Αργά αλλά σταθερά, ολόκληρες περιοχές της Γαλλίας τελούν υπό ισλαμική κηδεμονία και στην ουσία αποτελούν ισλαμικά κρατίδια εν κράτει!!
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Ο Γάλλος εκπαιδευτικός Ντιντιέ Λεμαίρ, καθηγητής Φιλοσοφίας, αριστερός κατά δήλωσή του, από τη Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου δεν μπορεί να διδάξει στο σχολείο που διδάσκει 20 χρόνια, γιατί κινδυνεύει η ζωή του. Η τοπική αστυνομία που τον προστατεύει από το 2018 και η σχολική επιθεώρηση, δεν αναλαμβάνουν ευθύνες, μετά από δηλώσεις του Γάλλου εκπαιδευτικού στο τηλεοπτικό κανάλι CNews ότι η πόλη Τραπ, στην οποίαν βρίσκεται το σχολείο του, τελεί πλέον υπό ισλαμική επιρροή. Στο πλαίσιο δε αυτό, οι ισλαμοφασίστες που επιβάλλουν τη θέληση τους στην πόλη, τονίζουν πως δεν αναγνωρίζουν τη Γαλλική Δημοκρατία και τις αρχές της, δεν θέλουν να υπάρχουν ελευθερία σκέψης και έκφρασης και απορρίπτουν την ισότητα των φύλων. Κατά συνέπεια, κάθε πολίτης της πόλης Τραπ, που δεν συμφωνεί με τις πιο πάνω αρχές, φέρει την ευθύνη αν θα έχει ή όχι κεφάλι κάποια στιγμή. Ο αποκεφαλισμός του εκπαιδευτικού Σαμουέλ Πατύ, πριν λίγους μήνες, επιβεβαιώνει του λόγου το ασφαλές.
«Από τον περασμένο Νοέμβριο, τονίζει ο Ντιντιέ Λεμαίρ, τις νύχτες λαγοκοιμάμαι, αισθάνομαι να απειλούμαι, κυκλοφορώ με χίλιες επιφυλάξεις και έχω βαρεθεί να ακούω όλους να μου λένε ότι πρέπει να κλείσω το στόμα μου. Είναι κατάσταση αυτή; Αυτή είναι η Γαλλική Δημοκρατία; … Αυτά που συμβαίνουν στο σχολείο που διδάσκω είναι ασύλληπτα. Οι μαθητές μου τελούν υπό καθεστώς ισλαμικής τρομοκρατίας και δυστυχώς για αυτούς, σε κάποιες περιπτώσεις αυτό συμβαίνει και με συμμετοχή των γονιών τους.
Στις μέρες μας, οι επιθέσεις κατά της ανεξιθρησκείας είναι όλο και πιο καλά οργανωμένες, έχουν συλλογικό χαρακτήρα και τελικά επιδιώκουν να σπρώξουν τη Γαλλία σε μια εμφύλια σύρραξη».
Και με τα λόγια αυτά, ο Γάλλος εκπαιδευτικό, φέρνει στο προσκήνιο το σοβαρότερο πρόβλημα της σημερινής Γαλλίας: αυτό της σχέσης της με το ισλάμ και την επιρροή του στη σημερινή γαλλική πραγματικότητα.
