Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη*
Ι. Πτωχεύσαμε το 2010 με δημόσιο χρέος μεγαλύτερο του 100/100 του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος).
● Σήμερα η υπέρβαση έχει περάσει το 200/100.
Οι αγορές εξακολουθούν να μας δανείζουν. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤΕ) μας εγγυάται.
● Κ ρ ί σ ι μ ο : Η ΕΚΤΕ εγγυάται. Εμείς όμως χρωστάμε (!!!).
ΙΙ. Διοχετεύεται ότι τα δημόσια χρέη δεν ενοχλούν. Δεν εξοφλούνται (!!!).
● Όσοι έτσι μιλούν αγνοούν την φυσιογνωμία του €.
Δύο είναι οι κατηγορίες των νομισμάτων. Οι πλούσιες – πλεονασματικές χώρες έχουν ισχυρά Νομίσματα: Νομίσματα “αποθεματικά”. Είναι “κ ο υ μ π α ρ ά δ ε ς” για τα παγκόσμια περισσεύματα. Τέτοιο νόμισμα – κουμπαράς – στην Ευρώπη υπήρξε – κυρίως – το γερμανικό μάρκο.
● Χώρες υπερχρεωμένες χρησιμοποιούν το νόμισμά τους ως χειραγωγούμενο συντελεστή κόστους. Υποτιμούν, δηλαδή, για λόγους επιβίωσης.
ΙΙΙ. Το 1991 έφθασε η ώρα της ελεύθερης κίνησης χρήματος στην Ευρώπη. Έγινε φανερό πως όλο το χρήμα θα εγκατέλειπε τον Νότο. Θα πήγαινε στο μ ά ρ κ ο.
Για να επιβιώσει ο Νότος αναδείχθηκε το €.
● Σχεδιάστηκε κατ’ εικόνα του μάρκου: ως νόμισμα αποθεματικό. Συμφωνήθηκαν ετήσια ελλείμματα κάτω του 3% του ΑΕΠ. Επίσης, δημόσιο χρέος ίσο προς το 60% του αυτού μεγέθους (ΑΕΠ) (Maastricht 10.12.91).
IV. Η Πανδημία οδήγησε σε αναστολή των ορίων Maastricht. Όχι σε κατάργηση. Κάθε εκταμίευση μη παραγωγική είναι πληθωριστική. Το ίδιο και κάθε χάρισμα χρέους. Κάποιος θα πληρώσει ό,τι χαρίζεται (!!!). Άλλως το χρήμα πληθωρίζεται.
● Μεταφέρεται από το Βορρά αξία στο Νότο. Γίνονται, δηλαδή, οι Βόρειοι δεκανίκι του υπερχρεωμένων Νοτίων (!!!).
Τέτοιο αποτέλεσμα είναι αδύνατο να αποδεχθεί ο Βορράς.
*έγκριτος νομικός και πρόεδρος του Μορφωτικού Ιδρύματος «Ελευθέριος Βενιζέλος»
