Τώρα που το φως τής Ολυμπιακής Φλόγας έσβησε στο Παρίσι για να ανάψει πάλι μετά από 4 χρόνια στο Λος Άντζελες, το οποίο από το περασμένο Σάββατο ανέλαβε την προετοιμασία και διεξαγωγή των 34ων Ολυμπιακών Αγώνων, ας δούμε μια συνισταμένη τής 33ης Ολυμπιάδας που –κατά την άποψη του γράφοντος– φώτισε και ανέδειξε ή αν θέλετε διαφύλαξε η Φλόγα όσο έκαιγε. Πρόκειται για την ελληνική ταυτότητα των Ολυμπιακών Αγώνων που γεννήθηκαν στην Ελλάδα πριν μερικές χιλιετίες, καταργήθηκαν για πολλούς αιώνες και αναβίωσαν πριν από 130 περίπου χρόνια (1896) με τις εργώδεις προσπάθειες του Γάλλου εκπαιδευτικού Κουμπερτέν.
Ο πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ καθηγητής Βασίλης Κωνσταντινόπουλος εν όψει προώθησης του σημειώματος αυτού και στα μέλη του συλλόγου, επισημαίνει τα εξής:
«Ανέφεραν οι Γάλλοι ότι οι Ολυμπιακοί αυτοί Αγώνες συμπίπτουν με την επέτειο των 2800 χρόνων από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αρχαία Ελλάδα (776 π.Χ. – 2024 μ.Χ.). Δεν θα το ανέφερα αν η υπογράμμιση αυτή δεν οφειλόταν σε πρόταση δική μας (του ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ) προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής κ. Σπύρο Καπράλο, πριν από 2 χρόνια, ο οποίος την αποδέχτηκε ασμένως και την προώθησε προς έγκριση, όπως και έγινε, στον Πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής κ. Μπαχ. Την ίδια πρόταση επαναλάβαμε προς τον Πρόεδρο κ. Μακρόν, μέσω της Γαλλίδας πρέσβειρας στην Αθήνα τον περασμένο Μάρτιο, η οποία και δεσμεύτηκε να διαβιβάσει την πρότασή μας αυτή άμεσα».
Η θετική εντύπωση που δημιούργησε η άμεση, έμμεση ή “συμβολική”, μικρή ή μεγαλύτερη αναφορά στην Ελλάδα τόσο κατά την έναρξη όσο και κατά την λήξη τής Ολυμπιάδας δεν μπορεί να μείνει απαρατήρητη. Ας μην μας διαφεύγει ότι κατά την τελετή λήξης παρουσιάστηκε μεταξύ τω άλλων και το γενικά γνωστό άγαλμα της Νίκης τής Σαμοθράκης που εκτίθεται στο Μουσείο τού Λούβρου δημιουργώντας έτσι σύνδεση (;) του… “ρεκόρ” με την θεά Νίκη [όχι βέβαια και με τα… αδέλφια της],. Σημειώνω ότι αντίγραφό του κοσμεί την είσοδο του ξενοδοχείου My Way εδώ στην Πάτρα.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό το πόσες φορές οι Ελληνίδες και οι Έλληνες που είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν την 33η Ολυμπιάδα και ιδιαίτερα την τελετή λήξης θα ένοιωσαν συγκίνηση. Ίσως ήταν η πρώτη φορά που μια γιορτή, η οποία επαναλαμβάνεται κάθε 4 χρόνια και για την οποια οι αυτόκλητοι αρμόδιοι που ελέγχουν τους πάντες και τα πάντα (πλην εαυτών) δεν ύψωσαν την φωνή, αφενός μεν, διακρίνοντας στην στενή βάση τού κώνου των δρωμένων την ύπαρξη της πανταχού παρούσας εμπορευματοποίησης και, αφετέρου, αρνούμενοι την προτύπωση του “παγκόσμιου ειρηνικού συναγωνισμού” όταν μάλιστα αυτή την στιγμή ο αντίστοιχος πολεμικός καλά κρατεί. Διότι η 33η Ολυμπιάδα περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι αυτή που ανέδειξε σε αυτή την έκταση –εκτός των άλλων γενικά ή ειδικά αποδεκτών αλλά και μη αποδεκτών– και την πραγματική, την ουσιαστική, την αληθινή ταυτότητα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Όταν ο Τόνι Εστανγκέ [πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής «Παρίσι 2024» με το πλήθος των μεταλλίων (ολυμπιακών και άλλων αγώνων)] διακηρύσσει λέγοντας ότι “H Γαλλία πέτυχε τους αγώνες και είμαι περήφανος γι’ αυτό”, τι θα πρέπει να αισθάνονται κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας ιδιαίτερα οι νέοι και οι νέες;
Ως υπηρετών την Ανθρωπαγωγική δεν μπορώ να μην επισημάνω την αξία τής επ΄ ευκαιρία μάθησης, διότι τα όσα έμαθαν οι νέες Ελληνίδες και οι νέοι Έλληνες για την ταυτότητα των Ολυμπιακών Αγώνων επ΄ ευκαιρία τής παρακολούθησης τής Ολυμπιάδας ενδεχομένως δεν θα το επιτύγχανε με το ίδιο βαθμό αποτελεσματικότητάς η διαδικασία τής κατά σύστημα εκπαίδευσης.
Με αφορμή λοιπόν τις σκέψεις αυτές διερωτώμαι κατά πόσον θα ήταν χρήσιμη η αξιοποίηση-“αντιγραφή” τής διαδικασίας των ποικίλων τηλεοπτικών διαγωνισμών με ερωτήσεις γνώσεων και κέρδη για τις αντίστοιχα ορθές απαντήσεις των νικητών, προσθέτοντας βέβαια μια ουσιαστική διαφοροποίηση. Αναφερομαι σε μια διαδικασία που στον χώρο τής εκπαίδευσης λειτουργεί υπό το σχήμα τής παιγνιώδους μορφής μάθησης, χωρίς βέβαια το υλικό κέρδος που προσφέρουν τα τηλεπαιχνίδια. Είναι αυτονόητο ότι αυτή η νέα εξωσχολική δραστηριότητα θα πρέπει να περιλαμβάνει συνδυασμό ερωτήσεων που θα αναφέρονται αφενός μεν στην λειτουργία τού συνολικού τεχνολογικού αύριο και αφετέρου στο περιεχόμενο προκαθορισμένης πηγής για την πολιτισμική ιστορική ταυτότητα τής Ελλάδας και μάλιστα με υποχρεωτικό αριθμό απαντήσεων για την δεύτερη ενότητα ερωτήσεων εν όψει απόδοσης οποιασδήποτε υλικής αμοιβής (π.χ. ενός λάπτοπ ή κάποιου αντικείμενου μεγαλύτερης αξίας).
