Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη
i. Είναι η κρατούσα -διακομματική- ιδεολογία των τελευταίων δεκαετηρίδων.
ii. Σύντομη διερεύνηση αναδεικνύει το κρίσιμο. Οι εργαζόμενοι του ευρύτερου κράτους είναι επίγονοι αγροτών εργατών, οικοδόμων.
iii. Από συντελεστές παραγωγής έγιναν υπεράριθμοι του Δημοσίου.
● H διαπίστωση ανήκει στον κατ’ εξοχήν συντελεστή του φαινομένου. Ανήκει στον Ανδρέα Παπανδρέου. Ήδη στις 25.10.1987 στο ΒΗΜΑ επιγραμμάτισε …«…έχουμε το διπλάσιο του αναγκαίου αριθμό δημοσίων υπαλλήλων…»…:
Τριανταπέντε χρόνια έπειτα το κακό διαιωνίζεται. Η παραγωγική δραστηριότητα έχει περιέλθει σε αλλοδαπούς. Για αγροτικές εργασίες εισάγουμε Μουσουλμάνους. Στην οικοδομή κυριαρχούν Αλβανοί.
● Οι ξένοι στέλνουν τις αμοιβές στην πατρίδα τους. Οι δικοί μας υπεράριθμοι αυξάνουν το δημόσιο χρέος. Είναι το μόνο μας ευρωπαϊκό πρωτείο.
● Η χώρα θάβεται υπό την πανίσχυρη κουμπαροκρατία.
