Του Πέτρου Βενέτη
Διάβασα κάπου, ότι ο κος Ανδρουλάκης είπε: «Οι ευθύνες για ενδεχόμενες τρίτες εκλογές τον Αύγουστο, θα βαρύνει τον Μητσοτάκη».
Με την κακή συνήθειά μου να σκέφτομαι, προσπάθησα να δω πως και γιατί αποδίδεται έτσι, ορθά – κοφτά η ευθύνη.
Όπως κάθε λογικό ον, πήρα το θέμα απ’ την αρχή.
Για να ευθύνεσαι για ένα γεγονός, πρέπει να το προκάλεσε κάτι που έκανες, ενώ δεν έπρεπε να κάνεις, ή δεν έκανες κάτι που έπρεπε να κάνεις.
Πρώτος πολύ σοβαρός λόγος, λοιπόν, είναι ότι για να χρειάζονται νέες εκλογές, σημαίνει ότι δεν κατάφερε πάλι να πάρει αυτοδυναμία.
Και γι’ αυτό, η ευθύνη είναι αποκλειστικά του Μητσοτάκη.
Αν την είχε πάρει, θα τελειώναμε τον Ιούνιο, με τις δεύτερες εκλογές, για τις οποίες πάλι ο ίδιος ευθύνεται, γιατί και τότε δεν κατάφερε να έχει αυτοδυναμία.
Ο δεύτερος πολύ σοβαρός λόγος είναι το ότι τέτοιος που είναι, κανένας δεν θέλει να συνεργαστεί μαζί του.
Δεν ξέρω αν φταίει το αποσμητικό του, ή το στοματικό διάλυμα, αλλά ο ίδιος ο κος Ανδρουλάκης το έχει δηλώσει επανειλημμένα, ότι ούτε σε έναν ψήφο απόσταση δεν θα τον πλησιάσει.
Αν ήθελε πραγματικά να σεβαστεί τα μπάνια του λαού και να μην μας βάζει σε φασαρίες και έξοδα, θα μπορούσε να πάρει παραμάσχαλα τον κο Βελόπουλο και να κάνει κυβέρνηση.
Άλλωστε και ο Αλέκσης το ίδιο δεν έκανε με τον Καμένο; Με χαρά θα το ξανάκανε τώρα με την… επιχρυσωμένη Αυγή.
Μήνυμα έστειλε, αλλά δεν του βγήκαν του ανθρώπου τα κουκιά. Άρα ούτε αυτός φταίει.
Και ο κος Ανδρουλάκης το ίδιο θα έκανε, αλλά προς το παρόν περιορίζεται στην απόδοση ευθυνών, γιατί τα δικά του κουκιά, είναι μετρημένα.
Όλη αυτή η ιστορία μου θυμίζει τη περίπτωση του Αντωνιάδη του ΠΑΟ, την δεκαετία του ’70, όταν μεταξύ των φιλάθλων κυκλοφορούσε το ρεφρέν του τραγουδιού του Τάκη Μουσαφίρη «Όλα τα φταίει ο ψηλός», για όποια αναποδιά συνέβαινε στον Παναθηναϊκό.
