Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Πριν καλά-καλά λιώσουν οι πάγοι, που προκάλεσε ο χιονιάς, ο Α. Τσίπρας προχώρησε, μετά το αίτημα του περασμένου Δεκεμβρίου για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, σε μια νέα κίνηση, αυτή της πρότασης μομφής προς την κυβέρνηση, αφού προηγήθηκε το αίτημα της παραίτησης έξι υπουργών, με αφορμή την ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού, στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της σφοδρής χιονόπτωσης.
Όπως φάνηκε εξ αρχής, η κίνηση αυτή είχε πολλαπλούς στόχους. Εκ πρώτης όψεως έχει στόχο την κυβέρνηση. Όμως ο “πύραυλος” Τρίπρα εμφανίζεται με πολλαπλές κεφαλές. Η πρώτη αφορούσε την κυβέρνηση, που εκ των πραγμάτων θα εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία, η δεύτερη κατευθύνθηκε στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ.
Τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τρόμαξε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, που εμφανίζει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. μια ανάσα πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η τρίτη βολή έχει να κάνει με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους, που αρνήθηκαν να αποδεχθούν τις προτάσεις του, για τρεις θητείες και εκλογή αρχηγού από όλα τα μέλη του κόμματος.
Παράλληλα ο Α. Τσίπρας επιδιώκει με την πρόταση μομφής να εμφανίσει ενιαίο το μέτωπο της αντιπολίτευσης υπό την ηγεσία του στα μάτια της κοινής γνώμης, κάτι που αρνούνται όλα τα κόμματα, ακόμη και αυτά που συμφωνούν μαζί του για την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, όπως το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση και το Μέρα 25.
Αντίθετα το ΚΙΝ.ΑΛ., που οι δημοσκοπήσεις το εμφανίζουν ως πολύφερνη νύφη, μολονότι καταψηφίζει την κυβέρνηση, δεν συμφωνεί με την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Κι αυτό, γιατί εν μέσω πανδημίας θα ήταν άκαιρη μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Και παράλληλα και θεσμικά το Σύνταγμα προσδιορίζει επακριβώς τους λόγους, για μια πριν την τετραετή λήξη της θητείας της κυβέρνησης, προσφυγή στις κάλπες.
Η θέση αυτή του ΚΙΝ.ΑΛ. εξόργισε τον ΣΥΡΙΖΑ, που πετώντας την μπάλα στην εξέδρα, έσπευσε να κατηγορήσει τον Ν. Ανδρουλάκη ότι είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.
Όμως το κρίσιμο θέμα για τον Α. Τσίπρα δεν είναι η κυβέρνηση και η ανεδαφική πρόταση για πρόωρες εκλογές, ούτε καν ο Ν. Ανδρουλάκης που κράτησε ίσες αποστάσεις. Είναι εσωκομματικό το πρόβλημα του και η αγωνία του να εξασφαλίσει την διατήρησή του στην ηγεσία του κόμματος και μετά την επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Για να δέσει αυτή την προοπτική χτυπάει σε δύο στόχους. Ο ένας η εκλογή του όχι κατά το πρότυπο των ανοιχτών διαδικασιών, που έχουν ακολουθήσει αρχικά το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. και εν συνεχεία η ΝΔ, αλλά από τα 90.000 περίπου μέλη του κόμματος. Αυτή η διαδικασία θα αποτρέψει μιαν αμφισβήτηση μετά από μια ήττα στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση, μια και δεν θα υπάρχει η σημερινή συνεδριακή διαδικασία.
Παράλληλα με τις αποστρατείες μετά από τρεις θητείες κοινοβουλευτικές ή κομματικές στην Κεντρική Επιτροπή, επιδιώκει να βγάλει εκτός όλη την παλιά φρουρά και να αναδείξει νέα πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης του, συνθλίβοντας έτσι κάθε τάση ή ρεύμα, που έχει τώρα αφυπνισθεί μετά την απώλεια της εξουσίας τον Ιούλιο του 2019.
Συμπερασματικά, ο Α. Τσίπρας βλέποντας την δυσκολία να ηγηθεί μιας κυβέρνησης μετά τις επόμενες εκλογές με απλή αναλογική, στην οποία θα συμπράξουν ΚΙΝ.ΑΛ. Μέρα 25 και ΚΚΕ, θέλει πάση θυσία να διατηρήσει την ηγεσία του κόμματος στους χαλεπούς καιρούς που τον περιμένουν.
Το θέμα όμως για εκείνον, αλλά και τους εν τη επικείμενη αποστρατεία συντρόφων είναι και αυτό της επιβίωσης, μια και οι περισσότεροι εξ αυτών δεν έχουν επάγγελμα να ασκήσουν, την επαύριον της εξόδου τους από την πολιτική σκηνή.
Δεν είναι ούτε οι πρώην πρωθυπουργοί Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι και Αυστρίας Σεμπάστιαν Κούρτς, που ο πρώτος αποχωρώντας από την πολιτική, επέστρεψε στο Υποθηκοφυλακείο της Σάντα Πόλα και ο δεύτερος προσελήφθη ως διευθυντικό στέλεχος στη Σίλικον Βάλεϊ, στο Σαν Φρανσίσκο.
Οι εντός των τειχών πολιτικοί της Αριστεράς δεν θα έχουν που την κεφαλήν κλίναι.
Τούτων δοθέντων η πολιτική σκηνή μπορεί να φαίνεται σκληρή ανάμεσα στους δύο μονομάχους, όπως το παιχνίδι στο μπιλιάρδο, όμως στην προκειμένη περίπτωση η μπίλια χτυπάει μια άλλη για να πέσει μια τρίτη στην τρύπα, που σημαίνει ότι άλλος είναι ο στόχος, από αυτόν που αρχικά εμφανίζεται…
