Του Γιάννη Μαρίνου
Οι συγγραφείς και οι ιδιαίτεροι συναισθηματικοί δεσμοί
Η στήλη αυτή ούτε προσφέρεται για παρουσίαση βιβλίων ούτε ο χώρος της το επιτρέπει, μολονότι στον συντάκτη της αποστέλλεται μεγάλος αριθμός κατά κανόνα πολύ σημαντικών, που αξίζει η προβολή τους. Θα κάνω μια εξαίρεση σήμερα καθώς με τους συγγραφείς ή τους βιογραφούμενους με συνδέουν ιδιαίτεροι συναισθηματικοί δεσμοί:
• Σε δύο πολυτελείς τόμους, σε έκδοση Ν. και Σ. Μποτόπουλου και με υψηλή αισθητική επιμέλεια του Δημήτρη Τσίτουρα, ο Γιάννης Λάμπρου επιχειρεί να συμπυκνώσει την ιστορία μιας οικογένειας, που ξεκινώντας από το μηδέν αναδείχθηκε στη δημιουργό της κορυφαίας βαριάς βιομηχανίας της χώρας και ταυτόχρονα στην εκκόλαψη ενός από τα λαμπρότερα πνευματικά τέκνα του τόπου μας. Ο πρώτος τόμος υπό τον τίτλο «Ο επιχειρηματίας Θεόδωρος Αγγ. Αγγελόπουλος (1875-1953)» βιογραφεί τον γενάρχη και δημιουργό της Χαλυβουργικής. Ξεκίνησε από τη Βλαχόραπτη Αρκαδίας ως ταχυδρομικός διανομέας, μετακομίζει οικογενειακώς στην Αθήνα όπου απασχολείται ως πωλητής στο εμπορικό κατάστημα του κουνιάδου του. Σπουδάζει τα παιδιά του δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον πρωτότοκο γιο του Αγγελο λόγω των ιδιαίτερων επιδόσεών του. Το 1925 η οικογένεια αποκτά δικό της κατάστημα-σιδηροπωλείο. Ακολουθεί η ανέγερση της μικρής βιοτεχνίας Ελληνικά Συρματουργεία.
Τα ανοδικά βήματα διαδέχονται το ένα το άλλο με αποκορύφωμα την ίδρυση της Χαλυβουργικής που αναδείχθηκε στην κορυφαία χαλυβουργία της χώρας. Αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας του πατέρα Θεόδωρου και των γιων του Δημήτρη (που δολοφόνησε ο Κουφοντίνας), Παναγιώτη και Ιωάννη. Είναι αξιοσημείωτο ότι όλη η πολυμελής οικογένεια του Ανδρέα Δρακόπουλου αφοσιώθηκε στη βιοπάλη στηρίζοντας ταυτόχρονα, ακόμα και με οικονομικές θυσίες, τις σπουδές του ξεχωριστού πρώτου γιου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που τελικά αναδείχθηκε στον σπουδαίο οικονομολόγο και διανοητή Αγγελο Αγγελόπουλο. Στη βιογραφία του οποίου αφιερώνεται ο δεύτερος τόμος υπό τον τίτλο «Αγγελος Αγγελόπουλος (1904-1995), μια λαμπρή προσωπικότητα». Σπουδαίος οικονομολόγος, δίδαξε ως καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και με το περιοδικό «Νέα Οικονομία» προώθησε μια γενιά ξεχωριστών οικονομολόγων για να κλείσει τη λαμπρή καριέρα του ως διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. Και οι δύο τόμοι εμπλουτίζονται με πλήθος ντοκουμέντων που βρέθηκαν στα αρχεία του Αγγελου Αγγελόπουλου και αξιοποιήθηκαν κατά τρόπο που καθιστά την ανάγνωση των δύο ογκωδών τόμων εύληπτη και συναρπαστική. Δύο πολύ ζωντανές βιογραφίες για δύο σπουδαίους δημιουργούς του πνεύματος και της οικονομικής ζωής, που προβάλλουν ως πρότυπα για όσους φιλοδοξούν να ακολουθήσουν μια δύσκολη πορεία εκ του μηδενός.
• Παναγιώτη Τζαννετάκη: «Αμερικανική βοήθεια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Σε 48 άρθρα του στο «Βήμα» (1951-53) ο πρώτος μεταπολεμικός διευθυντής του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» αναλύει πόσο θετικά αξιοποιήθηκε η αμερικανική οικονομική βοήθεια στην αποκατάσταση της εθνικής παραγωγής στα προπολεμικά επίπεδα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επικριτική αντιμετώπιση της οικονομικής πολιτικής Μαρκεζίνη στην κυβέρνηση Παπάγου, θεωρώντας ως καλύτερο υπουργό Οικονομικών στην ελληνική ιστορία τον Γεώργιο Καρτάλη. Σπάνιο ντοκουμέντο για το πώς ορθοπόδησε η ελληνική οικονομία μετά τη διάλυση που προκάλεσε ο πόλεμος και παρά τις αρνητικές συνέπειες του Εμφυλίου που ακολούθησε. Με ιδιαίτερη συγκίνηση το παρουσιάζω καθώς ο συγγραφέας υπήρξε ο πρώτος μου διευθυντής στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» και με δίδαξε στα πρώτα δημοσιογραφικά μου βήματα να χειρίζομαι τα οικονομικά με αντικειμενικότητα, σοβαρότητα και ήθος.
Πηγή: in.gr