Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Κατατίθενται συχνά σε πολλα ζητήματα, και ιδίως στα διεθνή, απόψεις που είναι ασαφείς, αδιευκρίνιστες και συγκεχυμένες και που είναι δυνατόν να προκαλέσουν περισσότερες συζητήσεις από όσα ζητήματα επιχειρούν να αποσαφηνίσουν. Προ ημερών σε καθημερινή εφημερίδα δημοσιεύθηκε κεντρικό κείμενο με το οποίο εμφανίζεται ο Υπ. Εξωτερικών της χώρας να ψεύδεται για μια κρίση που υπήρξε με την Τουρκία ανοιχτά της νήσου Κάσου. Ολη η επιχειρηματολογία της εφημερίδας στηρίζεται σε άρθρο του καθηγητή Χρήστου Ροζάκη στο περιοδικο Κ-Report που όμως πουθενά δεν αποσαφηνίζεται κάτι τέτοιο.
Στό άρθρο ο μόνος υπαινιγμός (!) περί ελληνικής υποχώρησης απέναντι σε τουρκικές αξιώσεις είναι η αναφορά πως το ιταλικό πλοίο που πόδιζε κάποιο καλώδιο προς την Κύπρο, “ολοκλήρωσε πρόωρα το έργο του”. Και αμέσως μετά ο υπανιγμός, “ας δεχτούμε ότι το πλοίο ολοκλήρωσε το έργο του”! Αυτή η καθαρά επιφανειακή κουβέντα είναι δυνατόν να προκαλεί επισημάνσεις και καταγγελίες του είδους, ο Υπ. Εξωτερικών “ψεύδεται”; Αδυνατώ να καταλάβω τέτοιου είδους ενασχολήσεις με την εξωτερική πολιτική της χώρας. Σε τέτοια ζητήματα, αν υπάρχουν θέματα, αναφέρονται ευθέως και με απόλυτη σαφήνεια. Δεν κατασκευάζονται υπαινιγμοί που επιτρέπουν λογής ερμηνείες και κακόβουλα συμπεράσματα.
Με μισόλογα δεν κατασκευάζεται εξωτερικη πολιτική, ούτε βέβαια και αποδοκιμάζεται. Το χειρότερο μάλιστα είναι να τοποθετούνται ανύπαρκτες αρνητικές προθέσεις στα λόγια κάποιου γιά την διενέργεια εντυπώσεων. Με στόχο το εγχώριο ακροατήριο και και κάποιον κακώς εννοούμενο κομματισμό. Τα αναφέρω αυτά όχι γιατί θέλω να στηρίξω την κυβέρνηση αλλα επειδη στα εξωτερικά ζητήματα της χώρας οφειλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να μην καταφεύγουμε σε παρερμηνείες και απλουστεύσεις. Τα θέματα εκεί είναι εξαιρετικα σοβαρά και τυχόν λάθη δεν διορθώνονται. Οχι εύκολα τουλάχιστον, και χωρίς κόστος.
Γι’ αυτό μισά λόγια και μισές απόψεις καλό είναι να αποφεύγονται σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Οοως και εύκολες συναγωγές συμπερασμάτων. Αρκετα ειναι τα εμπόδθα που τίθενται στον εθνικό σχεδιασμό απο την απέναντι πλευρά. Καλό είναι σ’ αυτό να μην καταλήγουμε να βοηθάμε κι’ εμείς βγάζοντας συμπερασματα εκεί που δεν χρειάζεται και καταλήγοντας σε καταγγελίες γιά πράγματα που δεν φαίνεται να έγιναν.
