Το τετράπτυχο Ύβρης – Άτη – Νέμεσις – Τίσις, που αποτελεί το ηθικό υπόβαθρο της αρχαίας τραγωδίας, μπορεί γλαφυρά να περιγράψει το σύγχρονο δράμα της Ευρώπης, που τείνει να εξελιχθεί σε τραγωδία με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους Ευρωπαίους πολίτες, αν τελικά επέλθει το τέλος του ευρωπαϊκού ονείρου εξαιτίας της ανιστόρητης συμπεριφοράς και δράσης παραγόντων όπως ο Σόιμπλε. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, που δεν σταματά να εργάζεται πυρετωδώς για μία μικρή γερμανική Ευρώπη των προθύμων, έχει ξεπεράσει την Υβριν που εκφράζει την αλαζονεία της εξουσίας και πέρασε ήδη στο δεύτερο στάδιο, την Ατη, που εκφράζει την τύφλωση του νου, όπως δείχνει η μικρόνοη προσέγγιση προτεσταντικού τύπου με πυρήνα την τιμωρητική αντιμετώπιση λαών που συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Προσέγγιση, που τορπιλίζει το ίδιο το οικοδόμημα, το οποίο ελλείψει στέρεων και προωθημένων δομών, στηρίχτηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό στο συναισθηματικού τύπου στοιχείο της αλληλεγγύης, το οποίο ο Σόιμπλε και οι δυνάμεις που εκφράζει, έχουν πλέον καταστρέψει ολοσχερώς με αποτέλεσμα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα να στερείται της μόνης ουσιαστικής συγκολλητικής ουσίας και επομένως να κινδυνεύει με κατάρρευση ανά πάσα στιγμή. Το ζήτημα πλέον δεν είναι αν, αλλά το πότε θα περάσουμε στη Νέμεση η οποία θα εκφραστεί με την οργή, όχι των θεών όπως στην αρχαία τραγωδία, αλλά των λαών.
Τότε η Ευρώπη θα έχει διαβεί το Ρουβίκωνα. Ιδίως αν αυτό συμβεί με την επικράτηση των λαϊκίστικων, ακροδεξιών και ξενοφοβικών δυνάμεων, που διαρκώς ισχυροποιούνται όσο ο Σόιμπλε και λοιποί Γερμανοί, συνεχίζουν να σφίγγουν το ζωνάρι της λιτότητας, που τελικά σημαίνει ανισοκατανομή του πλούτου και εξοστρακισμό στο περιθώριο όλο και περισσότερων Ευρωπαίων. Οι επιλογές αυτές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην Τίσιν, δηλαδή την καταστροφή, που δεν άλλη από τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, εξασφάλισε τη μακρύτερη ειρηνική περίοδο στη γηραιά ήπειρο, υψηλό επίπεδο ευημερίας στους λαούς και κάποια σχετική χειραφέτηση από τις ΗΠΑ.
Τώρα η γερμανική αλαζονεία και το σπέρμα της αυτοκαταστροφής που εμπεριέχει το κάθε ιμπέριουμ και πολύ περισσότερο το γερμανικό, όπως επανειλημμένα έχει αποδειχθεί ιστορικά, είναι η μεγάλη απειλή για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, το οποίο αν δεν καταφέρει να αποτρέψει τη Νέμεση, είναι σίγουρο πως θα επέλθει η Τίσις με απρόβλεπτες συνέπειες για τους ευρωπαϊκούς λαούς, που θα επιφέρει η παρακμή που θα επακολουθήσει της διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
