Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Αδύναμη να αντιμετωπίσει το κύμα των διαμαρτυριών, αγροτών, επιστημόνων, ελευθέρων επαγγελματιών, καθώς και εργαζόμενων στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, εμφανίζεται η κυβέρνηση, που προσπαθεί μάταια να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα, αναδεικνύοντας θέματα, όπως αυτό της διαδικασίας αδειοδότησης των καναλιών.
Ο αναβρασμός της κοινωνίας στο σύνολό της, δεν λέει να κοπάσει, αντίθετα εντείνεται , κι όπως όλα δείχνουν, τα ήδη εξαγγελθέντα μέτρα δεν γίνονται αποδεκτά από τους τροϊκανούς, πράγμα που σημαίνει ότι αντί ελάφρυνσης, μας περιμένουν τους νέες μεγαλύτερες επιβαρύνσεις.
Οι υποσχέσεις για καλύτερες μέρες, που ψελλίζει τώρα ο Α. Τσίπρας δεν συγκινούν κανέναν, μια και όλοι όσοι παρασύρθηκαν από τις ψεύτικες προεκλογικές εξαγγελίες, βλέπουν την πραγματικότητα και επιτίθενται όπου και όπως μπορούν στα κυβερνητικά στελέχη.
Μέσα σε αυτό το δυσοίωνο και ιδιαίτερα δυσάρεστο κλίμα, το προσφυγικό-μεταναστευτικό παίρνει νέες διαστάσεις με την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Ανατολικό Αιγαίο, σε μια αποστολή που συμφωνήθηκε, χωρίς την παρουσία της Ελλάδας στην Άγκυρα από την Μέρκελ και τον Νταβούτογλου.
Ταυτόχρονα η Τουρκία, που συνηθίζει να επωφελείται όταν βλέπει αδύναμη τη χώρα μας, προχωράει σε έρευνες για υδρογονάνθρακες στο κεντρικό Αιγαίο, στέλνοντας γι αυτό το σκοπό το ερευνητικό της σκάφος Σισμίκ.
Η ιστορία αυτή είχε επαναληφθεί το 1987 επί πρωθυπουργίας Οζάλ στην Τουρκία και Α. Παπανδρέου και λίγο έλλειψε να οδηγήσει τις δύο χώρες σε πολεμική σύγκρουση.
Ταυτόχρονα η Άγκυρα παρενόχλησε ιταλικό σκάφος στην ανατολική Μεσόγειο, που πόντιζε καλώδιο στα διεθνή ύδατα με το αιτιολογικό ότι κινείται εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας, που αξίζει να σημειωθεί ότι δεν έχει οριοθετηθεί, μια και Τουρκία αρνείται να δεχθεί τους κανόνες που ορίζονται από το δίκαιο της Θάλασσας, που έχουν ήδη αποδεχθεί όλες οι χώρες πλην ελαχίστων.
Αλλά οι προκλήσεις του εξ ανατολών γείτονά μας δεν σταματούν εδώ. Έφτασαν στο σημείο να εκδώσουν Νόταμ με την οποία απαγόρευαν στο πολεμικό μας ναυτικό να διεξάγει έρευνα για τον εντοπισμό του ελικοπτέρου και των τριών άτυχων αξιωματικών του ναυτικού, στη νήσο Κίναρο.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η πατρίδα μας βρίσκεται μπροστά σε πολλαπλούς σοβαρούς κινδύνους. Αντί λοιπόν μιας υπεύθυνης και αξιόπιστης προσέγγισής των δυσεπίλυτων αυτών προβλημάτων, παρατηρούμε την πολιτική ηγεσία να ενδιαφέρεται, τη μια μέρα για το πώς θα βολέψει στον κρατικό τομέα τους κάθε λογής συγγενείς και φίλους και την άλλη το πώς θα τους εξασφαλίσει πλουσιοπάροχες αμοιβές σε αυτούς, μέσω της αλλαγής των μισθολογίων του, στις ανώτατες κλίμακες ανεξαρτήτως προσόντων και εμπειριών.