Πρώην αποικιακή δύναμη και δύο βήματα από τις ακτές της Βόρειας Αφρικής, η Γαλλία ως εκ της θέσης της στη Μεσόγειο είχε πάντα ανοικτούς λογαριασμούς με τον αραβο-μουσουλμανικό της περίγυρο. Τα σαράντα τελευταία χρόνια όμως, οι σχέσεις αυτές παίρνουν άλλη τροπή. Το μουσουλμανικό στοιχείο έχει κυριολεκτικά κατακλύσει τη Γαλλία, την οποίαν και θεωρεί ως θρησκευτική επαρχία. Μια τελευταία δημοσκόπηση δείχνει ότι το 60% των Γάλλων μουσουλμάνων ηλικίας 16-24 ετών είναι υπέρ της ισλαμικής σαρίας και άρα απορρίπτουν όλες τις βασικές αρχές της Γαλλικής Δημοκρατίας και των αρχών του κράτους δικαίου. Όσο για την απόρριψη αυτή, όπως τονίζει ο δημοσιογράφος Πασκάλ Προ, επιβάλλεται συστηματικά και στα γαλλικά σχολεία, ιδιαίτερα βέβαια σε αυτά που έχουν πολλούς μουσουλμάνους μαθητές. Οι τελευταίοι, συστηματικά πλέον δέχονται ισλαμική κατήχηση, που είναι πραγματική πλύση εγκεφάλου. Και αν δεν ενδώσουν στις αρχές που τους επιβάλλονται, αρκετές φορές ξυλοκοπούνται…».
«Δεν χωράει πλέον καμμιά αμφιβολία ότι στη σημερινή Γαλλία ο ισλαμοφασισμός γνωρίζει εντυπωσιακή άνοδο και τελικά αυτός είναι που από αντίδραση θα φέρει την άκρα δεξιά στην εξουσία. Αυτός είναι εξάλλου και ο στόχος της ισλαμοφασιστικής τρομοκρατίας. Είναι καιρός, λοιπόν, εμείς οι πολιτικοορθολογιστές να ξυπνήσουμε και να πούμε τα πράματα με το όνομά τους. Ο ισλαμοφασισμός είναι εδώ και απειλεί τη δημοκρατία και τον τρόπο σκέψης μας», λέει ο σοσιαλιστής πρώην βουλευτές Πιερ Ντρε.
Από την πλευρά του, ο συνάδελφος και συγγραφέας Τιερύ Βολτόν, επισημαίνει ότι στην διάδοση της ισλαμικής προπαγάνδας στη Γαλλία, ζωτικός είναι ο ρόλος της Τουρκίας του Ερντογκάν. «Στόχος του Τούρκου προέδρου είναι η δημιουργία ενός ισλαμικού θύλακα στο εσωτερικό της χώρας. Πολλούς δε από τους στόχους του, ο ίδιος τους είχε αποκαλύψει με το γνωστό θραλσος του στο Στρασβούργο τον Οκτώβριο 2015, όταν κάλεσε τους Τούρκους μετανάστες να αντισταθούν στην ενσωμάτωση τους στη Γαλλική Δημοκρατία, και δυτική κοινωνία. Οι προθέσεις του Ερντογκάν είναι ξεκάθαρες. Χρησιμοποιεί την ισλαμική προπαγάνδα ως διπλωματικό όπλο και εργαλείο εκβιασμού της Δύσης. Ας το έχουμε υπόψη μας γιατί με την τουρκική επιρροή δεν έχουμε ξεμπλέξει στη Γαλλία», προσθέτει ο Γ.Βολτόν.
Και δεν έχει άδικο. Σύμφωνα με ισραηλινές εκτιμήσεις, από το 2015 έως σήμερα, η Τουρκία και το Κατάρ έχουν δαπανήσει πάνω από 600 εκατ. δολλάρια σε επιχειρήσεις προπαγάνδας στη Γαλλία, τη Β. Αφρική και τη Λωρίδα της Γάζας.
Βασική δε επιδίωξη της Τουρκίας ιδιαίτερα είναι η αποσταθεροποίηση της Γαλλίας, που κατά τους Τούρκους είναι αυτή τη στιγμή από στρατιωτικής και γεωπολιτικής σκοπιάς, το πιο ισχυρό στήριγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το δε θλιβερό στην περίπτωση αυτή, είναι η γερμανική ανοχή προς τις τουρκικές ενέργειες, σε μιά φάση που η ΕΕ, έχει κάθε λόγο να κάνει αισθητή και την πολιτική της ύπαρξη, πέρα από το οικονομικό, κοινωνικό και ανθρωπιστικό της βάρος
