Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη
Ι. Το Σάββατο 17.3.24 έπεσα οδοιπορώντας στο «Δασόκτημα Κοκκιναρά». Συνέπεια του συμβάντος βρέθηκα στο ΚΑΤ.
● Ήταν ημέρα γενικής εφημερίας. Συνέτρεχαν πάσχοντες κατά μάζες.
ΙΙ. Η ξενοδοχειακή υποδομή ήταν τριτοκοσμική. Οι χώροι υποδοχής είναι ανύπαρκτοι. Ούτε κάθισμα εύρισκε εύκολα κανείς (!!).
ΙΙΙ. Όμως οι γιατροί, νέοι κυρίως, ήταν αγέρωχοι στην έπαλξη του α ν θ ρ ω π ι σ μ ο ύ.
Έσκυβαν σε κάθε τραυματία με γνήσιο ενδιαφέρον. Ακόμη περισσότερο και με επιστημονική πληρότητα λάμβαναν κάθε ενδεδειγμένο μέτρο.
●● Την πληρότητα διεπίστωσα μετά το ατύχημα και την εξέταση από τον προσωπικό – ιδιώτη, γιατρό μου.
●●● Εύγε -λοιπόν από καρδιάς- στους γιατρούς του ΚΑΤ.
