Οι πλέον «σπάνιες γαίες»… Του Ηλία Καραβόλια

Του Ηλία Καραβόλια

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε Ουκρανία (αλλά και στην Γάζα) πέραν αυτών που έχασαν την ζωή τους, έχασαν δουλειές και περιουσίες, έχασαν τα σπίτια τους, το βιός τους (κρατήστε το αυτό θα μας χρειαστεί).

Τα μεσιτικά deals του νέου πλανητάρχη είναι καπιταλιστικά ωφέλιμα, προφανώς δηλαδή βιώσιμα ως επενδυτικά σχέδια.

Ξέρεις όμως φίλε αναγνώστη γιατί ; Όχι μόνο γιατί η συμφωνία για εξόρυξη ορυκτού πλούτου στα ουκρανικά εδάφη (ή και αυτή για ανέγερση πολυτελών κατοικιών στην λωρίδα της Μέσης Ανατολής) κοστολογείται έτσι απλά εκ των προτέρων σε κάποια δις δολάρια.

Τα κέρδη των πολυεθνικών κεφαλαίων που θα πέσουν σε Ουκρανία και Γάζα θα βγουν όχι μόνο από το ορυκτό εμπόρευμα, τις σπάνιες γαίες, ή από την ανέγερση κατοικιών στην Μέση Ανατολή : θα βγουν κυρίως απο την υπεραξία που θα παράγουν τα φθηνά χέρια που γέννησε ο πόλεμος (και ανέφερα στην πρώτη παράγραφο).

Τα κέρδη θα τα γράψει η απόσπαση υπεραξίας από όλους εκείνους που έβλεπαν βόμβες να πέφτουν στα σπίτια και στην γη τους και τώρα θα τους πληρώνουν οι κολοσσοί ένα κομμάτι ψωμί για εξόρυξη πολύτιμων γαιών στα ουκρανικά χώματα ή για οικοδόμηση πολυτελών συγκροτημάτων στην λωρίδα της Γάζας.

Οι πιο «σπάνιες γαίες» στα εδάφη του πολέμου, εκεί που ο ιμπεριαλισμός των μεγάλων δυνάμεων ρίχνει βόμβες, είναι πάντα τα φθηνά χέρια των εκτοπισμένων από την ίδια τους την γη.

Είναι τα χέρια των ελεύθερων πολιορκημένων που θα επαναπατριστούν μέσα στο γενικότερο ντηλάρισμα και μέσα στο ίδιο εκείνο ηγεμονικό παίγνιο των μεγάλων δυνάμεων, αυτό που τους έκανε πρόσφυγες στον τόπο τους.

Είναι όλοι αυτοί οι δυστυχισμένοι που έτυχε να μείνουν ζωντανοί και τώρα θα «στρατολογηθούν» ως τυχεροί (υποτίθεται) από το ίδιο αυτό ξένο κεφάλαιο που έσπερνε τον όλεθρο του πολέμου στα σπίτια τους και στα παιδιά τους.

Τα ορυκτά και τα εδάφη δεν θα τα βρουν και δεν θα τα σκάψουν μόνο μηχανήματα και επενδυτικά κεφάλαια αλλά ανθρώπινα σώματα, κορμιά κατεστραμμένων που αναγκαστικά θα δουλεύουν για αυτούς τους μεγάλους που ντηλάρουν πάνω στη γη των μικρών την οποία βομβάρδιζαν.

Και που διαμελίζουν επικράτειες αρχαίες μοιράζοντας σε ένα κομμάτι χαρτί τα ξένα χώματα, χωρίς να υπολογίζουν τις γενιές που έζησαν πάνω τους…