Του Ηλία Καραβόλια
Οι πολιτικοί πληρώνονται για να προβλέπουν όχι μόνο για να παρεμβαίνουν.
Καλά τα επιδόματα αλλά είναι μπαλώματα σε τρύπες όταν ήδη έχει χαθεί εισόδημα. Αυτό όμως που χρειαζόμαστε είναι στεγανά και δίχτυ ασφαλείας.
Και μάλιστα τώρα, εν μέσω ανάπτυξης και τουρισμού (σημ : στα καλά χρόνια της οικονομίας προετοιμάζεσαι για το χειρότερο).
Η ελληνική οικονομία είναι υπερχειλισμένη λίμνη στον ωκεανό των παγκοσμιοποιημένων αγορών.
Μήνες τώρα συσσωρεύονται συναλλαγές στα άνω όρια των χρηματιστηρίων, στις υψηλές δηλαδή τιμές μετόχων και εμπορευμάτων, χωρίς να έχει γίνει ορατή η απομόχλευση.
Και φυσικά, έχουμε το παγκόσμιο χρέος που ολοένα και ξεφεύγει από γήινα επίπεδα (τόσο το δημόσιο όσο και το ιδιωτικό).
Εμείς εδώ περιμένουμε την επενδυτική βαθμίδα (δήθεν για να έλθουν επενδύσεις) αλλά δεν περιμένουμε πιθανή αλλαγή διεθνούς κλίματος στις αγορές, όποτε και αν την αποκτήσουμε τελικά.
Οικονομική πολιτική, από ένα επιτελικό κράτος, μεταξύ άλλων σημαίνει αντασφάλιση της πιθανότητας ύφεσης σε καιρό ανάπτυξης( macro hedging)
Η ελληνική οικονομία σε αυτή την φάση πρέπει να προσδεθεί σε άγκυρες μακροοικονομικής σταθερότητας.
Να βρει τροχιά ισορροπίας όσο τρέχουν μαζί διεθνώς μεγέθη όπως πληθωρισμός, επιτόκια και ανάπτυξη.
Ξεκινώντας από τεχνικές σύγκλισης των επιτοκίων, εξομάλυνσης των καμπύλων απόδοσης των ομολόγων, μέχρι την χρήση χρηματοοικονομικών εργαλείων για απορρόφηση των πληθωριστικών πιέσεων και πιθανών μεταβολών στο ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ.
Ούτε μάντεις κακών ούτε κασσάνδρες πρέπει να γίνουμε. Αλλά το προνοείν στην υπερχρεωμένη ελληνική οικονομία είναι αναγκαίο.
Για να μην πληγεί ξανά( όπως στα μνημόνια) η μεσαία τάξη και οι εργαζόμενοι, πρέπει οπωσδήποτε μέρος από τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης να διαχυθούν σε εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Καλό είναι να λέμε για μέτρα πάταξης της φοροδιαφυγής αλλά αυτή ανθεί κυρίως όταν μειώνεται η αγοραστική δύναμη και το εισόδημα του κόσμου.
Αυτό είναι που πρέπει να προστατευτεί διότι η εσωτερική υποτίμηση της περιόδου των μνημονίων έκαψε αρκετό κεφάλαιο (χρηματικό, εμπράγματο και ανθρώπινο).
Γιατί εισόδημα από εργασία γεννιέται μόνο όταν το κεφάλαιο κινείται, όχι όταν καίγεται( αυτό είναι δουλειά των κερδοσκόπων που καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν εκεί έξω…)
