Ακούγεται κατ’ επανάληψη… με 151 ψήφους πέρασε το νομοσχέδιο για το ξεπούλημα των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ.
Τα ίδια ακούγαμε από την άλλη πλευρά όταν το ξεπούλημα άκουγε στο όνομα «Μικρή ΔΕΗ» και είχε στο τσουβάλι πολύ περισσότερη πραμάτεια. Είχε υδροηλεκτρικά και δίκτυα. Και τότε για εθνική προδοσία ακούγαμε, όπως και τώρα. Οι ρόλοι αλλάζουν.
Το ζητούμενο όμως είναι πως το πρόβλημα για την μεταλιγνιτική περίοδο είναι παλιό, αλλά κανείς υπεύθυνος, απ’ αυτούς που σήμερα «κλαίνε», δεν έκανε το παραμικρό για κάτι καλύτερο. Κανείς τους δεν είχε σχέδιο να αποτρέψει τα χειρότερα, τα οποία έρχονται.
Δηλώσεις του τύπου «να αποτρέψουμε τα χειρότερα» ή για «πράξεις εθνικής προδοσίας» ή «να παραιτηθούν οι υπεύθυνοι», όταν και οι ίδιοι υπεύθυνοι κάποια άλλη στιγμή, δεν είχαν την ευαισθησία να παραιτηθούν.
Βλέπεις, η καρέκλα έχει μέλι, έχει τη δύναμη της εξουσίας και η εξουσία φθείρει και το χρήμα διαφθείρει!
Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ κάποτε είχαν το σύστημα της αυτασφάλισης, κάτι που εμπόδιζε την μετοχοποίησή της και το σύστημα μελλοντικής εκποίησης. Για να ανοίξει ο δρόμος που έγινε λεωφόρος εκποίησης, έπρεπε η αυτασφάλιση να σπάσει.
Και αυτό έγινε με μπροστάρη όλους τους μεγαλο-συνδικαλιστές, προεξαρχόντων της τότε ΓΕΝΟΠ και του «μεγάλου» σωματείου της περιοχής!
Το Μάαστριχτ απαιτούσε αίμα και αυτό το έδωσαν οι «εκπρόσωποι των εργαζομένων».
Οι πύλες άνοιξαν και τώρα όλοι οι υπεύθυνοι σκούζουν για να γίνεται ντόρος και να βγουν φωτογραφίες!
Από την περιοχή απουσιάζει αναπτυξιακή πρόταση για δεκαετίες και την οποία περιμένει ακόμη η περιοχή. Πού είναι η πρόταση όλων αυτών που τώρα θυμήθηκαν να αποτρέψουν την καταστροφή; Φωνασκίες του τύπου «η δημόσια περιουσία δεν σας ανήκει για να την ξεπουλήσετε» δεν έχουν νόημα, διότι η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη τα θέλει όλα για το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτό είναι το διευθυντήριο που κυβερνά, αυτή είναι η Ευρώπη των εχόντων και τα θέλουν όλα. Στη συνθήκη του Μάαστριχτ αναφέρονται όλα «χαρτί και καλαμάρι». Τι δεν καταλαβαίνουμε;
Ας μας πουν όμως όλοι αυτοί που «αντιδρούν» και λένε, για τις – όντως – καταστροφικές επιπτώσεις στην περιοχή, από την πώληση μονάδων και ορυχείων… Τα κόμματά τους έχουν διαφορετική άποψη; Η νεοφιλελεύθερη πρακτική μιλάει για την πλήρη ιδιωτικοποίηση και εκποίηση μετά… απολύσεων!
Όσο για την ψήφο των βουλευτών, σε όποια εποχή και αν συμβεί, πάντα συντάσσονται με την κεντρική γραμμή.
Η οποιαδήποτε παρέκκλιση τιμωρείται και έχει κόστος και ποιος μπορεί να το σηκώσει;
Και ένα τελευταίο ερώτημα. Η Δ. Μακεδονία είναι μια από τις δύο περιφέρειες χωρίς πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Όταν η περιοχή είναι δηλητηριασμένη από τα εργοστάσια της ΔΕΗ… γιατί; Τι είναι αυτό που φρενάρει την αναβάθμιση υγείας στην περιοχή;
Επειδή η ευθύνη της διάλυσης είναι διαχρονική, είχαμε προ καιρού μια κουβέντα με υψηλόβαθμο στέλεχος της ΔΕΗ και ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τα της επιχείρησης.
Παραθέτουμε μέρος της κουβέντας και θεωρούμε πως αυτό τα λέει όλα…
«… Έχετε μπει στην καρδιά του προβλήματος. Όμως είναι μία πτυχή του. Δυστυχώς, η Εταιρεία εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι υπό τον έλεγχο πολλαπλών διαπλεκομένων που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την κάθαρση.
Τα ποσά που έχουν φαγωθεί μυθώδη. Όμως όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του κομματισμού και του κρατισμού.
Κανείς δεν θέλει αλλαγή γιατί είναι πάρα πολλοί που έχουν βολευτεί με αυτή την κατάσταση. Θα σας συνιστούσα σύνεση και σωφροσύνη.
Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Είναι παρήγορο όμως το γεγονός πως υπάρχουν πάρα πολλά στελέχη – δυστυχώς παραγκωνισμένα – και κυρίως πολλοί εργαζόμενοι που αγαπούν τρομερά τη ΔΕΗ!!! Και με αυτά που λέτε συμφωνούν 100% μαζί σας. Δυστυχώς η κατάσταση θα ξεκαθαρίσει μέσα από την οικονομική κατάρρευση της ΔΕΗ. Λυπάμαι πάρα πολύ αλλά η τοπική κοινωνία θα υποφέρει αρκετά. Ήδη η Stanadard & Poors προσδιόρισε για το δεύτερο εξάμηνο 2018 τις τεράστιες δυσκολίες που θα έχει η ΔΕΗ λόγω έλλειψης ρευστότητας.
Μια λύση είναι η χρησιμοποίηση του ορθού λόγου για πραγματοποίηση αλλαγών. Αλλά δεν νομίζω πως υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος…».
Δεν υπάρχει, μας λέει το μεγάλο στέλεχος της επιχείρησης, ο απαιτούμενος χρόνος για τη σωτηρία της ΔΕΗ.
Μπορεί ένας κούκος να μη φέρνει την Άνοιξη, ίσως όμως είναι ο προάγγελος της Άνοιξης. Χρειάζεται θέληση και να ειπωθούν αλήθειες.
Η έλλειψη ρευστότητας είναι πάντως ορατή και πολλοί προβληματίζονται για το πώς ακόμα βγαίνει το μισθολόγιο των εργαζομένων!
Όσο για την αλήθεια, αυτή δεν θα ακουστεί από τους ασκήσαντες εξουσία για χρόνια, ούτε από μεγαλο-συνδικαλιστές. Όλοι αυτοί είναι συνυπεύθυνοι για όσα συμβαίνουν.
Συνυπεύθυνοι όμως είναι και οι εργαζόμενοι που με τη συμμετοχή ή την ανοχή τους στηρίζουν όλα όσα συμβαίνουν στη ΔΕΗ! Η ΑΝΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ!
