«Ο Αλωπεκισμός της Aριστεράς»

143

«Φιλοκαλούμεν γαρ μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας».
Τουτέστιν, μας αρέσει το ωραίον όταν είναι λιτό και αγαπούμε τη θεωρία
χωρίς να χάνουμε την ενεργητικότητα μας.
Οι φράσεις υπάρχουν στον «Επιτάφιο» του Περικλέους (Θουκ. 240).
Καθορίζουν το πνεύμα που είχε εμπνεύσει τους Έλληνες
στη χρυσή εποχή. Την υποδειγματική καλαισθησία, το ανώτερο ήθος, την
ισορροπημένη πνευματική ανάπτυξη.
Στις Η.Π.Α δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Washington Post» κατάλογος ο
οποίος καταγράφει αξιοκρατικά τα βιβλία που ορίζονται ως υποχρεωτικά
αναγνώσματα στα 7 καλλίτερα πανεπιστήμια (Ivy League).
Στα πρώτα 10 βιβλία του καταλόγου,  πρώτη θέση κατέχει η «Πολιτεία»του Πλάτωνος.
Στα 50 βιβλία του καταλόγου όλων των αμερικανικών πανεπιστημίων, η «Πολιτεία» βρίσκεται στη 2η θέση, η «Οδύσσεια» στην 11η, η «Ιλιάδα» στη 14η, η «Αντιγόνη» στη 17η, η «Απολογία» του Σωκράτους  στην 25η, τα «Πολιτικά» του Αριστοτέλους στη 42η , ακολουθεί ο «Επιτάφιος» του Περικλέους.
Στην Ελλάδα της συριζοκρατίας οι υπεύθυνοι υπουργοί νευραλγικών
υπουργείων, «παίζουν εν ου παικτοίς». Ασχολούνται επιπόλαια και
αστόχαστα με πράγματα ωστόσο πολύ σοβαρά ως είναι η παιδεία και όχι μόνο.
Η κλασσική παιδεία στην γενική της μορφή, άγνωστη στους κνίτες και καταληψίες των πανεπιστημιακών χώρων, αποβλέπει στο ιδεώδες της καλοκαγαθίας, στη διάπλαση της προσωπικότητας, στη σφυρηλάτηση του σώματος, στην εντελέχεια (εντελώς+έχειν) της ψυχής, αριστοτελικός όρος. Λέξεις που αναμφήριστα προκαλούν σκοτοδινίαση στους πάσχοντες από συμπλέγματα μειονεξίας και παχυλής αμουσίας.
Η καλοκαγαθία δεν είναι χάρισμα της φύσης ή απόρροια
κληρονομικότητας αλλά αποτέλεσμα αγωνιστικής, παιδευτικής
προσπάθειας του ατόμου που ενστερνίζεται την αξιοκρατία και αριστεία.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν, όχι πάντοτε δίκαια, πως ο έχων σωματικό
κάλλος έχει και ψυχικό, «οία μορφή οία ψυχή».
Για το σωματικό κάλλος έδειχναν μια ιδιαίτερη ευαισθησία. Απόδειξη τα
αριστουργηματικά έργα τέχνης της γλυπτικής και πλαστικής.
Το κάλλος, το ωραίο, βρίσκονται μέσα στα πλαίσια του αρχαίου ελληνικού
μέτρου, της αρμονίας, σαφήνειας και αισθητικής. Λέξεις που εκφράζουν την σχέση μορφωτικού επιπέδου με το πνεύμα της κραταιάς μεσαίας αστικής τάξεως.
Οι τιτουλάριοι του 4%, με στοιχεία D.N.A. (Deoxyribo nucleic Acid)  στον
αλωπεκισμό, ειδικότης στο εξαπατείν, έχουν βαλθεί με συνταγματικές
μαργιολιές και δόλια επιχειρήματα να περιαρπάξουν την ψήφο των
17χρονων μαθητών-μαθητριών.
Αγνοούν το γεγονός ότι το σύνολο των νέων, ούτε άωροι τον νουν ούτε
κοντόθωροι. Είναι το μέλλον της Ελλάδος, η ραχοκοκαλιά της Μεσαίας Τάξεως.
Ατενίζουν με καρτερία και μεγαθυμία το παρόν έξω από την κοίτη της
ανομίας, αυθαιρεσίας, παρακμής, αποξένωσης που έχει οδηγηθεί η Ελλάδα
τον τελευταίο 1 ½ χρόνο από την πρώτη και τελευταία φορά Aριστερά.
Έφθασε η ώρα τα στελέχη της Αταξίας και του Χάους να ασχοληθούν με
ό,τι γνωρίζουν καλλίτερα επαγγελματικά εκτός πολιτικής. Στον τομέα αυτό
απέτυχαν θορυβωδώς.
Βασίλειος Γρηγορίου Παπαδάκης
Επίτιμο μέλος Ενώσεως Ευρωπαίων Δημοσιογράφων