Όταν η καπηλεία τραγικών νεκρών γίνεται πολιτικό όπλο, μύριοι άλλοι κίνδυνοι εκκολάπτονται.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2023, αφελώς, πιστέψαμε ότι κάτι σοβαρό είχε συμβεί στην ελληνική κοινωνία, η οποία έμπαινε σε πορεία χειραφέτησης. Πιστέψαμε δε, ότι αυτό οφειλόταν στη σοβαρότητα του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και σε τεχνολογικές μεταρρυθμίσεις που είχαν πραγματοποιηθεί, λόγω πανδημίας κυρίως, την περίοδο 2019-2023. Όλες οι παραπάνω αντιλήψεις έχουν καταρρεύσει γιατί δύο χρόνια μετά το τραγικό σιδηροδρομικό ατύχημα των Τεμπών, ο πολιτικός λαϊκισμός – εκχυδαϊσμός επανήλθαν κυρίαρχα στο προσκήνιο. Κάποια αδίστακτα και από κάθε άποψη πρόσωπα, με 24 μήνες καθυστέρηση, χωρίς κανέναν σεβασμό, ξέθαψαν 57 αδικοχαμένους νέους και σήμερα τους περιφέρουν ως πολεμικό λάβαρο. Την ίδια στιγμή, αξιοποιώντας τη χυδαιότητα και την συνωμοσιολογία που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, οι ίδιοι κύκλοι της ανωμαλίας βάλλουν κατά της δικαιοσύνης και των δημοκρατικών θεσμών της χώρας, με μοναδικό στόχο να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη και να εξευτελίσουν θεσμούς που συντηρούν τον δημοκρατικό τρόπο ζωής.
Οι πρωτεργάτες των συλλαλητηρίων για το ατύχημα στα Τέμπη, δύο χρόνια μετά τα συμβάντα, αυτό που ήθελαν και επιθυμούν δεν είναι ούτε η εξυγίανση του ΟΣΕ, ούτε η διερεύνηση της όλης υπόθεσης, ούτε η λήψη μέτρων και κυρώσεων κατά των υπευθύνων. Οι στοίχοι τους είναι η εξαπάτηση της κοινής γνώμης, η καλλιέργεια οργής και η εγκατάσταση μιας χυδαίας μηδενιστικής ιδεολογίας μουσολινικού τύπου.
Σύμμαχος τους σε αυτήν την αποκρουστική ιστορία σκύλευσης νεκρών, είναι οι χειρισμοί της κυβέρνησης γύρω από το θέμα και οι γελοίες μεθοδεύσεις της, όταν έπρεπε να δείξει ευθύνη και πυγμή. Αυτό δεν μπορούσε όμως να συμβεί, γιατί η παρούσα κυβέρνηση συγχέει τις καλές προθέσεις με το επικίνδυνο πελατειακό κράτος.
Χαρακτηριστική από την άποψη αυτή είναι η περίπτωση της ψηφιακής μεταρρύθμισης. Η τελευταία, αν και απαραίτητη, ξεκίνησε καλά αλλά σε κάποια φάση υποτάχθηκε στις ανάγκες της γραφειοκρατίας. Και αυτό οι πολίτες το διαπιστώνουν όταν έχουν αν κάνουν με την ΑΑΔΕ για παράδειγμα.
Σήμερα, λοιπόν, η χώρα βιώνει μια εξόχως επικίνδυνη κατάσταση. Με όπλο και όχημα τους ατυχείς νεκρούς των Τεμπών, περιθωριακές πολιτικές ομάδες πριν λίγους μήνες, ανακάλυψαν τον τρόπο να αναρριχηθούν στο προσκήνιο αξιοποιώντας μέσω ενός πολύνεκρου ατυχήματος, μια λαϊκή δυσαρέσκεια και κόπωση που δεν έχει σχέση με το συμβάν. Τα Τέμπη δεν προκαλούν ούτε πληθωρισμό, ούτε κατασχέσεις ακινήτων και τραπεζικών λογαριασμών, ούτε εκτίναξη των ενοικίων ούτε καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης, ούτε γεωπολιτικές αναταράξεις.
Τα Τέμπη είναι μοναδική ευκαιρία για πολιτικούς «κομπραδόρους» να πουλήσουν μηδενισμό, φόβο, μίσος και ανορθολογισμό. Δηλαδή για να προωθήσουν συστατικά ολοκληρωτικής εξουσίας. Όλα τα άλλα είναι λόγια που φέρνουν φτώχεια.