Σε όλα αυτά έρχεται ακόμη να προστεθεί και η νέα κυβερνητική πρωτοβουλία, σύμφωνα με την οποία οι Τσακαλώτος και Τσίπρας συμφώνησαν να προχωρήσουν στην ίδρυση Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων στο οποίο εντάσσεται το σύνολο του ΤΑΙΠΕΔ όλα τα ακίνητα του Δημοσίου που υπερβαίνουν τα 78.000, τα λιμάνια, οι δρόμοι και τα έσοδα των διοδίων, η συμμετοχή του Δημοσίου στη ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΔΑΘ, η ΔΕΣΦΑ, η ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ μαζί με τα δίκτυα, ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα της χώρας, μαζί με το ΤΧΣ καθώς και το σύνολο του ορυκτού και του ενεργειακού πλούτου της χώρας σε ξηρά και θάλασσα (ΕΣΤΙΑ 13/02/16) Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα της εφημερίδας κάτι ανάλογο έγινε στην Ανατολική Γερμανία από την Δυτική, στην περίοδο της ενοποίησης, με αποτέλεσμα μια αξία 300 δις ευρώ να πουληθεί μόλις 42 δις και το αντίστοιχο Ταμείο, που ανέλαβε αυτή την εκποίηση, να αφήσει έλλειμμα 170 δις ευρώ που πέρασαν στον δημόσιο προϋπολογισμό της ενοποιημένης Γερμανίας.
Παράλληλα δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι οι τροϊκανοί επανέρχονται, απαιτώντας η έδρα του εν λόγω Ταμείου να μετακινηθεί στο Λουξεμβούργο και η διοίκησή του να περιέλθει σε εκπρόσωπο των δανειστών.
Με όλα αυτά τα βαριά σύννεφα, που έχουν συσσωρεύει πάνω από τη χώρα μας, είναι περίπου βέβαιο ότι το παρόν κυβερνητικό σχήμα δεν θα μπορέσει να κρατηθεί για πολύ. Προκειμένου να αποφευχθούν στο βαθμό του δυνατού τα χειρότερα, είναι άμεση η ανάγκη να υπάρξει χωρίς άλλη καθυστέρηση ένα νέο μικρό κυβερνητικό σχήμα με πρόσωπα αξιόλογα, κοινής αποδοχής, που θα στηριχθεί από περισσότερα κόμματα, με σκοπό να βγάλει την χώρα από τα σημερινά της αδιέξοδα…
Αδύναμη να αντιμετωπίσει το κύμα των διαμαρτυριών, αγροτών, επιστημόνων, ελευθέρων επαγγελματιών, καθώς και εργαζόμενων στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, εμφανίζεται η κυβέρνηση, που προσπαθεί μάταια να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα, αναδεικνύοντας θέματα, όπως αυτό της διαδικασίας αδειοδότησης των καναλιών.
Ο αναβρασμός της κοινωνίας στο σύνολό της, δεν λέει να κοπάσει, αντίθετα εντείνεται , κι όπως όλα δείχνουν, τα ήδη εξαγγελθέντα μέτρα δεν γίνονται αποδεκτά από τους τροϊκανούς, πράγμα που σημαίνει ότι αντί ελάφρυνσης, μας περιμένουν τους νέες μεγαλύτερες επιβαρύνσεις.
Οι υποσχέσεις για καλύτερες μέρες, που ψελλίζει τώρα ο Α. Τσίπρας δεν συγκινούν κανέναν, μια και όλοι όσοι παρασύρθηκαν από τις ψεύτικες προεκλογικές εξαγγελίες, βλέπουν την πραγματικότητα και επιτίθενται όπου και όπως μπορούν στα κυβερνητικά στελέχη.
Μέσα σε αυτό το δυσοίωνο και ιδιαίτερα δυσάρεστο κλίμα, το προσφυγικό-μεταναστευτικό παίρνει νέες διαστάσεις με την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Ανατολικό Αιγαίο, σε μια αποστολή που συμφωνήθηκε, χωρίς την παρουσία της Ελλάδας στην Άγκυρα από την Μέρκελ και τον Νταβούτογλου.
Ταυτόχρονα η Τουρκία, που συνηθίζει να επωφελείται όταν βλέπει αδύναμη τη χώρα μας, προχωράει σε έρευνες για υδρογονάνθρακες στο κεντρικό Αιγαίο, στέλνοντας γι αυτό το σκοπό το ερευνητικό της σκάφος Σισμίκ.
Η ιστορία αυτή είχε επαναληφθεί το 1987 επί πρωθυπουργίας Οζάλ στην Τουρκία και Α. Παπανδρέου και λίγο έλλειψε να οδηγήσει τις δύο χώρες σε πολεμική σύγκρουση.
