Του Κώστα Πάντζιου
Οι πολίτες σε Ανατολή και Δύση άκουσαν με μεγάλη δυσπιστία τις δηλώσεις του Προέδρου της Κίνας Σι Τζινπίνγκ περί αλλαγών στον πλανήτη τέτοιων, που δεν έχουν γίνει εδώ και 100 χρόνια. Μάλλον για φιλειρηνικές «κορώνες» πρόκειται.
Και όμως, το ταξίδι του κ. Σι Τζινπίνγκ στη Μόσχα, θα μπορούσε πράγματι να είναι η αρχή για μία διεθνή διευθέτηση καταστάσεων, που υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσουν στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα μπορούσε πράγματι ο Κινέζος Πρόεδρος να πείσει τον Πρόεδρο της Ρωσίας να βρει μία οδό συνεννόησης με την πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας και να σταματήσει ο πόλεμος, ένας πόλεμος που κανείς πλέον, ένα χρόνο τώρα, δεν κατάλαβε γιατί κηρύχθηκε. Και κίνδυνος υπάρχει, ότι ούτε ο κ. Βλ. Πούτιν έχει αντιληφθεί γιατί τον άρχισε, ώστε φυσικό είναι να μην μπορεί να βρει τρόπο να τον σταματήσει.
Εδώ μπορούσε να αρπάξει την ευκαιρία ο κ. Σι Τζινπίνγκ και να λάβει παγκόσμια εύσημα ειρηνοποιού (που φαίνεται τόσο να επιθυμεί), αλλά φοβούμεθα ότι δεν θα το κάνει. Και αυτό, διότι: Πρώτον, μάλλον θεωρεί πως το «ρωσικό δράμα» τον βολεύει πολύ στην επιδίωξή του για μια Ρωσία, όχι μόνο φιλική προς την Κίνα, αλλά κυρίως αποδυναμωμένη, οικονομικά, πολιτικά και γεωπολιτικά. Ιδίως τώρα, μετά από ένα χρόνο πολέμου, που η Ευρώπη σχεδόν βρίσκεται σε πλήρη ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία. Και άρα η Κίνα μετατρέπεται στον μεγαλύτερο πελάτη ενεργειακών ρωσικών προϊόντων. Και μάλιστα σε χαμηλότερες από πριν τιμές. Δεύτερον, ο Σι Τζινπίνγκ έχει μεν ανάγκη να δηλώνει παγκόσμιος υποστηρικτής της ειρήνης, πλην όμως, δεν τον αφήνει να έχει ήρεμο ύπνο το γεγονός ότι οι ΗΠΑ εξακο-λουθούν να είναι η πρώτη οικονομική και στρατιωτική δύναμη του πλανήτη. Και φαίνεται ότι η Κίνα μπορεί να μείνει δεύτερη για πολλά ακόμη χρόνια. Και αυτό είναι πρόβλημα. Τρίτον, η Κίνα δεν μπορεί να μην επηρεάζεται από το γεγονός ότι ο Ρώσος Πρόεδρος έχει καταφέρει σε χρόνο-ρεκόρ 13 μηνών, να «αναστήσει» το ΝΑΤΟ, να φέρει ταχύτατες διαδικασίες ανάπτυξης πολιτικής άμυνας και εξωτερικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ήδη δρα και παίρνει αποφάσεις, με δικά της γεωπολιτικά και οικονομικά κριτήρια. Αν συνεχιστεί αυτό, ο Κινέζος ηγέτης γνωρίζει ότι δημιουργείται μία νέα τρίτη υπερδύναμη 450 εκατομμυρίων, υψηλού οικονομικού, πολιτικού και πολιτιστικού επιπέδου ανθρώπων!!! Μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ευρώπη έχει δύο χώρες με πυρηνικό εξοπλισμό. Ευτυχώς ή δυστυχώς!
