Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη
i. Πρόκειται για (άλλοτε) επιχείρηση του συγκροτήματος «Μποδοσάκη». Προ ετών η αγορά έθεσε την εταιρεία εκτός συναγωνισμού. Άρχισε να χάνει. Για να μην εξυγιανθεί πέρασε στο Δημόσιο.
● Οι εργαζόμενοι μετουσιώθηκαν σε ψηφοφόρους πανάκριβους (!!!)
ii. Η μονάδα ήταν ζημιογόνος. Ζητήθηκε -εν τούτοις- η συντήρησή της. Προβλήθηκε ως συνταγματική επιταγή: η προστασία της εργασίας. Το επιχείρημα είναι κίβδηλο. Το Σύνταγμα προστατεύει την εργασία ως συντελεστή παραγωγής, ΟΧΙ βέβαια τις θέσεις εργασίας: μάλιστα αρνητικής απόδοσης (!!!).
iii. Η ανεργία είναι, ασφαλώς, δεινό. Η περίθαλψη, όμως, των ανέργων είναι ζήτημα κοινωνικής πρόνοιας.
Η χώρα έχει (και) σήμερα ανάγκη ανόρθωσης.
Αυτή αρχίζει με την πλήρη απασχόληση, όμως, σε επιχειρήσεις κερδοφόρες. Έχουμε ανάγκη από πολλά εργοστάσια με λίγους εργαζομένους. Έτσι και με συμβολή στην εθνική παραγωγή.
Οι πλήρεις υπεραρίθμων παθητικές εταιρείες δεν ωφελούν το κοινωνικό σύνολο. Βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον. Επιταχύνουν την πορεία προς κατάρρευση.
● Επιτέλους είναι νωπό το ιστορικό προηγούμενο. Η Σοβιετία κατάρρευσε. Αυτό κυρίως διότι είχε πλήρη απασχόληση. Εν τούτοις, όμως, και αρνητική παραγωγή. Όλοι δούλευαν. Όλοι Έχαναν. Και βούλιαζαν το κράτος (!!!).
iv. Διατηρούμε σταθερά πρωτιά στο ύψος του χρέους.
Εθνοφελής είναι μια μονάδα όταν ο κάθε εργαζόμενος ολοκληρώνοντας το ωράριό του έχει προσφέρει κάτι περισσότερο απ’ ό,τι έλαβε.
v. Η χώρα έχει και πρόσθετο πρωτείο: Κοπιάζει ν’ αντιληφθεί τα αυτονόητα.
 επιχείρηση του συγκροτήματος «Μποδοσάκη». Προ ετών η αγορά έθεσε την εταιρεία εκτός συναγωνισμού. Άρχισε να χάνει.){kind=link}