Τα αποκαλούμενα Ακροδεξιά κόμματα που εισήλθαν στη Βουλή, είναι περισσότερο προέκταση της αριστεράς.
Του Πέτρου Βενέτη
Ξεκίνησε (σκόπιμα) από το ΣΥΡΙΖΑ, έγινε ευχάριστα αποδεκτή από το ΚΚΕ και υιοθετήθηκε (σκόπιμα ή από άγνοια) από δημοσιογράφους, ο προσδιορισμός «κόμματα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας», όταν αναφέρονται στα ακροδεξιά κόμματα τα οποία εισέβαλαν στη Βουλή χθες.
Έτσι, πονηρά εμπεδώνεται η αντίληψη, ότι είναι κόμματα κοντά στην ιδεολογία της Ν.Δ.
Στην πραγματικότητα, όμως, τα πράγματα είναι αλλιώς.
Δεξιά από την άκρα δεξιά δεν είναι το κενό (όπως στη Βουλή).
Είναι η άκρα αριστερά.
Οι ιδεολογίες αν τις βάλεις τη μία μετά την άλλη, κάνουν κύκλο και τα δύο άκρα τους ενώνονται (είναι οι 360 μοίρες, του Αλέκση, που χαλάν όμως τον μπούσουλα).
Τι διαφορά είχε η ναζιστική Γερμανία, με την κομμουνιστική Ρωσία;
Μπορεί το κεφάλαιο να ήταν στην ιδιοκτησία των διαφόρων Κρουπ , αλλά το τι παράγονταν στη χώρα, αποφάσιζε το ένα κόμμα, των Ναζί, κατ’ αντιστοιχίαν του κόμματος των Μπολσεβίκων.
Αυτά, λοιπόν τα κόμματα, ιδεολογικά βρίσκονται πιο πολύ στα αριστερά των αριστερών, παρά δεξιά των δεξιών.
Η Νέα Δημοκρατία, έμπρακτα και όχι μόνο καταστατικά, έχει αποδείξει την προσήλωσή της στον κοινοβουλευτισμό και όχι να τον χρησιμοποιήσει σαν εφαλτήριο για να τον καταργήσει.
Ούτε έβαλε ποτέ σαν στόχο τον έλεγχο των «αρμών της εξουσίας».
Απ’ την άλλη μεριά ήταν πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας να τους ανακόψει την προέλαση (άλλο το πόσο το πέτυχε).
Ιδεολογικά, λοιπόν, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη απόσταση, από ότι αφήνει να εννοηθεί ο τοπογραφικός προσδιορισμός.
