Toυ Συμεών Ρωμύλου
Αφορμή για όσα ακολουθούν μου έδωσε μία διάλεξη που κίνησε το ενδιαφέρον μου και την παρακολούθησα στο You Tube. Οικονομολόγος, πρώην καθηγητής, νυν αριστερός πολιτικός, εξηγούσε σε ακροατήριο, μάλλον φοιτητών, τί είναι το νόμισμα.
«Νομίσματα» υπήρχαν πριν την αρχή της ιστορίας. Για παράδειγμα, βρέθηκαν στην Μεσοποταμία «νομίσματα» από πηλό. Είχαν χαραγμένο έναν αριθμό, που δήλωνε με πόσες «μεζούρες» (κιλά, οκάδες, ή ό,τι χρησιμοποιούσαν τότε) σιταριού θα το αντάλλαζε ο κάτοχος, όταν θα θερίζονταν το σιτάρι. Αυτά τα «νομίσματα» τα «έκοβαν» οι γαιοκτήμονες και τα έδιναν στους κολλήγους που είχαν νοικιάσει και καλλιεργούσαν τα χωράφια, σαν ένα είδος προκαταβολής, ώστε οι κολλήγοι να αντιμετωπίζουν τις ανάγκες τους μέχρι τον θερισμό.
Συνεπώς, νόμισμα είναι μία υποσχετική. Ακριβώς το ίδιο ήταν και τα δολάρια, όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ «υπόσχονταν» ότι ο κάτοχος 32 δολαρίων (το 32 δεν το ανέφερε εκείνος…) μπορούσε να ζητήσει να του δώσουν μια ουγκιά χρυσό. (τώρα κοστίζει περισσότερο από 3.000 δολάρια…!)
Στην συνέχεια είπε διάφορά άλλα για παλαιά «νομίσματα», για τα νομίσματα σήμερα, ότι του αρέσει η τεχνολογία block chain, αλλά δεν του αρέσουν τα κρυπτονομίσματα, ίσως και άλλα που δεν θυμάμαι, και τελείωσε με το ψηφιακό γουάν, για να καταλήξει στο «ηθικό δίδαγμα» (αριστερός γαρ) ότι, και η Κριστίν Λαγκάρντ θα ήθελα να εκδόσει ένα ψηφιακό ευρώ, αλλά δεν το επιτρέπει το «τραπεζικό κατεστημένο», οι μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης!
Αλλά, τί είναι ένα ψηφιακό νόμισμα, και γιατί τα φυσικά πρόσωπα, που συνιστούν το «τραπεζικό κατεστημένο», το απεχθάνονται μετά τόσης βδελυγμίας;
Για όσους δεν γνωρίζουν, ή δεν έτυχε να ασχοληθούν με τα σχετικά, αλλά θα τους ενδιέφερε να μάθουν, ιδού πως έχουν τα πράγματα.
Κατ’ αρχάς, τα χρήματα που έχουμε στις καταθέσεις μας δεν είναι χαρτονομίσματα σε θυρίδες. Είναι ένας αριθμός σε ένα υπολογιστή, που αυξομειώνεται με κάθε συναλλαγή. Αυτός ο αριθμός μπορεί να δηλώνει ευρώ, δολάρια, γουάν, ή ψηφιακά αντίστοιχα.
Δεύτερον η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας δεν «εκδίδει» νέο χρήμα. Απλώς, αλλάζει το όνομα του λογαριασμού. Δέχεται χαρτονομίσματα και πιστώνει τον λογαριασμό του καταθέτη, όχι με τόσα γουάν αλλά με τόσα ψηφιακά γουάν.
Για να μην θεωρηθεί απαραίτητο ότι αυτό επιτρέπεται -ή για άλλον λόγο πρέπει- να το κάνουν μόνο οι Κεντρικές Τράπεζες, σημειώνω ότι, ακριβώς το ίδιο κάνουν και η VISA, η Mastercard κλπ., μόνο που το κάνουν πιο πολύπλοκα.
Η κάρτα που μας δίνουν, σημαίνει ότι έχουμε στον υπολογιστή τους έναν λογαριασμό, τον οποίο πιστώνουν με χρέωση του λογαριασμού μας στην τράπεζα που μας έδωσε την κάρτα, και τον χρεώνουν, όταν πιστώνουν τον λογαριασμό του δικαιούχου των χρημάτων που πληρώσαμε, που τηρείται είτε στην ίδια με την δική μας, ή σε άλλη τράπεζα.
Η ουσιώδης διαφορά βρίσκεται στο ότι όλοι όσοι έχουν ένα ψηφιακό νόμισμα το έχουν σε λογαριασμούς στην ίδια τράπεζα, και επειδή αυτή η τράπεζα ανήκει στο κράτος, δεν χρεώνει τους καταθέτες για οποιαδήποτε συναλλαγή!
Τώρα, οφείλω να ομολογήσω ότι ο αριστερός καθηγητής, μάλλον καλώς υποψιάζεται το κατεστημένο…!
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που προτείνω είναι σαν το αυγό του Κολόμβου! Το Κράτος να ιδρύσει μία τράπεζα, στην οποία όλοι να έχουμε λογαριασμό σε Ελληνικά ευρώ, σε… (Gruro)!
Έτσι, όταν οι γονείς στέλνουν χρήματα στα παιδιά τους που σπουδάζουν σε πανεπιστήμια σε άλλη πόλη, ή ο περιπτεράς που πουλάει μια εφημερίδα με κάρτα, ή ο ό οδηγός ταξί, και γενικώς, όλοι οι «αδύναμοι» που δεν μπορούν να διαπραγματευτούν με τις τράπεζες, θα «αγκαλιάσουν» το νέο σύστημα. Ειδικότερα οι «μικροί» επιχειρηματίες θα έχουν κάθε λόγο να προτιμήσουν να πληρώνουν λίγο φόρο εισοδήματος, αντί προμήθειες σε τράπεζες!
Γενικώς, ενός καλού μύρια έπονται!
«Η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας συνεχίζει να επεκτείνει τη χρήση του ψηφιακού νομίσματος μέσω πιλοτικών προγραμμάτων και κινήτρων. Για παράδειγμα, οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονται πλέον απευθείας σε ψηφιακό γουάν.»
Με απλά λόγια, όλες οι με την ευρύτερη πιθανή ερμηνεία του όρου «κρατικές» υπηρεσίες θα εισπράττουν και θα πληρώνουν μόνο με… Gruros.
Για παράδειγμα, εφορείες, τελωνεία, δήμοι, συνταξιοδοτικά ταμεία, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΟΓΑ,… ΟΠΕΚΕΠΕ, κλπ., κλπ. αλλά και οι πρώην ΔΕΚΟ, ΟΤΕ κλπ., ΔΕΗ κλπ., ΕΥΔΑΠ κλπ.,
Τέλος, προτείνω επίσης, να προκληθούν τα πολιτικά κόμματα να λάβουν θέση, για να δούμε επί τέλους, ποιοι είναι υπέρ, και ποιοι κατά του «τραπεζικού κατεστημένου» και των άλλων μεγάλων συμφερόντων…!
