Του Αντώνη Βενέτη
Η επικαιρότητα των ημερών αναφέρεται στη Συρία.
Από τους ελληνιστικούς ακόμα χρόνους, από το 323 π.Χ., η παρουσία των Ελλήνων, παρά το πέρασμα των αιώνων, παραμένει ακόμα εντυπωσιακά εμφανής στη Συρίας.
Τους μνημονεύει υπερηφάνως στα αθάνατα ποιήματά του, ο Αλεξανδρινός Κ. Καβάφης
«κι αν ήταν Έλλην της Συρίας…»
Ένας Θεός των
«Να γίνει πάλι κράτος δυνατό η Συρία»
Δημητρίου Σωτήρος (162 – 150 π.Χ.)
«κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων»
«Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο»
Ας φρόντιζαν
«κι οι πολυάριθμοι επίλοιποι Έλληνες Αιγύπτου και Συρίας, κι οι εν Μηδία, κι οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι. ….Με τες εκτεταμένες επικράτειες, με την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρμογών»
Στα 200 π.Χ.
«το εξαίσιον Οὗτος Ἐκεῖνος, που άλλοτε στον ύπνο του άκουσε ο Λουκιανός»
Οὗτος Ἐκεῖνος
Ας μνημονεύσουμε – αιώνες μετά – τους μεγάλους υμνογράφους της ορθοδοξίας, Ρωμανό τον Μελωδό, και Ιωάννη Δαμασκηνό.
Θα κλείσω την επιστολή μου με δύο «ειδήσεις» αναφερόμενες στον ελληνισμό της Συρίας τον 19ο αιώνα.
ΜΕΛΛΟΝ, 19.5.1870 – «Εν Δαμασκώ διατρίβουσιν εμπορίου ή μικροτέρας βιομηχανίας χάριν έλληνες περί τους διακοσίους. Η εν τη Μωαμεθανική ταύτη πόλει προστασία των Ελλήνων υπηκόων είναι ανατεθειμένη εις τον ευγενεστάτων αισθημάτων, πλουσιότατον και φιλελλη- νικώτατον Αθανάσιον (Αβδούλ) Κούτσην, ούτινος οι πρόγονοι εκ Σπετσών, αποκατέστησαν εδώ προ πολλού και ήδη η οικογένεια Κούτση είναι εξηραβισμένη κατά την γλώσσαν […] ότι πανταχού υπάρχει παρά τοις Έλλησιν και τοις χριστιανοίς της Ανατολής προσφιλής και ακμαίος, αν όχι ισχυρός, ο ελληνισμός […].»
ΑΙΩΝ, 5.10.1883 – «θλιβερόν εκομίσθη… εκ Βηρυττού τηλεγράφημα, αγγέλων τον θάνατον του Ιατρού Βασιλείου Α. Βασιλείου… γεννηθείς εν έτει 1836… ότε το 1860 η Συρία επλημμύρισε τραυματιών χριστιανών του καταδιωγμού των Δρούσων, τον Βασίλειον Βασιλείου η Ελληνική Κυβέρνησις εκλεξαμένη απέστειλεν συν τω αειμνήστω Ιατρώ Πριφτοπούλω, προς περίθαλψιν πασχόντων. Έκτοτε παρέμεινεν εκείθε εξασκών την επιστήμην αυτού. […] Νυμφευθείς εν Βηρρυτώ κατέλιπε δέκα τέκνα, εν τρυφερή ηλικία.»
