Του Γιώργου Κράλογλου
Ούτε τα 20 δισ. των επιδοτήσεων του Ταμείου Ανάκαμψης θα μοιραστούν έτσι όπως τα ξέραμε (τα 12 από τα 32 δισ. είναι δανεικά). Οι οδηγίες αναμένονται…
Μια χαρά κάνει η κυβέρνηση τη δουλειά της και με τα 32 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης και με το σχέδιο της δικής μας ανάκαμψης που εξηγεί στην Ε.Ε. πού θα πάνε τα λεφτά της και γιατί.
Αν περιόριζε μάλιστα τους “ελαφρολαϊκούς ήχους” ορισμένων παραγόντων της, ότι με τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης όλα αλλάζουν και γι’ αυτό οι επενδυτές έχουν “κατασκηνώσει” στο Μαξίμου για τη λίστα της μοιρασιάς…, θα βοηθούσε και την πραγματικότητα.
Ποια είναι η πραγματικότητα; Ότι μετά τα πλατιά χαμόγελα και τα ωραία λόγια των Βρυξελλών στα καλωσορίσματα… του κυβερνητικού σχεδίου ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, έχουμε τα γνωστά πλάγια και τεχνοκρατικά της Κομισιόν.
Αναμασήματα για τις δανειακές μας υποχρεώσεις. Μισόλογα για τα δημοσιονομικά μας και για τα πλεονάσματα του 3% που οι Βρυξέλλες κάνουν στραβά μάτια… Πικρόλογα για τις ιδιωτικοποιήσεις. Και χοντρά λόγια… για το εσωτερικό χρέος, τα κόκκινα δάνεια και τις καθυστερήσεις σε πλειστηριασμούς.
Και τι θέλουμε δηλαδή; Να μην μας τα πουν αυτά οι τεχνοκράτες της Ε.Ε; Είναι δυνατόν να τα αποφύγουμε στην έγκριση για το πώς θα μοιράσουμε στην Ελλάδα τα 32 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης, όταν τα 20 από τα οποία βγαίνουν από τις τσέπες των ευρωπαίων φορολογούμενων;
Κάθε άλλο. Ωστόσο, σημασία έχει ότι το ελληνικό σχέδιο έχει ακόμη κάποια “ουρά” αποδοχής και εγκρίσεων στις Βρυξέλλες.
Μπορεί, όπως μαθαίνουμε, να μην ανατρέπει την αισιοδοξία της πλήρους αποδοχής της κατανομής των 32 δισ. που δικαιούμαστε, αλλά δείχνει σαφώς ότι υπάρχουν τακτικές που δεν έχουμε συνηθίσει.
Τις τακτικές του ελληνικού ψευτοσοσιαλιστικού κρατιστάν, του 1980-2021, ότι οι επιδοτήσεις, είτε από τον κρατικό μας κορβανά είτε από τον κορβανά της Ε.Ε., είναι παραδάκια…, να τα κάνουμε ό,τι μας αρέσει.
Αν είμαστε κράτος (συμπεριλαμβανομένων και των Δήμων), τα σκορπίζουμε σε κομματόσκυλα και κομματική πελατεία χωρίς να δίνουμε λογαριασμό, εκτός από κάτι δικαιολογητικά που είναι να ξεκαρδίζεσαι στα γέλια.
Αν είμαστε ιδιώτες (ανεξάρτητα από μικρό ή και πολύ μεγάλο μέγεθός) βουτάμε επιδοτήσεις της Ε.Ε. και τις κάνουμε επίσης ό,τι μας αρέσει. Μέχρι και εξοχικά και σκάφη… Τι στα κομμάτια, παραμένουμε στο σύστημα της διαπλοκής…
Αν είμαστε αγρότες (ευτυχώς όχι όλοι, αλλά παρά πολλοί) ζητάμε επιδοτήσεις της Ε.Ε. για εκτάσεις, που αν το ψάξεις θα βρεις μέσα και δάση και βουνά που ανήκουν στο κράτος. Και ας είναι γειτονικά…
Και που είναι το πρόβλημα με τα 32 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης; Τι άλλαξε;
Θα πάρουμε τα 20 δισ. με διάφορα προσχήματα… και τα άλλα 12 δισ. σε άτοκα δάνεια, η δε κυβέρνηση θα αναλάβει να τα βολέψει, όπως γίνεται πάντα. Άντε να φάει ένα πρόστιμο από τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου. Και τι έγινε; Πρώτη φορά είναι;
Με τα 32 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης, μας αρέσει δεν μας αρέσει, δεν θα είναι έτσι, αν έτσι νομίζουμε…
Κάτι η Τρόικά, από το 2010 μέχρι και το 2019, κάτι το πήγαινε έλα στις Βρυξέλλες για το χρέος και τα δανεικά, μας μάθανε.
Και μας μάθανε τόσο καλά που φροντίζουν να γαϊδουροδέσουν… Εξ ου και η “ξινίλα” στις επιμέρους εγκρίσεις για την μοιρασιά των 32 δισ. που δικαιούται η Ελλάδα.
Δεν λέμε πως η κυβέρνηση δεν τα κουμαντάρει όπως πρέπει. Και δεν βάζουμε το χέρι μας στο Ευαγγέλιο… πως αγνοεί τους ελαφρολαϊκιστές…, με τις “μοιρασιές” των πόρων του ευρωπαϊκού Ταμείου.
Αυτούς που κρύβουν (επιμελώς) ότι για να πάρεις λεφτά του Ταμείου θα πρέπει να βάλεις ένα τρίτο από δικό σου δάνειο και δεύτερο τρίτο από την τσέπη σου ή τις εκτός Ελλάδος καταθέσεις σου…
Λέμε όμως το άλλο. Ότι θα είναι σφάλμα να χάσουμε την ευκαιρία που μας δίνει το Ταμείο Ανάκαμψης να μάθουμε (έστω και μετά από 40 χρόνια) το πώς πρέπει να μοιράζονται οι επιδοτήσεις. Ότι έφθασε η ώρα να ξεπεράσουμε και αυτό που εύστοχα σχολίασε και ο “igeorg”, ότι Ταμείο Ανάκαμψης δεν είναι να χρεώνονται οι Γερμανοί για να διατηρούμε εμείς Ελβετικού κοστολογίου κράτος με αφρικανική οργάνωση και παροχές, και επίπεδο διαφάνειας και διαφθοράς Αφγανιστάν.
Πηγή: capital.gr
. Οι οδηγίες αναμένονται...){kind=link}