Του Γεωργίου Κ. Στεφανάκη
Ι. Τα ημερολόγια αλλάζουν. Προσαρμόζονται -πράγματι- στις μεταβολές των εποχών. Καλοκαίρι δεν έχουμε -ποτέ- Χριστούγεννα.
ΙΙ. Κομμουνισμός – Φιλελευθερισμός: Στην ουσία αναμετρήθηκαν δύο συστήματα παραγωγής.
● Ο κομμουνισμός δογμάτισε ότι καθ’ ένας λαμβάνει κατά τις ανάγκες του. Προσφέρει, δε, κατά τις δυνάμεις του.
Ήτοι: Οι ηλικιωμένοι λαμβάνουν, χωρίς -λόγω ηλικίας- να προσφέρουν. Οι νέοι -εύρωστοι- προσφέρουν και για τους ηλικιωμένους.
Θεωρητικώς η σύλληψη υπήρξε Χριστιανικότατη (!!!).
ΙΙΙ. Στην πράξη η συνταγή δεν απέδωσε.
● Η ιδιωτική πρωτοβουλία σάρωσε τα πάντα παγκοσμίως και δια μιάς: Ρωσία, Ανατολική Ευρώπη, Κίνα, Κούβα, Αφρική.
IV. Κοινό κατάλοιπο -ίσως- η νοσταλγία για ό,τι χάθηκε.
●●● Οι παλαιοημερολογίτες για ένα ημερολόγιο που αντικαταστάθηκε. Οι κομμουνιστές για ένα κόσμο που εκτοπίσθηκε από τη δύναμη της ζωής.