Με αυτά και με διάφορα άλλα, ο Πρόεδρος της Κίνας έκανε μεν ένα ταξίδι στη Μόσχα, για να δηλώσει το «είμαι κι εγώ εδώ», πράγμα επιτυχές, αλλά δεν φαίνεται να επιθυμεί ρήξη με τη Δύση, εξαιτίας ενός πολέμου που κανείς δεν τον ρώτησε αν τον αφορά, δοθέντος ότι πρόκειται για έναν πόλεμο, ο οποίος πλήττει την τεράστια πελατεία του, τους καταναλωτές κινέζικων προϊόντων στον Δυτικό Ελεύθερο Κόσμο. Θα μπορούσε να προβεί σε ρήξη με τις χώρες της Δύσης, αν είχε καταφέρει η Κίνα να δημιουργήσει έναν οργανωμένο πολιτικό φορέα των κρατών της Ευρασίας, ώστε να υπάρχει οικονομικό και γεωπολιτικό αντίβαρο. Δεν το κατόρθωσε η Κίνα αυτό, ενώ θα μπορούσε, τουλάχιστον από καθαρά οικονομική ισχύ, την οποία πράγματι διαθέτει, τα τελευταία 30 τουλάχιστον χρόνια. Όμως, όλες οι χώρες της Ευρασίας δεν έχουν καμία επιθυμία, από τότε που απελευθερώθη-καν από τη Σοβιετική τυραννία, το 1989, να μπουν κάτω από την επιρροή ενός νέου ανελεύθερου ισχυρού εταίρου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχει ευδοκιμήσει ο Οργανισμός της Σαγκάης, που έχει ιδρυθεί εδώ και αρκετά χρόνια και ο οποίος θα ήθελε, όμως, να λειτουργεί θεσμικά, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επομένως, το ταξίδι του Κινέζου Προέδρου στη Μόσχα ήταν ένα ταξίδι επιτυχημένο για τον ίδιο και τη χώρα του, διότι έδωσε μία διάσταση της παγκόσμιας ισχύος της Κίνας, στρίμωξε τις ΗΠΑ λιγάκι, από απόψεως επικοινωνιακής, διότι ήταν πράγματι μία επίθεση ειρήνης, αλλά εκεί θα μείνει, κατά τη γνώμη μας, η όλη υπόθεση. Θα μπορούσε να γίνει μεγάλο παγκόσμιο γεγονός, αν ο κ. Σι Τζινπίνγκ πήγαινε και στην Ουκρανία και συζητούσε με τον Πρόεδρο Βλ. Ζελένσκι. Και αν εν συνεχεία πετύχαινε αυτό που είπε ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Χένρι Κίσινγκερ, πρόσφατα στο Νταβός της Ελβετίας, ότι δηλαδή ειρηνική λύση σωστή, με τη λήξη αυτού του πολέμου, θα ήταν μία ασφαλής Ουκρανία, ως ουδέτερη χώρα, φυσικά ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα, η οποία θα μπορούσε να αποτελεί τη «γέφυρα» ειρήνης και ανάπτυξης μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης.
Εξάλλου, σε ό,τι αφορά το σημείο του Κοινού Ανακοινωθέντος περί «δημι-ουργίας κόσμου πολλαπλών πόλων, απαλλαγμένου από φυτικής έμπνευσης αξίες και κανόνες», η απάντηση είναι ότι διαχρονικά, αυτοί οι δυτικής έμπνευσης κανόνες και αξίες, κάνουν την ανθρωπότητα πιο ανθρώπινη.
Τέλος, το ότι η Κίνα δέχεται να αναπληρώσει τις απώλειες της Ρωσίας από το χάσιμο της Δυτικής πελατείας της, επιβεβαιώνει την αποτελεσματικότητα των οικονομικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν από τη Δύση, ενώ κανείς δεν έχει αντίρρηση να υπάρξει ένας κόσμος νέων πολλαπλών κανόνων και αξιών, αλλά αυτά είναι ζητήματα που συζητούνται και διαμορφώνονται σε κοινωνίες, στις οποίες υπάρχει εγγυημένη ελευθερία σκέψεως και δράσεως των πολιτών!!!
