες του 6μηνου όπως τα έλεγαν, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είχαν εύθυμο χαρακτήρα και κάποιες φορές σατιρικό, άλλες φορές πάλι υμνούσαν τον έρωτα και την καψούρα. Συνθέτες όπως ο Καρβέλας και ο Φοίβος κονταροχτυπιόντουσαν για το ποιος θα γράψει το μεγαλύτερο σουξέ. Η Βίσση και η Βανδή πρωταγωνίστριες στα σόου της εποχής, όπου η μεγάλες πίστες μετατρέπονταν σε υπερπαραγωγή.
Μέχρι που τα γεγονότα ήρθαν και άλλαξαν στη στιγμή τη ροή. Μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώντα Κορκονέα, το Δεκέμβριο του 2008. Με τα γεγονότα να παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί λοιπόν κάνει την εμφάνισή της μια μεγάλη παραγωγή rap / hip hop τραγουδιών σχετικά με τα συμβάντα, τα οποία είχαν τεράστια επιτυχία στην τότε νεολαία.
Το ελληνικό τραγούδι αρχίζει να περνά σε μια άλλη φάση, πιο επαναστατική που χτυπά στην καρδιά των γεγονότων, η οικονομική κρίση που ήρθε κάποια χρόνια μετά οδήγησε πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες της rap / hip hop μουσικής, να δημιουργήσουν τραγούδια σχετικού πολιτικού περιεχομένου, τα οποία χτυπούσαν τις ευαίσθητες χορδές της νεολαίας. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, εκφραστή και αντιπρόσωπο της rap / hip hop μουσικής με τα καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Killah P. / Dogo Argentino, από το Γιώργο Ρουπακιά, μέλος της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής. Με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα τεράστιο αντιφασιστικό μέτωπο, στο οποίο συμμετείχε μεγάλος αριθμός καλλιτεχνών της rap / hip hop μουσικής.
Όλο αυτό το κλίμα όπως διαμορφώθηκε άρχισε να θέτει στο περιθώριο τους μέχρι τότε τραγουδιστές, που ξεσήκωναν τα πλήθη με τα λαϊκά και ποπ τραγούδια τους. Κάποιοι λαϊκό πόπ τραγουδιστές άρχισαν δειλά –δειλά να συνεργάζονται με έλληνες ράπερ και άλλοι προσπάθησαν να ανοίξουν τα αυτιά τους στην κοινωνία και να ακούσουν τον παλμό της.
Εκείνη που πάντα είχε την ικανότητα να πιάνει τον παλμό των καιρών ήταν η Άννα Βίσση, γι αυτό και ερμηνεύει το τραγούδι «Τρομαγμένο μου» που αναφέρεται στην δολοφονία του Ζακ.
Λίγο πριν εκπνεύσει το 2020 , μέσα από την εκπομπή Just the 2 of Us, με παρουσιαστή τον Νίκο Κοκλώνη, είδαμε τις δύο ελληνίδες star Βίσση – Βανδή της δεκαετίας ’90-2000 να ενώνουν τις δυνάμεις τους, να τραγουδούν αγκαλιασμένες με ηλεκτρισμένη την ατμόσφαιρα, όλα εκείνα τα τραγούδια που μας παρέπεμψαν σε μια άλλη εποχή, ξέγνοιαστη.
Η συνάντηση αυτή σκοπό είχε κάτι πολύ πιο πάνω από την ανάμνηση μιας εποχής, να ξανασυστηθούν στην νεολαία και τούτο γιατί τα νέα παιδιά είναι εκείνα που κινούν τα νήματα της μουσικής βιομηχανίας όχι μόνο στη χώρα μας αλλά παγκοσμίως. Σε εκείνη την ηλικιακή ομάδα που στοχεύουν οι καλλιτέχνες είναι από 12 μέχρι 22 χρονών, οπότε η ευκαιρία δόθηκε γι’ αυτό και οι δύο αοιδοί την άδραξαν με σκοπό να έρθουν πάλι στην επικαιρότητα, μέσα από μια εκπομπή με τεράστια τηλεθέαση στη νεολαία, δήλωσαν δυναμικά την παρουσία τους.
Γιατί η ιστορία και η μουσική αφήνουν την σφραγίδα τους στην κάθε εποχή !
