Του Βασίλειου-Γεωργίου Γρηγ. Παπαδάκη
Οι μέσοι χρόνοι της δυτικής ευρωπαϊκής ιστορίας, 5ος αι. μ.Χ., μέχρι την Αναγέννηση 15ος αι., χαρακτηρίζονται από πνευματική στασιμότητα, βαρβαρότητα και την επικράτηση προκαταλήψεων και δεισιδαιμονιών.
Ο Αμερικανός ανθρωπολόγος, νομικός, Lewis Henry Morgan (1818-1881), στο βιβλίο «Ancient Society» 1877, αναφέρεται στην εξέλιξη της ανθρωπότητας από την αγριότητα, μέσω του σταδίου της βαρβαρότητας, στο στάδιο του πολιτισμού.
Στο σύγγραμμά του «Κοινότητα-Κοινωνία» ο θεμελιωτής της κοινωνιολογίας στη Γερμανία Ferdinand Toennies (1856-1936), γράφει ότι κατά την περίοδο της αγριότητας οι άνθρωποι τρέφονταν με προϊόντα της φύσης, ενώ κατά την περίοδο της βαρβαρότητας χρησιμοποίησαν τα τόξα – βέλη. Κατά τον Αυστραλό καθηγητή της προϊστορικής αρχαιολογίας Vere Gordon Childe (1892-1957) η εμφάνιση των πρώτων αστικών κέντρων συνέτεινε στη μετάβαση από τη βαρβαρότητα στον πολιτισμό.
Ο Ιταλός ιστορικός Leonard Βruni (1304-1374) θεωρεί ότι ο Μεσαίωνας ξεκίνησε με την κατάλυση του ρωμαϊκού δυτικού κράτους, 476 μ.Χ. Διαιρείται σε τρεις περιόδους: Πρώιμος μεσαίωνας, ο σκοτεινός, χαρακτηρίζεται από μετακινήσεις και επιδρομές βαρβάρων. Ώριμος, η εποχή των ιπποτών, των σταυροφοριών και των εμφύλιων συγκρούσεων. Ύστερος, εμφανίζονται οι επαναστάσεις, αιρέσεις, δεισιδαιμονίες, η ιερά εξέταση και οι λιμοί οι οποίοι αφάνισαν το 1/5 του πληθυσμού. Από τον 5ο έως τον 15ο αι., η Ευρώπη βίωσε τον τρόμο, ανασφάλεια, βία και βαρβαρότητα. Παρεμφερή γεγονότα βιώνει σήμερα η οικουμένη, εφόσον η ανθρώπινη φύση παραμένει αμετάβλητη εις το διηνεκές.
Ο σύγχρονος άνθρωπος, θύμα της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνοκρατικής παιδείας έναντι της ανθρωπιστικής και της οικονομικής ανισότητας, έχασε την αυτοπεποίθηση, αυτοκυριαρχία, αυτοσεβασμό, και κατέληξε στην αγριότητα και το βανδαλισμό. Βανδαλισμός, σύμφωνα με το διεθνή όρο είναι κάθε καταστροφή ή ζημιά η οποία βλάπτει τη δημόσια και ιδιωτική περιούσια με πρόθεση δόλου.
Η Ε.Ε. διέρχεται περίοδο πνευματικού μαρασμού λόγω μακράς νόσου γήρατος και πνευματικής αγνωσίας. Συνυπεύθυνη όχι μόνο για ό,τι πράττει αλλά για ό,τι παραλείπει να πράξει. Η απανθρωπιά, αναισχυντία, ασυνειδησία, ανευθυνότητα, αυθαιρεσία, απληστία, είναι λέξεις οι οποίες στοιχειώνουν τις σύγχρονες κοινωνίες.