Ταυτόχρονα η Άγκυρα παρενόχλησε ιταλικό σκάφος στην ανατολική Μεσόγειο, που πόντιζε καλώδιο στα διεθνή ύδατα με το αιτιολογικό ότι κινείται εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας, που αξίζει να σημειωθεί ότι δεν έχει οριοθετηθεί, μια και Τουρκία αρνείται να δεχθεί τους κανόνες που ορίζονται από το δίκαιο της Θάλασσας, που έχουν ήδη αποδεχθεί όλες οι χώρες πλην ελαχίστων.
Αλλά οι προκλήσεις του εξ ανατολών γείτονά μας δεν σταματούν εδώ. Έφτασαν στο σημείο να εκδώσουν Νόταμ με την οποία απαγόρευαν στο πολεμικό μας ναυτικό να διεξάγει έρευνα για τον εντοπισμό του ελικοπτέρου και των τριών άτυχων αξιωματικών του ναυτικού, στη νήσο Κίναρο.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η πατρίδα μας βρίσκεται μπροστά σε πολλαπλούς σοβαρούς κινδύνους. Αντί λοιπόν μιας υπεύθυνης και αξιόπιστης προσέγγισής των δυσεπίλυτων αυτών προβλημάτων, παρατηρούμε την πολιτική ηγεσία να ενδιαφέρεται, τη μια μέρα για το πώς θα βολέψει στον κρατικό τομέα τους κάθε λογής συγγενείς και φίλους και την άλλη το πώς θα τους εξασφαλίσει πλουσιοπάροχες αμοιβές σε αυτούς, μέσω της αλλαγής των μισθολογίων του, στις ανώτατες κλίμακες ανεξαρτήτως προσόντων και εμπειριών.
Σε όλα αυτά έρχεται ακόμη να προστεθεί και η νέα κυβερνητική πρωτοβουλία, σύμφωνα με την οποία οι Τσακαλώτος και Τσίπρας συμφώνησαν να προχωρήσουν στην ίδρυση Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων στο οποίο εντάσσεται το σύνολο του ΤΑΙΠΕΔ όλα τα ακίνητα του Δημοσίου που υπερβαίνουν τα 78.000, τα λιμάνια, οι δρόμοι και τα έσοδα των διοδίων, η συμμετοχή του Δημοσίου στη ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΔΑΘ, η ΔΕΣΦΑ, η ΔΕΠΑ, τα ΕΛΠΕ, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ μαζί με τα δίκτυα, ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα της χώρας, μαζί με το ΤΧΣ καθώς και το σύνολο του ορυκτού και του ενεργειακού πλούτου της χώρας σε ξηρά και θάλασσα (ΕΣΤΙΑ 13/02/16) Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα της εφημερίδας κάτι ανάλογο έγινε στην Ανατολική Γερμανία από την Δυτική, στην περίοδο της ενοποίησης, με αποτέλεσμα μια αξία 300 δις ευρώ να πουληθεί μόλις 42 δις και το αντίστοιχο Ταμείο, που ανέλαβε αυτή την εκποίηση, να αφήσει έλλειμμα 170 δις ευρώ που πέρασαν στον δημόσιο προϋπολογισμό της ενοποιημένης Γερμανίας.
Παράλληλα δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι οι τροϊκανοί επανέρχονται, απαιτώντας η έδρα του εν λόγω Ταμείου να μετακινηθεί στο Λουξεμβούργο και η διοίκησή του να περιέλθει σε εκπρόσωπο των δανειστών.
Με όλα αυτά τα βαριά σύννεφα, που έχουν συσσωρεύει πάνω από τη χώρα μας, είναι περίπου βέβαιο ότι το παρόν κυβερνητικό σχήμα δεν θα μπορέσει να κρατηθεί για πολύ. Προκειμένου να αποφευχθούν στο βαθμό του δυνατού τα χειρότερα, είναι άμεση η ανάγκη να υπάρξει χωρίς άλλη καθυστέρηση ένα νέο μικρό κυβερνητικό σχήμα με πρόσωπα αξιόλογα, κοινής αποδοχής, που θα στηριχθεί από περισσότερα κόμματα, με σκοπό να βγάλει την χώρα από τα σημερινά της αδιέξοδα…
