Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Εχουν πληθύνει τελευταία οι περιπτώσεις που στην πολιτική, και στο υψηλότερο ακόμα επίπεδο, η διπροσωπία κι οι προσχηματικές διακηρύξεις αναλαμβάνουν κεντρικό ρόλο. Βλέπουμε την Ευρωπαϊκή Ενωση, σε επίπεδο συνόδου υπουργών Εξωτερικών να εκφράζει δικαιολογημένα τον αποτροπιασμό της για την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία (λ.χ. περίπτωση Ναβάλνι), ενώ κουνάει μάλλον αδιάφορα τους ώμους για άλλες προκλητικότερες περιπτώσεις. Οπως και στην περίπτωση των διώξεων διαμαρτυρομένων προς την κυβέρνηση προσωπικοτήτων της κοινωνίας στη Λευκορωσία, η ΕΕ εξαντλεί τις ευαισθησίες της μέχρι του σημείου που δεν θίγονται οικονομικά συμφέροντα των χωρών – μελών της.
Στην περίπτωση Ναβάλνι η Ευρώπη επιβάλλει κυρώσεις (παγώματα λογαριασμών κι απαγόρευση μετακινήσεων) σε αξιωματούχους της διοίκησης που είναι πολύ αμφίβολο αν πρόκειται ποτέ να ταξιδέψουν στη Δύση ή αν έχουν τις όποιες οικονομικές δοσοληψίες μαζί της. Κουβέντα όμως δεν γίνεται για κάποιους γνωστούς ολιγάρχες που ελέγχουν σημαντικά χαρτοφυλάκια και που η δέσμευση των οικονομικών τους κινήσεων θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στα δυτικά χρηματιστήρια. Επίσης σημαντικά οικονομικά προγράμματα με συμμετοχή της Ρωσίας μένουν στο απυρόβλητο, διότι κάποιες δυτικές χώρες θα θιγούν οικονομικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο περίφημος υπό τελική κατασκευή αγωγός Nordstream που μεταφέρει αέριο από τη Ρωσική Ομοσπονδία στη Γερμανία, παρακάμπτοντας – και με σημαντική τους ζημιά – χώρες – μέλη της ΕΕ. Του οποίου βέβαια προεδρεύει, κάτω από ρωσική πλειοψηφία, ο γερμανός πρώην καγκελάριος Σρέντερ.
Την ίδια ώρα η Δύση γενικά, αλλά και η Ευρώπη ιδιαίτερα, δείχνει να αδιαφορεί για τις αντιδημοκρατικές τακτικές στο εσωτερικό της χώρας του τού προέδρου της Τουρκίας Ερντογάν. Αν μάλιστα λάβει κάποιος υπόψη τις προκλήσεις στις οποίες επιδίδεται απέναντι και σε χώρες – μέλη της ΕΕ όπως η Ελλάδα και η Κύπρος – ή και τους απαράδεκτους χαρακτηρισμούς που έχει εκτοξεύσει κατά του προέδρου της Γαλλίας Εμ. Μακρόν – η ανοχή αυτή γίνεται προκλητική. Ιδιαίτερα μαλιστα όταν η ευρωπαϊκή στάση εξαντλείται σε αδιάφορες ρητορικές απειλές!
Στη σύνοδο των G7 τον περασμένο μήνα, η κ. Μέρκελ τόνισε: «Στη βάση των κοινών μας αρχών, πεποιθήσεων κι αξιών η δημοκρατία μας έχει την ικανότητα να δρα». Μόνο όμως εναντίον της Ρωσίας;
Πηγή: in.gr
 σε αξιωματούχους της διοίκησης που είναι πολύ){kind=link}