Του Πέτρου Βενέτη
Προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον ύμνο του ΕΑΜ, ωραίο σαν άσμα και αρκετά «διεγερτικό».
To “bella ciao” που χρησιμοποιούνταν μέχρι τώρα (και φαίνεται να συνεχίσει να χρησιμοποιείται εναλλάξ), ίσως είναι λίγο πιο «πιασάρικο» και πιο «διεγερτικό», αλλά δεν παύει να είναι εισαγόμενο και πέρα από τη «διέγερση», δεν λέει κάτι στον ακροατή (και στον άδοντα, εν προκειμένω).
Ενώ το ΕΑΜ είναι δικό μας.
Το ακούν όσοι ανήκουν στις συνιστώσες (αλήθεια, τις θυμάται κανένας;) ευφραίνονται και επιβεβαιώνονται.
Έτσι, όταν γίνονται ανοίγματα προς το κέντρο (που καμία σχέση δεν έχει με τον κομμουνισμό), με αυτάρεσκο χαμόγελο εξηγούν αλλήλοις, ότι αυτά είναι κόλπα για να βγούμε και να πάρουμε στα χέρια μας τους «αρμούς». Μετά, ξέρουμε τι να κάνουμε.
Και βλέπουμε το ξεχείλωμα της Αριστεράς, από τον κομουνισμό, μέχρι τις παρυφές της δεξιάς.
Κι όταν λέμε «ξεχείλωμα», εννοούμε ξεχείλωμα:
Η μία άκρη μένει σταθερή (στο ΕΑΜ)και την άλλη την τραβάμε όσο πάει δεξιότερα.
Κανονικά, όταν ένα κόμμα μετακινεί τα όριά του, θα έπρεπε να αφήνει ένα κομμάτι του χώρου του, ας πούμε αριστερά και πάει κάπως δεξιότερα, στην, ας πούμε, κεντροαριστερά.
Αλλιώς δεν έχει νόημα η ιδεολογία.
Αυτό, όμως, δεν αφορά αυτούς που αποφασίζουν το ξεχείλωμα. Αυτοί δεν έχουν ούτε ιδεολογία, ούτε οράματα.
Ο Σουρής έγραψε το εξής ωραίο:
«Οι Έλληνες πολιτικοί έχουν
μονίμως το επάγγελμα, την
σωτηρία της Πατρίδος.
Γι’ αυτό και αποφεύγουν
επιμελώς να την σώσουν.
Μετά την σωτηρίαν, δεν θα
Έχουν επάγγελμα».
Απλά για να πάρουν και να κρατήσουν την δύναμη, είναι έτοιμοι να συμμαχήσουν και με τον διάβολο ακόμα.
Το θέμα είναι πως την ώρα που συμμαχούν με τον διάβολο οι οπαδοί του διαβόλου, είναι βέβαιοι ότι είναι δικός τους και τον ακολουθούν και συναγελάζονται με τους αλλόθρησκους.
Κι αυτό γιατί οι μεν πιστεύουν ότι οι άλλοι είναι απλοί ψηφοκουβαλητές και πως από αυτά που υπόσχεται, ό,τι τους ταιριάζει θα το κάνει κι ό,τι δεν τους ταιριάζει, το λέει «για τους άλλους», για να μας ψηφίσουν και να βγούμε.
Δεν θα παραξενευτώ, αν σε κάποια άλλη ομιλία, τον υποδεχτούν με το “Lily Marlen”.
