Του ΓΙΑΝΝΗ ΔΗΜΗΡΙΑΔΗ
Η «επιχείρηση Sophia» της ΕΕ στη Μεσόγειο, ασχολήθηκε κυρίως με τη διάσωση στη θάλασσα, αλλά δεν κατάφερε πραγματικά να επιβάλει το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στη Λιβύη. Έγινε προτεραιότητα για την Ειρήνη. Τι αλλάζει τώρα λοιπόν με την έναρξη της «Επιχείρησης IRINI”;
Σύμφωνα με τον νέο διοικητή της Ευρωπαϊκής επιχείρησης, Ιταλό στρατηγό Graziano, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Στρατιωτικής Επιτροπής, εικάζεται ότι χάρη στους αεροπορικούς, ναυτικούς και δορυφορικούς πόρους που θα διαθέτει, η «Επιχείρηση Irini» θα είναι σε θέση, όχι μόνο να εφαρμόζει το εμπάργκο όπλων στην καθορισμένη περιοχή λειτουργίας, αλλά και να παρακολουθεί τις παραβιάσεις σε μια πιο ευρεία και σε διαφορετικές διαστάσεις, εξασφαλίζοντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό μια ισορροπημένη και αμερόληπτη προσέγγιση.
Αυτό θα επιτρέψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να παράσχει στα Ηνωμένα Έθνη, μια πληρέστερη εικόνα για το πιθανό εμπόριο όπλων στη Λιβύη.
Τελικά, η όλη επιχείρηση καθυστέρησε (έπρεπε να είχε ξεκινήσει την 1η Απριλίου) επειδή τα κράτη μέλη δεν παρείχαν τα μέσα, με αποτέλεσμα να αμφισβητείται πλέον από πολλούς η δυνατότητα της ΕΕ να εκφραστεί στο στρατιωτικό πεδίο, συνολικά.
Για τον Ιταλό στρατηγό η επιχείρηση σχεδιάστηκε σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, το οποίο δείχνει την ικανότητα αντίδρασης της ΕΕ σε περιόδους κρίσης. Όμως παραδέχεται πως αντιμετωπίζει τώρα μια νέα πρόκληση: το περίπλοκο έργο της ομαλής μετακίνησης από τη μία λειτουργία στην άλλη. Αυτό όμως είναι και το σημαντικό σημείο δυσκολίας, όταν οι χώρες-μέλη καλούνται να προφέρουν σκάφη, αεροσκάφη, drones, και δορυφορικό υλικό.
Τότε, ανακαλύπτουν «ειδικούς» λόγους που δεν τους επιτρέπουν να κάνουν το ένα ή το άλλο αφήνοντας στην ουσία ξεκρέμαστη την ηγεσία της ΕΕ και τις αποφάσεις της. Πράγμα που οδηγεί στην ουσιαστική αμφισβήτηση σε ένα ακόμη πεδίο (μετά από εκείνο της Αλληλεγγύης)της πραγματικής ενότητας της Ένωσης και του μέλλοντός της.
Ο Ιταλός στρατιωτικός, σε συνέντευξή του αναφέρθηκε και στην ύπαρξη της πανδημίας του κορωναϊού, σαν μια πρόκληση που οδήγησε ορισμένες χώρες να προτάξουν την υπόθεση ως δικαιολογία για τη μη παροχή δυνάμεων αλλά η ουσία είναι πως καμιά από τις χώρες που δεν θέλουν τη λειτουργία της IRINI, δεν φρόντισε καν να υποσχεθεί πως στο μέλλον θα συμβάλλει στην ευόδωση της αποστολής της.
Πρόκειται στην ουσία για παραβίαση των αποφάσεων τόσο του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου όσο και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που πήρε απόφαση να εκτελέσει το εμπάργκο του ΟΗΕ για τη μεταφορά όπλων στη Λιβύη και δεν είναι η πρώτη απόφαση που παραβιάζεται ξεκάθαρα. Είχαν προηγηθεί αποφάσεις για το Μεταναστευτικό, την Εξωτερική Πολιτική, κ.ά, ενώ όλες οι ενδείξεις υπάρχουν πως δεν θα είναι και η τελευταία…
