Του Βασίλιου Γρ. Παπαδάκη
Στις εσωκομματικές εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου, οι ψηφοφόροι της δήθεν «Προοδευτικής Συμμαχίας» δεν ανέδειξαν ως αρχηγό την Αριστερή, πρώην υπουργό Εργασίας με οκταετή πολιτική πείρα, μορφωμένη, χάρμα ιδέσθαι, αλλά τον σφετεριστή, ένα διάττοντα αστέρα ερυθρής απόχρωσης, τελευταίο στάδιο της εξέλιξης του. Η φαλλοκρατία καλά κρατεί.
Ο Περικλής (495-429 π.Χ.) στον Επιτάφιο (Θουκυδίδης 3,32) λέγει: «Οι πολίται οι οποίοι ψηφίζουν αλλά δεν γνωρίζουν επαρκώς τους υποψήφιους άρχοντες και τα πολιτικά ρεύματα είναι άχρηστοι πολίται». Επίκαιρη η ρήση με αναφορά στους οπαδούς οι οποίοι ψήφισαν τον οινοχόο του Δία. Δυστυχώς την σήμερον ημέραν υπάρχουν πολλοί φαύλοι οι οποίοι επαφίενται στην τυφλή και ανεξέλεγκτη καθοδήγηση του κομματάρχη.
Ας ανατρέξουμε πάλι στον Θουκυδίδη (460-395 π.Χ.), ο πρώτος πολιτικοστρατιωτικός και κριτικός ιστορικός της ανθρωπότητας. «Οι περισσότεροι άνθρωποι, λέει, δεν είναι πρόθυμοι να υποβληθούν στον κόπο αναζήτησης των αρίστων. Επιλέγουν τους όμοιους των και τους ψευδολόγους». «ΟΙ κυβερνήσεις πέφτουν και τα κράτη καταστρέφονται όταν δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στους άξιους και τους μέτριους». Αντισθένης (445-360 π.Χ.), κυνικός φιλόσοφος.
Ο κόσμος αλλάζει παρ΄ όλες τις θεαματικές συμφωνίες και τα ειρηνιστικά πυροτεχνήματα. Εάν κάποιοι επιχώριοι ή ξένοι δάκτυλοι, για συμφεροντολογικούς λόγους, προωθούν διπρόσωπους πολιτικούς επιδιώκοντας την αλλαγή της ισχύουσας κατάστασης στην ευρύτερη περιοχή, μόνο μία λύση υπάρχει, ο εξοστρακισμός των τσαρλατάνων στις εκλογές. «Δεν έχουμε ούτε μόνιμους συμμάχους, ούτε παντοτινούς εχθρούς. Δεν υπάρχει δίκαιο ή άδικο. Μόνο τα συμφέροντα μας είναι μόνιμα και παντοτινά». Χένρυ Πάλμερστον (1784-1865) πρωθυπουργός και υπουργός εξωτερικών της Μεγ. Βρετανίας.
Σχετικά με την ομοφυλοφιλία, ο Sigmund Freud (1856-1939), Αυστριακός νευροψυχίατρος στο βιβλίο: «Ego and Id», 1923, επισήμανε τη σημασία του ναρκισσισμού (υπερβολική αυταρέσκεια) και το σύμπλεγμα του ευνουχισμού (αδικαιολόγητος φόβος απώλειας της ωραιότητας και ακεραιότητας του σώματος), στη γένεση της ομοφυλοφιλίας. Ο μαθητής του, Αυστριακός ιατρός-ψυχολόγος Alfred Adler (1870-1937), στο βιβλίο: «Θεωρία και πρακτική της ατομικής ψυχολογίας», 1918, γράφει: Στον άνδρα όπως και στη γυναίκα η σεξουαλική αντιστροφή, απορρέει από ασυνείδητα συμπλέγματα. Πρόκειται για αισθήματα κατωτερότητας, ο φόβος της αποτυχίας σπρώχνει το άτομο σε αναζήτηση συντρόφου του ιδίου φύλου. Στο αγόρι είναι συχνά η συνέπεια ανεπαρκούς ανατροφής. Ο άνδρας ταυτίζεται με τη μητέρα του και γίνεται ένα με αυτή. Οιδιπόδειο σύμπλεγμα.
Οι Ελληνίδες – Έλληνες στις επικείμενες δημοτικές εκλογές, 8 Οκτωβρίου, ας ψηφίσουν τους εξέχοντες με γνώμονα το κοινό συμφέρον.
